Από τη μέρα που το Δικαστικό Συμβούλιο του Βόλου έκανε δεκτό το εισαγγελικό βέτο και έκοψε την άδεια του Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος βρισκόταν ήδη σε απεργία πείνας, ένα βρόμικο παιχνίδι παίζεται ανάμεσα στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και στα ανώτατα κλιμάκια της αστικής Δικαιοσύνης. Ενα βρόμικο παιχνίδι που ως μοναδικό αποτέλεσμα έχει να οδηγήσει τον απεργό πείνας Κουφοντίνα στην Εντατική του Κρατικού Νοσκομείου Βόλου, καθώς οι γιατροί ανησυχούν εδώ και μερικές μέρες για την ίδια του τη ζωή.
Στις 10 του Μάη, το Δικαστικό Συμβούλιο του Βόλου δημοσιοποίησε την απόφασή του με την οποία απέρριψε το αίτημα του Δ. Κουφοντίναγια τη χορήγηση κανονικής άδειας.
Από εκείνη τη στιγμή, δύο λύσεις υπήρχαν. ‘Η η κυβέρνηση (το υπουργείο Δικαιοσύνης) θα προχωρούσε στην κατάργηση της διάταξης Δένδια που θέσπισε το εισαγγελικό βέτο στις άδειες των κρατούμενων ή η απόφαση θα αναιρούνταν από τον Αρειο Πάγο, για να ξαναπάει στο Δικαστικό Συμβούλιο του Βόλου, το οποίο θα έπρεπε να την κρίνει με διαφορετική σύνθεση.
Οι πάντες (κυβέρνηση και δικαστική εξουσία) γνώριζαν και γνωρίζουν πολύ καλά ότι, ακόμα κι αν τη δει κανείς υπό στενό νομικό πρίσμα, η απόφαση αυτή ήταν καθαρά εκδικητική. Ο Κουφοντίνας έχει όλες τις τυπικές προϋποθέσεις, αλλά και τις ουσιαστικές προϋποθέσεις. Δε χρειάζεται οποιαδήποτε άλλη απόδειξη εκτός από τις έξι άδειες που είχε ήδη πάρει (τρεις από τις φυλακές Κορυδαλλού και τρεις από τις φυλακές Κασσαβέτειας στο Βόλο). Σύμφωνα με τη νομική ορολογία έκανε «καλή χρήση» αυτών των αδειών, ενώ η διευθύντρια της φυλακής και η εκπρόσωπος της κοινωνικής υπηρεσίας εισηγήθηκαν θετικά για τη χορήγηση και της έβδομης άδειας. Επιστρατεύτηκαν μια σειρά ιδεολογήματα, αμφισβητήθηκε το ίδιο το δικαίωμα του λόγου και της άποψης από τον Δ. Κουφοντίνα, για να ικανοποιηθεί η απαίτηση των πιο μαύρων κύκλων να μην ξαναπάρει άδεια ειδικά ο Δ. Κουφοντίνας.
Αν υπήρχε στοιχειώδης πολιτική εντιμότητα, ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου θα κατέθετε αμέσως μια τροπολογία, βάζοντας τέρμα στο απαράδεκτο καθεστώς του εισαγγελικού βέτο (κάτι για το οποίο δεσμευόταν ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ψηφιζόταν η εκτρωματική διάταξη Δένδια).
Αντί να κάνει αυτό, ο υπουργός Δικαιοσύνης παρήγγειλε (ατύπως φυσικά) στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να λύσει αυτή το θέμα, ασκώντας αναίρεση στην απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου του Βόλου.
Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση της απορριπτικής απόφασης του Δικαστικού Συμβουλίου του Βόλου, έκανε γνωστό ότι ζήτησε το βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου Βόλου, τον ιατρικό φάκελο του Δημήτρη Κουφοντίνα, το τελευταίο ιατρικό πιστοποιητικό από το νοσοκομείο του Βόλου όπου ο νοσηλεύεται ο απεργός πείνας πολιτικός κρατούμενος και την έκθεση της κοινωνικής λειτουργού της φυλακής, προκειμένου να τα μελετήσει και να κρίνει αν θα υποβάλει αίτηση αναίρεσης.
Γνωρίζουμε ότι τα παρέλαβε αυθημερόν. Ο Δ. Κουφοντίνας, ακόμα και μετά την παρέμβαση της εισαγγελέα του ΑΠ, συνέχισε την απεργία πείνας. Μάλιστα, η δήλωση που έκανε αμέσως μόλις έγινε γνωστή η απορριπτική απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου του Βόλου, έδειχνε την αποφασιστικότητά του να φτάσει μέχρι το τέλος. «Η απεργία πείνας», έλεγε σ’ αυτή του τη δήλωση,«είναι ύστατο μέσο πάλης, είναι το μέσο που τίμησαν με τους αγώνες και τις θυσίες τους τόσοι και τόσοι αγωνιστές, παλεύοντας μέχρι το τέλος. Θα ήμουν πολύ μικρός αν δεν ακολουθούσα μέχρι το τέλος αυτόν τον μεγάλο δρόμο. Γι’ αυτό συνεχίζω την απεργία πείνας, μέχρι τη δικαίωση ή μέχρι το τέλος. Αρνούμαι κάθε ιατρική βοήθεια και απαλλάσσω τους αγαπημένους μου από την ευθύνη της απόφασης να με επαναφέρουν οι γιατροί σε περίπτωση που χάσω τη συνείδηση».
Θα περίμενε κανείς, την επόμενη κιόλας μέρα, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, να ζητήσει την αναίρεση του βουλεύματος του Βόλου. Αυτή, όμως, έχοντας πληροφορηθεί ότι δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος ζωής για τον απεργό πείνας, δεν έκανε καμιά κίνηση. Αντίθετα, ζητούσε από τον υπουργό Δικαιοσύνης να πάρει αυτός την πολιτική ευθύνη και να προχωρήσει στην κατάργηση της διάταξης Δένδια για το εισαγγελικό βέτο, ώστε να μην πέφτει πάνω στις πλάτες του δικαστικού μηχανισμού η ευθύνη ν’ αποφασίζει για τέτοια ζητήματα, που είναι καθαρά πολιτικά, αντιμετωπίζοντας πολιτικές κατηγορίες σε κάθε περίπτωση.
O υπουργός Δικαιοσύνης από τη μεριά του απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο να προχωρήσει σε κατάργηση του βέτο. Οι λόγοι είναι προφανείς. Δεν ήθελε να βρεθεί αντιμέτωπος με κατηγορίες από το μαύρο μέτωπο, στο οποίο εξέχοντα θέση κατέχει και η αμερικάνικη πρεσβεία και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Αλλο η δημαγωγία για τα δικαιώματα, που ασκούσε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση, και άλλο η πρακτική πολιτική μιας αμερικανόδουλης κυβέρνησης και ενός κόμματος που φιλοξενεί στις εκλογικές του λίστες δεξιούς και ακροδεξιούς και προσπαθεί να κερδίσει ψήφους από το συντηρητικό κοινό, αυτό που έλκεται από τις Σειρήνες της τρομοϋστερίας.
Ετσι, για μια ολόκληρη βδομάδα παιζόταν πινγκ-πονγκ ανάμεσα στη Δημητρίου και τον Καλογήρου, ενώ ο Κουφοντίνας είχε αρχίσει πλέον «να τρώει τις σάρκες του» (δείτε σχετικά εδώ). Παιζόταν πινγκ-πονγκ πάνω στην πλάτη του απεργού πείνας!
Η εισαγγελέας του ΑΠ κινήθηκε αργά το βράδυ της Παρασκευής 17 του Μάη, καλώντας επιλεγμένους δικαστικούς συντάκτες και ενημερώνοντάς τους άσκησε αναίρεση κατά του βουλεύματος του Δικαστικού Συμβουλίου του Βόλου. Αφού ο Δ. Κουφοντίνας είχε μεταφερθεί στην Εντατική, καθώς οι γιατροί ήταν ιδιαίτερα ανήσυχοι από τη ραγδαία επιδείνωση της κατάστασής του.
Ο Δ. Κουφοντίνας συνέχισε την απεργία πείνας και μετά την άσκηση της αναίρεσης. Εμμένει σ’ αυτό που διακήρυξε στις 10 του Μάη: «μέχρι τη δικαίωση ή μέχρι το τέλος». Σήμερα, διανύει τη 19η μέρα απεργίας πείνας, χρόνος μεγάλος για κάποιον που πραγματοποιεί σκληρή απεργία πείνας (αρνείται να πάρει οποιοδήποτε βοήθημα και πίνει μόνο νερό), ενώ ο οργανισμός του είναι εξασθενημένος εξαιτίας απεργίας πείνας που πραγματοποίησε πριν από ένα χρόνο.
Ας απαντήσουν, λοιπόν, κυβέρνηση και δικαστικός μηχανισμός: θέλουν τον πρώτο νεκρό απεργό πείνας στην ελληνική Ιστορία;
Δημοσίευση σχολίου