Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε: πόλεμος και ειρήνη/
είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά./
Ομως η ειρήνη τους κι ο πόλεμός τους/
μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα./
Ο πόλεμος γεννιέται απ' την ειρήνη τους/
καθώς ο γιος από τη μάνα./
Εχει τα δικά της/
απαίσια χαρακτηριστικά./
Ο πόλεμός τους σκοτώνει/
ό,τι άφησε όρθιο/ η ειρήνη τους».
(Μπέρτολντ Μπρεχτ «Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου»).
Ακριβώς έτσι είναι. Ο πόλεμός τους είναι το ίδιο αποκρουστικός με την "ειρήνη" τους. Αυτή η σκέψη του Μπρεχτ ακούγετε σαν να γράφτηκε σήμερα.
Τα πατριδοκάπηλα και πολεμοχαρή κηρύγματα που ξεκίνησε ο διακινητής επιστολών του Χριστού, βρήκαν πολλούς μιμητές.
Παρόμοιες πολεμικές ιαχές ακούσαμε χτες από τον Φαήλο Κρανιδιώτη σε τηλεοπτική του παρουσία.
Σήμερα η ακροδεξιά φυλλάδα, η οποία κατ' ευφημισμό αποκαλείται "Δημοκρατία", πανηγυρίζει πρωτοσέλιδα ισχυριζόμενη ότι η πολεμική μας αεροπορία "έσπειρε τον τρόμο στους Τούρκους πιλότους".
Ο Τράγκας στην ραδιοφωνική του εκπομπή μόνο στρατιωτική επιστράτευση, δεν κάλεσε.
Ας γράψουμε, λοιπόν, τηλεγραφικά κάποια πράγματα.
Στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου, έχουν αποκαλυφθεί πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Μετά απ' αυτό ήταν αναμενόμενο να δημιουργηθούν έντονοι ανταγωνισμοί μεταξύ της αστικής τάξης της Ελλάδας και της αστικής τάξης της Τουρκίας με την εμπλοκή και μεγάλων καπιταλιστικών κρατών -ΗΠΑ, Ρωσία, Γερμανία κ.α- για το ποιος θα εκμεταλλευτεί τον πλούτο αυτής της περιοχής.
Το να καταλήξουν αυτοί οι ανταγωνισμοί σε πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι κάτι που δεν πρέπει να αποκλείεται. (Και η ειρωνεία είναι ότι και τα δυο αυτά κράτη θεωρούνται "σύμμαχα" αφού ανήκουν στο ΝΑΤΟ και ο ελληνικός λαός, -όπως και ο Τούρκικος-, πληρώνει δισ κάθε χρόνο γιατί, υποτίθεται, η ιμπεριαλιστική αυτή ένωση αποτελεί εγγύηση για τα κυριαρχικά δικαιώματα του Ελληνικού κράτους).
Κι' εδώ μπαίνει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Το ποια πρέπει να είναι δηλαδή η στάση των κομμουνιστών στο ενδεχόμενο ενός ελληνοτουρκικού πολέμου.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Οι κομμουνιστές δεν είναι πασιφιστές. Δεν είναι γενικά κι αόριστα γενικά ενάντια στους πολέμους, αφού θεωρούν ότι η κορύφωση της ταξικής πάλης θα πάρει ένοπλη μορφή, γιατί μόνο το νικηφόρο αποτέλεσμα μιας επανάστασης μπορεί να οδηγήσει στον ριζικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Ο Πρώσος στρατηγός, Καρλ φον Κλαούζεβιτς, είχε πει μια φράση που έγινε ευαγγέλιο στα χείλη των αστών αναλυτών: «Ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα», και οι καπιταλιστές το επιβεβαιώνουν φυτεύοντας ταφόπλακες στις πατρίδες πολλών λαών: Στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Λιβύη ...
Η στάση μας απέναντι σε μια πολεμική σύγκρουση συναρτάτε «για ποιο λόγο διεξάγεται αυτός ο πόλεμος, ποιές τάξεις τον προετοίμασαν και τον διευθύνουν», όπως γράφει ο Β.Ι. Λένιν, στο βιβλίο του "Πόλεμος και Επανάσταση".
Οι πόλεμοι δε χωρίζονται σε «συμμετρικούς» και «ασύμμετρους», σε «ορθόδοξους» και «ανορθόδοξους».
Οι πόλεμοι χωρίζονται σε δίκαιους και άδικους.
Ο πόλεμος της ΕΣΣΔ στα 1941-1945 κατά των Γερμανίας - Ιαπωνίας - Ιταλίας ήταν πόλεμος δίκαιος.
Οι πόλεμος του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, του Βιετνάμ κατά των ΗΠΑ - Γαλλίας, ο πόλεμος των Παλαιστινίων κ.ά. ήταν πόλεμοι δίκαιοι.
Οπως δίκαιοι ήταν και οι πόλεμοι που διεξήγαγε η αστική τάξη κατά της φεουδαρχίας. Το θέμα βρίσκεται στο ποια τάξη διεξάγει τον πόλεμο.
Και μια τάξη, όπως η αστική, που έχει στο αίμα της την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, δεν είναι πια σε θέση να διεξάγει δίκαιους πολέμους, παρά μόνο άδικους.
Σ' αυτό το θέμα όμως θα επανέλθουμε πιο αναλυτικά
Δημοσίευση σχολίου