Η μεθόδευση για να πέσει δικαστικά στα "πούπουλα" ο παιδεραστής Ν. Γεωργιάδης. Με ευθύνη των δικαστικών αρχών του αποδόθηκαν ελαφρότερες κατηγορίες απ' το έγκλημα που διέπραξε - Τελικά ποιος κρατάει ποιον;

Δεν νομίζουμε ότι θα υπάρξει αναγνώστης της εφημερίδας "Documento" που θα διαβάσει την δικογραφία που έχει σχηματιστεί σε βάρος του παιδεραστή Νίκου Γεωργιάδη και δεν θα ανατριχιάσει, δεν θα οργιστεί, δεν θα τον πλημμυρίζει αηδία για το πρόσωπο του πρώην νεοδημοκράτη βουλευτή, δεν θα βρίσει δικαστές και όσους/ες τον καλύπτουν.

Και στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορεί να μιλάμε για "τεκμήριο αθωότητας" μέχρι να τελεσιδικήσει  η δικαστική απόφαση. Κι αυτό γιατί στην δικογραφία υπάρχει βιντεοσκοπημένο υλικό που καταδεικνύει τις σεξουαλικές συνευρέσεις του Ν. Γεωργιάδη με ανήλικα και νεαρά αγόρια. Και δεν υπάρχει μόνο διαστροφικό σέξ. Υπάρχει βιασμός, (και μάλιστα καθώς κοιμόταν το παιδί-θύμα) και ερωτική επαφή με 15χρονο παιδάκι που πάσχει από "επιληπτικό σύνδρομο" και το οποίο έχει κρίσεις επιληψίας. 

Αλλά πάνω απ' όλα υπάρχει η μεθόδευση που σ' αυτή συμμετείχαν και τα αρμόδια δικαστικά όργανα για να πέσει στα πούπουλα το στέλεχος της Ν.Δ και παιδικός φίλος του Κ. Μητσοτάκη. Και η φάμπρικα ήταν να αποδοθούν κατηγορίες στον Ν. Γεωργιάδη πολύ ελαφρότερες απ' αυτές που του αντιστοιχούσαν. Ετσι εξηγείται και οι ποινή "χάδι" που εισέπραξε!

Και εδώ έχει νόημα η παρέμβαση -πρόκληση που κάνει ο δικηγόρος Ιωάννης Λαμπίρης, μέσα από την εφημερίδα που αναφέραμε. Εκτός των άλλων προκαλεί τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, να παρέμβει για να διορθωθεί αυτή η εσφαλμένη δικαστική απόφαση.

Μας γράφει συγκεκριμένα ο νομικός που αναφέραμε (Κάποιος σύντροφος/ισα δικηγόρος αν θέλει ας μας κάνει φραγκοδίφραγγα τις νομικές ορολογίες):

Η υπόθεση Ν. Γεωργιάδη περιορίστηκε με ευθύνη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών στα όρια που περιγράφονται στη διάταξη του. άρθρου 351ΠΚ, δηλαδή στην ασέλγεια με ανήλικο έναντι αμοιβής.
Ως εκ της φύσεως της υποθέσεως, όφειλε η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών να ζητήσει τη δικαστική συνδρομή των δικαστικών αρχών της Μολδαβίας, πράγμα το οποίο δεν έκανε.

Σαν συνέπεια των παραπάνω και δεδομένης της καταθέσεως ενός τουλάχιστον ανηλίκου, η οποία είδε το φως της δημοσιότητας και ο οποίος κατήγγειλε βιασμό του από τον κατηγορούμενο, έπρεπε να διερευνηθεί εάν ο κατηγορούμενος υπέπεσε στο αδίκημα του άρθρου 336 ΠΚ ή στο αδίκημα του άρθρου 351 παρ. 3,4α του ΠΚ. 

Επειδή τα παραπάνω δεν διερευνήθηκαν, πιθανότατα ο κατηγορούμενος δικάστηκε για αδίκημα ελαφρύτερο του πράγματι διαπραχθέντος απ' αυτόν και κατά συνέπεια δικάστηκε από καθ’ ύλην αναρμόδιο δικαστήριο. 

Υπάρχει λοιπόν περιθώριο η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να παρέμβει και ασκώντας δικαίωμα το οποίο μόνο αυτή έχει, κατ' άρθρο 505, παρ. 2 του ΚΠΔ, να ζητήσει την αναίρεση της καταδικαστικής απόφασης για τον λόγο που προβλέπεται στο άρθρο 510, παρ. 1, στοιχείο ΚΠΔ, ήτοι για εσφαλμένη εφαρμογή ή ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διάταξης.

Αυτό που επίσης είναι δύσκολα αντιληπτό είναι γιατί ακόμα και τώρα μετά την καταδίκη του Γεωργιάδη, νεοδημοκρατικά στελέχη και γαλάζιες γραφίδες επακολουθούν να του παρέχουν κάλυψη.

Ο Κ. Βαξεβάνης γράφει σχετικά

Ο Κυριάκος βάζει το κόμμα σε ρόλο συνενόχου 

Με τις επιλογές του Μητσοτάκη η ΝΔ πρακτικά δεν μετατράπηκε σε συνήγορο του Γεωργιάδη αλλά σε συνένοχο. 
Η συντηρητική βάση ενός κόμματος που θέλει να προτάσσει την ηθική της οικογένειας βρέθηκε να υπερασπίζεται έναν καταδικασμένο για ατιμωτικά εγκλήματα. Το κόμμα που δεν ψήφισε για το δικαίωμα στην επιλογή φύλου στα 15, δέχτηκε ότι στην ίδια ηλικία ένα δημόσιο πρόσωπο μπορεί να ικανοποιεί τις ορέξεις του μέσα από κύκλωμα τράφικινγκ που του προμηθεύει παιδιά.

Ο Μητσοτάκης βάζει την υπόληψη και την ηθική της παράταξης αλλά και τη δική του ηθική υπόσταση κάτω από την ανάγκη εξυπηρέτησης και κάλυψης του Γεωργιάδη.
Δίνει πολιτική χροιά σε ένα έγκλημα του κοινού Ποινικού Κώδικα και το πολιτικοποιεί ως συνωμοσία των αντιπάλων για να καλύψει κάποιον στον οποίο κανένας στη ΝΔ δεν θα άφηνε τα παιδιά του να περάσουν μαζί του το Σαββατοκύριακο.

Η ΝΔ βρίσκεται σε ομηρία για χάρη κάποιου που θα έπρεπε να αφεθεί μόνος να ξεκαθαρίσει τα πράγματα με τη Δικαιοσύνη.

Ο Μητσοτάκης σέρνει το κόμμα στον δρόμο της συνενοχής για να βοηθήσει τον Γεωργιάδη επειδή γνωρίζει πως τα στοιχεία είναι συντριπτικά γι’ αυτόν. Του δίνει κουράγιο, του δηλώνει ότι δεν είναι μόνος και αναμφίβολα κατασκευάζει προκαταβολικά το επιχείρημα (ακόμη μίας) πολιτικής δίωξης μπροστά στην επόμενη καταδίκη του.

Προφανώς δεν πρόκειται για κάποια αστοχία. Ο Μητσοτάκης δεν είναι τόσο βλάκας ώστε να μην καταλαβαίνει πως ο εναγκαλισμός με τον Γεωργιάδη σοκάρει την κοινωνία και πρωτίστως τους ψηφοφόρους του. 
Συνεχίζει όμως να φορτώνει στο κόμμα ένα βάρος που δεν μπορεί να αντέξει. Το ερώτημα είναι «γιατί»; Γιατί παίρνει αυτό το τεράστιο κόστος αντί να αφήσει τον Γεωργιάδη να «καθαρίσει», όπως άλλωστε πρέπει;
Ποια και τι είδους είναι η σχέση του με τον Γεωργιάδη ώστε να θεωρεί κάποιο άλλο κόστος μεγαλύτερο από αυτό που ήδη αναλαμβάνει; Ή, για να το διατυπώσω όπως πλέον το φωνάζουν στη ΝΔ, ποιος κρατά ποιον και με τι;

Στην ίδια κατεύθυνση είναι και τα ερωτήματα που θέτει ο δικηγόρος Γιάννης Μαντζουράνης:

Τα ερωτήματα που εύλογα ανακύπτουν στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι:

α) Γιατί η Νέα Δημοκρατία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η παρέα του κλειστού κυκλώματος της κομματικής εξουσίας στο Μοσχάτο καλύπτουν τον Νίκο Γεωργιάδη;

β) Γιατί οι υπόλοιποι αξιοπρεπείς πολιτικοί εκπρόσωποι της συντηρητικής παράταξης σιωπούν;

γ) Αυτή η εκκωφαντική σιωπή τους οφείλεται σε συναίσθηση ευθύνης για την ένοχη στάση του κόμματός τους ή σε τύψεις συνείδησης για την έλλειψη αιδούς, όπως αυτή περιγράφεται στον γνωστό μύθο του Αισώπου «Ο Ζευς και η Αισχύνη»;

δ) Τελικά ποιος κρατάει ποιον; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον Νίκο Γεωργιάδη ή ο Νίκος Γεωργιάδης τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Και γιατί;