Το Γ’ Ψήφισμα (τίθεται σε ισχύ σαν σήμερα στις 18/06/1946) και η στυγνή ταξική δικτατορία της εποχής

Στις 18/06/1946 το αστικό μοναρχοφασιστικό καθεστώς έρχεται να θωρακίσει ακόμα περισσότερο το νομικό του οπλοστάσιο θέτοντας σε εφαρμογή το περιβόητο Γ’ Ψήφισμα «Περί εκτάκτων μέτρων αφορώντων την Δημοσίαν τάξιν και ασφάλειαν».

Είχε προηγηθεί η λευκή τρομοκρατία της μεταβαρκιζιανής περιόδου, το πογκρόμ σε βάρος χιλιάδων κομμουνιστών και αριστερών και το Γ’ Ψήφισμα το οποίο μεταξύ άλλων όριζε πως «Όστις θέλων αποσπάση εν μέρος εκ του όλου της Επικρατείας ή να ευκολύνη τα προς τούτο το τέλος τείνοντα σχέδια, συνώμοσεν ή διήγειρε στάσιν ή συνεννοήθη με ξένους ή κατήρτισεν ενόπλους ομάδας ή έλαβεν μετοχήν εις τοιαύτας προδοτικάς ενώσεις τιμωρείται με θάνατον», έδωσε το νομικό έναυσμα να στηθούν έκτακτα στρατοδικεία και δεκάδες κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές να οδηγηθούν στα εκτελεστικά αποσπάσματα. 

Ακολούθησε ο ΑΝ 509 για να επεκτείνει και να ολοκληρώσει ένα καθεστώς στυγνής ταξικής δικτατορίας, που όμοιά της δύσκολα συναντά κανείς στη σύγχρονη ευρωπαϊκή, τουλάχιστον, ιστορία.

Αντιγράφουμε από το βιβλίο του Σόλων Ν. Γρηγοριάδη, "Τα φοβερά ντοκουμέντα. Ο εμφύλιος 1946=1949"  

.... κυριότερος φορέας του θανάτου ήταν το τρομερό Γ' Ψήφισμα.

Αυτό το ψήφισμα όριζε τη σύσταση έκτακτων στρατοδικείων που οι αποφάσεις τους θα ήταν τελεσίδικες. Κανένα ένδικο μέσο δεν υπήρχε και σε περίπτωση θανατικής καταδίκης η εκτέλεση της έπρεπε να γίνει μέσα σε τρεις μέρες. Μόνο βασιλική χάρη μπορούσε να αποσπάσει το μελλοθάνατο από τις κάννες του εκτελεστικού αποσπάσματος. Και τα έκτακτα στρατοδικεία, συγκροτούμενα από αμείλικτους στρατοδίκες, λειτουργούσαν με πρωτοφανή δραστηριότητα.

ΜΕ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΣΙΔΕΡΟ

Τρεις μόλις μέρες μετά την ψήφιση του φοβερού νομοθετήματος είχαν συγκροτηθεί τα πρώτα έντεκα στρατοδικεία στις εξής πόλεις: Θεσσαλονίκη Γιαννιτσά, Κιλκίς, Σέρρες, Δράμα, Ξάνθη, Αλεξανδρούπολη, Ιωάννινα, Κοζάνη, Λάρισα, Φλώρινα. Και στις 16 Ιουλίου έγιναν στο Επταπύργιο της Θεσσαλονίκης οι δύο πρώτες εκτελέσεις καταδίκων.

Στις 26 Ιουλίου τουφεκίστηκε στα Γιαννιτσά ολόκληρη ομάδα έξι καταδίκων, ανάμεσα στους οποίους μια νεαρή δασκάλα, η Ειρήνη Γκίνη. Ήταν η πρώτη γυναίκα που εκτελέστηκε, όχι μόνο στον Εμφύλιο Πόλεμο, αλλά γενικότερα από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, εκτός από την περίοδο της Κατοχής 1941 -1944. Και θα φτάσουν τις πολλές δεκάδες οι γυναίκες που θα πέσουν από τα εκτελεστικά αποσπάσματα το 1946-1949.

 Διαβάστε επίσης

Το Γ` Ψήφισμα και οι πρώτες εκτελέσεις

ΕΙΡΗΝΗ ΓΚΙΝΗ «Πρώτη φορά ελληνικός στρατός τουφεκίζει γυναίκα»