Ποτέ τα κοινωνικά κατακάθια δεν έλειψαν από τον τόπο μας. Διαβάζοντας περασμένες αναρτήσεις μας για την απάνθρωπη συμπεριφορά απέναντι σε μετανάστες και πρόσφυγες, με πλημμύρισε μια απέραντη αηδία και απέχθεια, στους "νοικοκυραίους" των Βρασνών Θεσσαλονίκης.
Ακούγοντας σε βίντεο ένα άθλιο λογύδριο που είπε σε ντουντούκα μια κάτοικος της περιοχής, αναλογίστηκα την "παράδοση" που έχουν τέτοια καθάρματα, όχι μόνο σε ξένους "κολασμένους" που βρέθηκαν κυνηγημένοι από τις σφαίρες του καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού, στην χώρα μας, αλλά και σε Ελληνες που έγιναν πρόσφυγες εξ' αιτίας πολέμων και επέστρεψαν στην πατρίδα τους.
Ανατρέχοντας στο αρχείο μας συναντάμε αρκετές σχετικές αναφορές."Παντού οι ιθαγενείς αντιμετωπίζουν τους μέτοικους σαν εισβολείς, σαν εχθρούς, περίπου σαν Τούρκους. Ξυλοδαρμοί, προπηλακισμοί, δολοφονίες εν ψυχρώ και εν θερμώ..."γράφει μεταξύ άλλων ο Βασίλης Ραφαηλίδης στο βιβλίο του "Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοεληνικού κράτους", ενώ στην ανάρτηση που τιτλοφορούσαμε 1922: To Μίσος των ντόπιων Ελλαδιτών εναντίον των Ελλήνων Προσφύγων της Μ.Ασίας γίνεται αναλυτική περιγραφή σε παρόμοια περιστατικά.
"Ήθελαν να τους κλέψουνε οι κλεφταράδες που ήταν εδώ πέρα. Ν' αρπάξουν ό,τι είχαν. Να τους κλέψουνε, να τους γελάσουνε. Απατεώνες", γράφει χαρακτηριστικά στην αυτοβιογραφία του ο Μάρκος Βαμβακάρης, αναφερόμενος στην συμπεριφορά ορισμένων Ελλήνων απέναντι στους Ελληνες πρόσφυγες από την Μικρά Ασία.
Δημοσίευση σχολίου