Της Τ.Γ.
Σου 'ταξε γάμο, και καλοπέραση, και ζωή χαρισάμενη... (Και συ ήθελες πάντα κάποιον να ακουμπάς πάνω του, να του αναθέτεις την ζωή σου)...
Αντ' αυτών σου' φαγε το σπιτάκι το πατρικό και το χωράφι με τις ελιές, και το μποστάνι... Μόνο ένα καλυβάκι στο χωριό σου μεινε και το κουτσουρεμένο σου μεροκάματο...
Θύμωσες, έκλαψες, αποφάσισες να τον εκδικηθείς. Και στράφηκες στον άλλον. Εκείνον που φάνηκε να πλησιάζει.
Νέος, όμορφος, γλυκομίλητος, γεμάτος υποσχέσεις...
Αναθάρρεψες... Είναι αλλιώτικος, τούτος, σκέφτηκες, και τον ακολούθησες...
Ετσι χάθηκε και το καλυβάκι στο χωριό...
Θηρίο ανήμερο, έγινες τώρα... Αυτός ο αχρείος φταίει για όλα, αυτός με κατέστρεψε... Θα τον τιμωρήσω, σκληρά, είπες...
Και στράφηκες όλο ελπίδα και προσμονή στον προηγούμενο, που εμφανίστηκε με καινούργιο κουστούμι, ζητώντας σου να δουλεύεις περισσότερο, και να του καταθέτεις και το λιγοστό σου μεροκάματο...
Υ.Γ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με μεγάλο τμήμα του λαού μας, ψηφοφόρους ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, ας πούμε πως είναι συμπτωματική..
Δημοσίευση σχολίου