Υπάρχει μια προπαγάνδα πολλών χρόνων πως τάχα ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς προετοίμασε την Ελλάδα για τον πόλεμο. Στην πραγματικότητα ο κομπλεξικός δικτάτορας έβλαψε με τις κινήσεις και τις αποφάσεις του παρά ωφέλησε τη χώρα.
"Ο Μεταξάς ήξερε πολύ καλά ότι ο Μουσολίνι ετοιμάζεται να επιτεθεί κατά της Ελλάδας και ωστόσο δεν συγκεντρώνει επαρκή στρατεύματα στα ελληνοαλβανικά σύνορα... Πλήρης αφασία... αμηχανία... Θα ήθελε να βοηθήσει τους φασίστες αλλά αυτό είναι απολύτως αδύνατο, όχι μόνο εξ αιτίας της αγγλοφιλίας του βασιλιά που τον στηρίζει αλλά και εξαιτίας της σταθερά προσανατολισμένης προς τη δυτική Ευρώπη που είχε επιβάλλει ο Βενιζέλος... Κι έτσι λουφάζει και περιμένει τη μοίρα να δώσει τη λύση..."
Είναι χαρακτηριστικό πως πρώτα επιτέθηκαν οι Ιταλοί και μετά έγινε η επιστράτευση, πράγμα απαράδεκτο για τους σύγχρονους στρατιωτικούς. Αν δεν είναι ο στρατός έτοιμος στη θέση του πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, τα πράγματα δυσκολεύουν, αν μάλιστα ο εχθρός έχει αεροπορική υπεροχή.
Παρόλα αυτά ο Ελληνικός λαός με ενθουσιασμό τρέχει και πολεμά τους φασίστες εισβολείς. Οι επιτυχίες είναι λόγω αυτού του ενθουσιασμού, της μαζικής συμμετοχής ακόμα και των γυναικών της Πίνδου, οι οποίες κουβαλούσαν πολεμοφόδια και όπλα, αλλά και των λαθών του Ιταλικού επιτελείου. Οι Γερμανοί κατά την έναρξη της Ιταλικής επίθεσης θεωρούν πως λόγω του εδάφους οι Ιταλικές δυνάμεις είναι εντελώς ανεπαρκείς. Είναι μεν περισσότερες και καλύτερα οπλισμένες από τους Έλληνες, όμως το έδαφος ευνοεί τους αμυνόμενους, οι οποίοι φυσικά εκμεταλλεύονται στο έπακρο αυτό το πλεονέκτημα.
Χωρίς καμία πρόνοια για εφεδρείες, με ελλιπή ανεφοδιασμό, οι Έλληνες στρατιώτες πολεμάνε, αποκρούουν τους εισβολείς και στη συνέχεια περνούν στη επίθεση.
Εκεί όμως που έγινε το μεγαλύτερο λάθος από πλευράς Μεταξά ήταν τα οχυρά. Η δημιουργία τους κόστισε πάνω από 1,5 δις δραχμές (58,5 δις ευρώ σε τιμές του 2002). Με αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να αγοραστούν αεροπλάνα, να δημιουργηθούν πλήρως εξοπλισμένες μηχανοκίνητες μεραρχίες οι οποίες θα δημιουργούσαν πολύ μεγαλύτερες απώλειες.
Οι Γερμανοί δεν έσπασαν μεν τη γραμμή Μεταξά, έκαναν όμως ότι και στη γραμμή Μαζινό. Την παρέκαμψαν. Εισέβαλαν από τη Γιουγκοσλαβία. Αν υπήρχαν κάποιες ισχυρές μονάδες ως εφεδρεία, οι Γερμανοί δεν θα μπορούσαν να περικυκλώσουν το Στρατό στα σύνορα Ελλάδας Βουλγαρίας και να κόψουν τη χώρα στα δυο. Δυστυχώς έκπληξη και αδράνεια υπήρξε και κατά την προετοιμασία εν όψη της Γερμανικής εισβολής. Δεν πάρθηκε κανένα απολύτως μέτρο με αποτέλεσμα την πλήρη κατάρρευση σε ελάχιστο χρόνο. Δεν ανασυντάχθηκαν οι δυνάμεις κι έτσι οι Γερμανοί έφτασαν στην Αθήνα σχεδόν ανενόχλητοι.
Το επόμενο λάθος ήταν όσον αφορά την Κρήτη. Ο δικτάτορας είχε βέβαια πεθάνει όμως η απόφασή του να αφοπλίσει τους Κρητικούς αποδείχτηκε τελικά μοιραία για το νησί. Οι Κρητικοί, ο λαός, ήταν αυτοί που προκάλεσαν τεράστιες απώλειες στους επίλεκτους αλεξιπτωτιστές του Ράιχ. Ζητούσαν όπλα, τα οποία αν και υπήρχαν στις αποθήκες, δεν δίνονταν! Υπάρχει και η σχετική μαντινάδα: "Χίτλερ να μην το καυχηθείς".
Αυτά ως απάντηση σε κάποιους ανιστόρητους ακροδεξιούς που στην Κατοχή θα ήταν σίγουρα με τους κατακτητές...
Δημοσίευση σχολίου