Ο θάνατος του Καντάφι, οδήγησε στο θάνατο της Λιβύης και τα όρνεα τρώνε τώρα τις σάρκες των θυμάτων τους.

 Γράφει ο mitsos175

Αμέτρητα είναι τα λάθη των στρατηγών κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Από την εκστρατεία των Περσών κατά της Ελλάδας ως τη τη δική μας Μικρασιατική καταστροφή, κακές εκτιμήσεις, ελλειπή προετοιμασία, υποτίμηση των αντιπάλων κι ανόητες διαταγές συντέλεσαν σε μεγάλες νίλες.

Νίλες σαν αυτή του Δράμαλη στα Δερβενάκια ή του Χίτλερ στη Μόσχα, το Στάλινγκραντ, το Κουρσκ και αλλού.

Για τη Λιβύη είπα πως δεν έχω την πληροφόρηση, που τυχαίνει να έχω για τη Συρία. Όμως ξέρω πως στη Συρία οι Τούρκοι μισθοφόροι κινούνται για να ανακόψουν την προέλαση του Συριακού Αραβικού Στρατού στην Iblib και προβλέπεται νέος σκληρός γύρος μαχών.
Επομένως πολύ δύσκολα θα μεταφερθούν αντάρτες από τη Συρία στην Τρίπολη της Λιβύης, που είναι σε ευθεία γραμμή πάνω από 2.100 χιλιόμετρα! Αυτά λοιπόν που λένε τα ακροδεξιά site είναι μπαρμπούτσαλα.
Μην αναλύουμε τη διαδρομή (αεροπορικώς πάνω από την Ελλάδα), τις μεταφορικές ικανότητες τις Τουρκίας, το χρόνο που θέλει η συγκέντρωση ικανού στρατού σε λιμάνια για να μεταφερθεί με πλοία κλπ. Δεν γίνεται, ακόμα κι αν δεν υπήρχε σε εξέλιξη η μάχη στην Βόρειο Συρία.

Για τη Λιβύη όμως ξέρουμε κάποια πράγματα. Υπάρχουν δυο κυρίως αντιμαχόμενες παρατάξεις. Η κυβέρνηση της Τρίπολης (GNA) που στηρίζεται από ΝΑΤΟ, (Τουρκία και βέβαια εμάς), το Κατάρ το Πακιστάν κλπ, και ο Χαφτάρ (LNA) που στηρίζεται από Αίγυπτο, Σ. Αραβία και Ρωσία.

Ο καυγάς κι εδώ γίνεται για το πάπλωμα δηλαδή για τα πετρέλαια και ποιανού πιόνι των ΗΠΑ – Τουρκίας ή Ρωσίας – Αιγύπτου θα καταλάβει την εξουσία.
Φυσικά την πληρώνει ο κόσμος που περνάει σκέτη κόλαση, καθώς οι μισθοφόροι των δυο πλευρών κάνουν τέτοιες αγριότητες που θα ζήλευαν και οι ναζί εγκληματίες.
Βιασμοί, απαγωγές, λεηλασίες, καταστροφές, δουλεμπόριο, άγριοι βασανισμοί που ξεπερνούν κάθε νοσηρή φαντασία και πολλές εκτελέσεις, ακόμα και μικρών παιδιών.

Κατά τα άλλα αναρωτιούνται ορισμένοι γιατί ρισκάρουν να πνιγούν και δε μένουν εκεί οι πρόσφυγες, ώστε να διαλέξουν βασανιστή και δήμιο. Έλα ντε!

Ο Χαφτάρ λοιπόν θα μπορούσε να είχε κερδίσει, ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της ρημαγμένης χώρας, αν η κυβέρνηση της Τρίπολης δεν υποστηρίζονταν σθεναρά και συνεχώς από το ΝΑΤΟ.
Κι από εμάς, παρόλο που εδώ τα ΜΜΕ είναι με το Χαφτάρ και το ναύαρχο του χωρίς πλοία.
Όπως είπα, αν νικήσει, θα μας δώσει σκάφη, να έχουμε, στην περίπτωση που μας χαλάσει το πλυντήριο.

Μεταξύ των αντιμαχομένων δεν είμαι με κανέναν, αν και θα ήθελα να δω τα τσιράκια των Αμερικάνων να ηττώνται, χωρίς αυτό να σημαίνει πως στηρίζω τον άλλο σφαγέα.
Αλλά δεν το βλέπω τόσο εύκολο, όσο τουλάχιστον έλεγαν τα ελληνικά ΜΜΕ, που είχαν κιόλας το Χαφτάρ νικητή.
Όπως λέω πάντα, μην πιστεύετε σε δημοσκοπήσεις περιμένετε να ανοίξουν οι κάλπες.

Εδώ δεν είχαμε εκλογές, είχαμε μάχη. Και αδιέξοδο. Για άλλη μια φορά. Αν και οι μάχες συνεχίζονται με τις δυο πλευρές να ενισχύονται συνεχώς, παρά τις μικρές αρχικές επιτυχίες του Χαφτάρ, η επίθεση του φαίνεται πως αποκρούστηκε.
Οι απώλειες είναι μεγάλες και για τα δυο μέρη.

Ο λόγος της αποτυχίας είναι ότι έκανε ακριβώς τα ίδια πράγματα με την προηγούμενη επίθεση πριν από μερικούς μήνες. Επιτέθηκε στο ίδιο μέρος. Επιτέθηκε σε οχυρωμένες θέσεις στο πιο δυνατό σημείο της παράταξης του αντιπάλου και μάλιστα σε χρόνο που όλοι το περίμεναν!
Αυτό για να το περιγράψω με άλλα λόγια είναι “χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο και περιμένω να πέσει”. Προφανώς τώρα το λιγότερο που έχει είναι πονοκέφαλος. Καμία τακτική, καμία στρατηγική.

Οι υποστηριζόμενοι από το ΝΑΤΟ απλά οχυρώνονται και περιμένουν να σπάσει τα μούτρα του με ανόητες επιθέσεις ο αντίπαλός τους. Οι ίδιοι ελέγχουν ελάχιστες περιοχές κυρίως γύρω από την πρωτεύουσα, αφού δεν τους θέλει κανείς άλλος στη Λιβύη εκτός των Δυτικών και των Τούρκων.

Δυστυχώς βλέπω συνέχιση της ανθρωποσφαγής για αρκετό καιρό ακόμα. Μακάρι να διαψευσθώ και να τελειώσει γρήγορα ο πόλεμος αυτός, που διέλυσε τη χώρα. Ο θάνατος του Καντάφι, οδήγησε στο θάνατο της Λιβύης και τα όρνεα τρώνε τώρα τις σάρκες των θυμάτων τους.