Ηταν σαν σήμερα το 1999 όταν ο διωκόμενος ηγέτης του PKK, Αμπνουλάχ Οτσαλάν, φτάνει στην Αθήνα και βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι της ποιήτριας, συγγραφέας, και αγωνίστριας της Εθνικής Αντίστασης Βούλα Δαμιανάκου, υπόθεση για την οποία η ίδια κινδύνευσε να καταδικαστεί.
Για την γνωστή κατάληξη που είχε ο Οτσαλάν θα αναφερθούμε σε άλλη ανάρτησή μας.
Τώρα αρκούμαστε να αναφέρουμε ένα απόσπασμα από την παρουσίαση του βιβλίου της Β. Δαμιανάκου "Ο Οτσαλάν στο σπίτι μου": «Είναι αυτή η συνωμοσία που με βασανίζει», απάντησε στους δικηγόρους του, ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν όταν τον ρώτησαν αν υπέστη βασανιστήρια. Την ίδια απάντηση θα μπορούσε να δώσει σύσσωμος ο Ελληνικός λαός, πως ένιωσε, όταν αυτή η συνωμοσία με δόλο απάτη και αναίδεια, με κάλπικην εγγύηση και πεχλιβάνικα τερτίπια, απέσπασε ιερόν του ικέτη και ρημαγμένον ψυχή τε και σώματι απ’ της αισχρής συνωμοσίας το μέγεθος - τον οδήγησε ενώπιον . . . δίκης στημένης κι από ‘κει μπροστά στη στημένη κρεμάλα. . .
Προσθέτουμε και κάτι άλλο. Ενα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο της ίδιας συγγραφέως "Από τον ληστή του νόμου κάλλιο στον ληστή του δρόμου":
"Και τι σωτήρες είδαμε, Γιάννη μου, τι άντρες εθνο-εθνικόφρονες και βάλε… τι εθνάρχες… καραμαν-αλήδες, τι σημιτο-γιωργάκηδες, τι γιουρο-παπαδήμους. Τι νταβατζήδες-έμπορους, τι κάπηλους και τι πατριδο-κάπηλους… Τι τυμβωρύχους πλιατσικολόγους… τι σταυρωτήδες που διεμοιράσαντο του σταυρωμένου έθνους τα ιμάτια…
Τι ξενοξιππασμένους μωρόχαυλους, που όλη τους την υπόσταση την έχουν κρεμάσει απ’ το Ο.Κ. και το χαμόγελο –όχι του παιδιού– του ξένου δυνάστη, που για πιο κομψό τους βάφτισε εταίρους".
Για την γνωστή κατάληξη που είχε ο Οτσαλάν θα αναφερθούμε σε άλλη ανάρτησή μας.
Τώρα αρκούμαστε να αναφέρουμε ένα απόσπασμα από την παρουσίαση του βιβλίου της Β. Δαμιανάκου "Ο Οτσαλάν στο σπίτι μου": «Είναι αυτή η συνωμοσία που με βασανίζει», απάντησε στους δικηγόρους του, ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν όταν τον ρώτησαν αν υπέστη βασανιστήρια. Την ίδια απάντηση θα μπορούσε να δώσει σύσσωμος ο Ελληνικός λαός, πως ένιωσε, όταν αυτή η συνωμοσία με δόλο απάτη και αναίδεια, με κάλπικην εγγύηση και πεχλιβάνικα τερτίπια, απέσπασε ιερόν του ικέτη και ρημαγμένον ψυχή τε και σώματι απ’ της αισχρής συνωμοσίας το μέγεθος - τον οδήγησε ενώπιον . . . δίκης στημένης κι από ‘κει μπροστά στη στημένη κρεμάλα. . .
Προσθέτουμε και κάτι άλλο. Ενα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο της ίδιας συγγραφέως "Από τον ληστή του νόμου κάλλιο στον ληστή του δρόμου":
"Και τι σωτήρες είδαμε, Γιάννη μου, τι άντρες εθνο-εθνικόφρονες και βάλε… τι εθνάρχες… καραμαν-αλήδες, τι σημιτο-γιωργάκηδες, τι γιουρο-παπαδήμους. Τι νταβατζήδες-έμπορους, τι κάπηλους και τι πατριδο-κάπηλους… Τι τυμβωρύχους πλιατσικολόγους… τι σταυρωτήδες που διεμοιράσαντο του σταυρωμένου έθνους τα ιμάτια…
Τι ξενοξιππασμένους μωρόχαυλους, που όλη τους την υπόσταση την έχουν κρεμάσει απ’ το Ο.Κ. και το χαμόγελο –όχι του παιδιού– του ξένου δυνάστη, που για πιο κομψό τους βάφτισε εταίρους".
Δημοσίευση σχολίου