Γράφει ο mitsos175
"To ρόδινο μπουμπούκι έχει ανοίξει,
ορμώντας στο χλωμό-μπλε ιώδες
κι ανακατεμένο από το ελαφρύ αεράκι,
το κρίνο της κοιλάδας έχει λυγίσει πάνω από το χορτάρι.
Ο κορυδαλλός έχει τραγουδήσει στο σκούρο μπλε
πετώντας ψηλότερα από τα σύννεφα
και το αηδόνι με γλυκό κελάηδισμα
έχει τραγουδήσει ένα τραγούδι στα παιδιά από τους θάμνους.
Λουλούδι, ω Γεωργία μου,
άσε την ειρήνη να βασιλεύει στην πατρίδα μου
και μπορείτε, φίλοι, να κάνετε ξακουστή
την πατρίδα μας με τη μελέτη".
Πρώτα από όλα να ζητήσω συγνώμη για τη μετάφραση, αφού το ποίημα "Πρωί" γράφηκε στα Γεωργιανά, ενώ το μετέφρασα από τα Αγγλικά. Είναι ένα όμορφο ποίημα, ρομαντικό, το οποίο είχε δημοσιευτεί παλιά. Το είχε γράψει ένας νέος (τότε) ποιητής με το ψευδώνυμο Soselo.
Είναι πιο γνωστός όμως με άλλο ψευδώνυμο: Στάλιν! Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς "ήταν ένας πολλά υποσχόμενος ποιητής", ένα μεγάλο ταλέντο. Όπως όλα τα παιδιά στη Γεωργία μεγάλωσε με επική ποίηση. Όμως έξυπνος και μελετηρός καθώς ήταν, διάβαζε κι άλλα ποιήματα Γεωργιανών κι αργότερα Ρώσων ποιητών.
Στην Ορθόδοξη Σχολή της Τιφλίδας, όπου εγγράφηκε το 1894, ο Στάλιν διάβασε Γκαίτε και Σαίξπηρ σε μετάφραση, ενώ μπορούσε να απαγγείλει τον Walt Whitman .
Άρχισε επίσης να γράφει ρομαντική ποίηση στα Γεωργιανά. Το 1895, στην ηλικία των 17 ετών, η δουλειά του Jughashvili εντυπωσίασε τον γνωστό ποιητή Ilia Chavchavadze, ο οποίος δημοσίευσε πέντε από τα ποιήματα του στο περιοδικό του, Iveria, με το ψευδώνυμο Soselo.
Ο Στάλιν σταμάτησε να γράφει ποιήματα, αφού ασχολήθηκε με την πολιτική και την Επανάσταση. "Λόγω χρόνου", είχε πει σε ένα φίλο του. Όμως το 1907 χρησιμοποίησε το κύρος του ως Soselo για να λάβει από έναν θαυμαστή πληροφορίες που χρειαζόταν για μια ληστεία τράπεζας,η οποία έγινε φυσικά για τις ανάγκες του Κόμματος.
Ο Στάλιν δεν δημοσίευσε το έργο του επώνυμα και ποτέ δεν το αναγνώρισε δημόσια. Κι όμως όσοι διάβαζαν τα ποιήματα του ήταν ενθουσιασμένοι με τον νέο και άγνωστο ποιητή.
Κριτικοί υποστήριζαν πως "η ομορφιά τους βασίζονταν στη λεπτότητα και την αγνότητα της γλώσσας".
Βλέπετε, ένας άνθρωπος έχει πολλές πτυχές. Ο Στάλιν δεν ήταν ποτέ αυτός που μας περιγράφει η Δυτική προπαγάνδα. Με ό,τι καταπιάνονταν, τα κατάφερνε περίφημα.
Πήρε τη Σοβιετική Ένωση στην πιο δύσκολη στιγμή και την μετέτρεψε σε υπερδύναμη. Ίσως γι αυτό αγνόησε κι ο ίδιος τα υπόλοιπα αξιόλογα έργα του.
"To ρόδινο μπουμπούκι έχει ανοίξει,
ορμώντας στο χλωμό-μπλε ιώδες
κι ανακατεμένο από το ελαφρύ αεράκι,
το κρίνο της κοιλάδας έχει λυγίσει πάνω από το χορτάρι.
Ο κορυδαλλός έχει τραγουδήσει στο σκούρο μπλε
πετώντας ψηλότερα από τα σύννεφα
και το αηδόνι με γλυκό κελάηδισμα
έχει τραγουδήσει ένα τραγούδι στα παιδιά από τους θάμνους.
Λουλούδι, ω Γεωργία μου,
άσε την ειρήνη να βασιλεύει στην πατρίδα μου
και μπορείτε, φίλοι, να κάνετε ξακουστή
την πατρίδα μας με τη μελέτη".
Πρώτα από όλα να ζητήσω συγνώμη για τη μετάφραση, αφού το ποίημα "Πρωί" γράφηκε στα Γεωργιανά, ενώ το μετέφρασα από τα Αγγλικά. Είναι ένα όμορφο ποίημα, ρομαντικό, το οποίο είχε δημοσιευτεί παλιά. Το είχε γράψει ένας νέος (τότε) ποιητής με το ψευδώνυμο Soselo.
Είναι πιο γνωστός όμως με άλλο ψευδώνυμο: Στάλιν! Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς "ήταν ένας πολλά υποσχόμενος ποιητής", ένα μεγάλο ταλέντο. Όπως όλα τα παιδιά στη Γεωργία μεγάλωσε με επική ποίηση. Όμως έξυπνος και μελετηρός καθώς ήταν, διάβαζε κι άλλα ποιήματα Γεωργιανών κι αργότερα Ρώσων ποιητών.
Στην Ορθόδοξη Σχολή της Τιφλίδας, όπου εγγράφηκε το 1894, ο Στάλιν διάβασε Γκαίτε και Σαίξπηρ σε μετάφραση, ενώ μπορούσε να απαγγείλει τον Walt Whitman .
Άρχισε επίσης να γράφει ρομαντική ποίηση στα Γεωργιανά. Το 1895, στην ηλικία των 17 ετών, η δουλειά του Jughashvili εντυπωσίασε τον γνωστό ποιητή Ilia Chavchavadze, ο οποίος δημοσίευσε πέντε από τα ποιήματα του στο περιοδικό του, Iveria, με το ψευδώνυμο Soselo.
Ο Στάλιν σταμάτησε να γράφει ποιήματα, αφού ασχολήθηκε με την πολιτική και την Επανάσταση. "Λόγω χρόνου", είχε πει σε ένα φίλο του. Όμως το 1907 χρησιμοποίησε το κύρος του ως Soselo για να λάβει από έναν θαυμαστή πληροφορίες που χρειαζόταν για μια ληστεία τράπεζας,η οποία έγινε φυσικά για τις ανάγκες του Κόμματος.
Ο Στάλιν δεν δημοσίευσε το έργο του επώνυμα και ποτέ δεν το αναγνώρισε δημόσια. Κι όμως όσοι διάβαζαν τα ποιήματα του ήταν ενθουσιασμένοι με τον νέο και άγνωστο ποιητή.
Κριτικοί υποστήριζαν πως "η ομορφιά τους βασίζονταν στη λεπτότητα και την αγνότητα της γλώσσας".
Βλέπετε, ένας άνθρωπος έχει πολλές πτυχές. Ο Στάλιν δεν ήταν ποτέ αυτός που μας περιγράφει η Δυτική προπαγάνδα. Με ό,τι καταπιάνονταν, τα κατάφερνε περίφημα.
Πήρε τη Σοβιετική Ένωση στην πιο δύσκολη στιγμή και την μετέτρεψε σε υπερδύναμη. Ίσως γι αυτό αγνόησε κι ο ίδιος τα υπόλοιπα αξιόλογα έργα του.
Δημοσίευση σχολίου