Μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να γράφω κάτι για έναν πολύ ιδιαίτερο άνθρωπο, μοναδική προσωπικότητα και υπέροχο καλλιτέχνη. Το φίλο και σύντροφο μου Δημήτρη Αποστολάκη.
Ναι. Έχει την δική του εντελώς προσωπική κοσμοθεωρία και αρκετές φορές οι απόψεις μας δεν ταυτίζονται.
Εχει όμως ένα τρόπο ζωής και συμπεριφοράς που δεν υπάρχει περίπτωση να συναντήσεις σε κανέναν άλλο καλλιτέχνη.
Θα ήθελα να μεταφέρω απόψεις του, από προσωπικές συζητήσεις που έχουμε κάνει, θα ήθελα ειλικρινά, πέρα απ’ την αγάπη μου στο πρόσωπο του, να αναφερθώ σε προσωπικές του στιγμές για την καθημερινή του διαβίωση και στάση, ξέρω όπως ότι αυτό θα τον ενοχλήσει.
Οπότε περιορίζομαι να παραθέσω ένα δημιούργημα που, που εγώ αν και άθεος το θεωρώ θεϊκό
Υ.Γ: Στην φώτο με τον Δημήτρη, πριν λίγο καιρό σε μια μουσική σκηνή όπου παρουσιάστηκε.
Δημοσίευση σχολίου