Το "χοντρό παιχνίδι" με τις "άγονες γραμμές" και τι ξεχνάει η Ν.Δ

Πιθανόν να διαβάσατε την κυβερνητική ανακοίνωση η οποία αποδίδει ευθύνες στον ΣΥΡΙΖΑ για την τεράστια ταλαιπωρία των πολιτών που δημιουργήθηκε στο λιμάνι της Σαμοθράκης. (Του χρεώνει ότι δεν έκανε τα απαραίτητα έργα που χρειαζόταν για να αποκατασταθούν τα προβλήματα που υπάρχουν στον προβλήτα του λιμανιού).

Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι δεν λέει λέξη για τις ευθύνες των εφοπλιστών ενώ εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανένας τι είχαμε να ακούσουμε αν αυτό το κομφούζιο οφειλόταν σε μια απεργία των λιμενεργατών.
Απ' την άλλη έχουμε και μια στοιχειώδη μνήμη που μας θυμίζει το όργιο λαμογιά που γινόταν επί κυβερνήσεων δεξιάς με τις λεγόμενες «άγονες γραμμές». 
Το πόσα δηλαδή εκατομμύρια δημοσίου χρήματος κατέληγαν -και πιθανόν καταλήγουν και σήμερα- στα θησαυροφυλάκια εφοπλιστών και πολιτικάντηδων.
Κάποιοι θυμούνται και την ιστορία που τα "έσπασαν" ο τότε υπουργός Ναυτιλίας Α. Παυλίδης με τον εφοπλιστή Φώτη Μανούση και η μπόχα βγήκε στην επιφάνεια.
(Σημειωτέον ότι ο νεοδημοκράτης υπουργός δεν είχε καμιά επίπτωση που "αμάρτησε για την κόρη του" όπως ήταν ο τίτλος δημοσιεύματος, παρά μονάχα ότι "αποστρατεύτηκε" από την πολιτική).