1919 – 1921: Η Πολωνία πολεμά με τη νεαρή Σοβιετική Ένωση. Οι Πολωνοί εκμεταλλευόμενοι το Ρωσικό Εμφύλιο είχαν καταλάβει εδάφη της Σοβιετικής Ένωσης και ο Στάλιν τα ήθελε πίσω.
Το περίφημο Σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ συνέφερε τη ΕΣΣΔ από πολλές απόψεις.
Ο Στάλιν κατόρθωσε να επεκτείνει τα σύνορα της Σοβιετικής Ένωσης εξουδετερώνοντας μια σειρά κρατών με εχθρικές κυβερνήσεις. Η Πολωνία κυβερνιόνταν επίσης από ιμπεριαλιστές.
Ο Λένιν είχε πει.
“Κατά την γνώμη μας, κάπου κοντά στην Βαρσοβία βρίσκεται όχι ένα κέντρο της αστικής πολωνικής κυβέρνησης και δημοκρατίας του κεφαλαίου, μα ένα κέντρο όλου του σημερινού ιμπεριαλιστικού συστήματος. Και οι περιστάσεις μας αφήνουν να κλονίσουμε αυτό το σύστημα και να ασκήσουμε την πολιτική μας όχι στην Πολωνία, μα στην Γερμανία και Αγγλία. Και έτσι δημιουργήσαμε στην Γερμανία και Αγγλία ένα απολύτως καινούργιο κομμάτι της προλεταριακής επανάστασης, που καταπολεμά τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό”
1η Σεπτεμβρίου 1939: 60 Γερμανικές μεραρχίες (1.500.0000 προσωπικό 2.750 τανκς 2.315 αεροπλάνα και 9.000 πυροβόλα) συντριβούν τον Πολωνικό στρατό (950.000, 880 τανκς, 400 αεροπλάνα 4.300 πυροβόλα).
Οι Γερμανοί δεν έχουν μόνο υλική και τεχνολογική υπεροχή. Έχουν νέες τακτικές, τον κεραυνοβόλο πόλεμο, τη διάσπαση του μετώπου με συνδυασμένα χτυπήματα τεθωρακισμένων και αεροπορίας.
Στο μεταξύ στα δυτικά της Γερμανίας οι Γάλλοι πετάνε χαρταετό! Ο Σεπτέμβρης του 1939 ήταν ακόμα μια ευκαιρία να επιτεθούν στη Γερμανία. Οι καλύτερες μονάδες και μεγάλο μέρος της αεροπορίας του Ράιχ είναι στην Πολωνία. Οι Γάλλοι έχουν υπεροχή. Αλλά κοιμούνται ως το 1940, που θα τους πιάσουν οι Γερμανοί στον ύπνο!
Οι Πολωνοί ηττώνται γρήγορα. Εντούτοις προκαλούν υπολογίσιμες απώλειες στους Γερμανούς.
Πάνω από 16.000 νεκρούς συνολικά 50.000 στρατιώτες εκτός μάχης. 400 τανκς, 300 αεροσκάφη καταστράφηκαν, ενώ άλλα τόσα αεροπλάνα έπαθαν ζημιές.
Όμως η Πολωνία ηττάται πλήρως και καταλαμβάνεται. Συνολικά 66.000 νεκροί, 133.700 τραυματίες και 694.000 αιχμάλωτοι. Όλο το υλικό καταστρέφεται ή παραδίνεται. Η χώρα διαιρείται.
Οι Σοβιετικοί έχουν λιγότερες δυνάμεις από τους Γερμανούς: 466.000. Παρόλα αυτά είναι καλά εξοπλισμένοι και κάνουν περίπατο. Οι συνολικές απώλειες είναι 1.475 νεκροί και 2.380 τραυματίες. Η μισή χωρά είναι στα χέρια τους. 16.300 Πολωνοί σκοτώνονται στις μάχες με τους Ρώσους, ενώ 30.300 τραυματίζονται.
Αν οι Γερμανοί στρατηγοί ήταν πιο παρατηρητικοί, δεν θα υποτιμούσαν τον Κόκκινο Στρατό.
Ένας εχθρός της Σοβιετικής Ένωσης εξαφανίστηκε. Δυστυχώς ένας άλλος, χειρότερος, ήρθε πιο κοντά.
Στην πολιτική, όταν έχεις να υπερασπιστείς τα συμφέροντα της χώρας σου, δεν χωρά τίποτε άλλο. Η ιδεολογία είναι για τα άτομα, όχι για τα κράτη. Γιατί θα έπρεπε με βάση τα δεδομένα εκείνης της εποχής οι Σοβιετικοί να βοηθήσουν τους Πολωνούς; Τι πιο λογικό και συμφέρον για την Σοβιετική Ένωση από το να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία; Πέρα από το χώρο και το χρόνο που κέρδισε μετέπειτα, οι Πολωνοί ιμπεριαλιστές ήταν ορκισμένοι εχθροί των Ρώσων.
Η ίδια η Σοβιετική Ένωση άλλωστε είχε προτείνει το 1938 κοινή δράση εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας με αφορμή την Τσεχοσλοβακία. Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι ακολουθούσαν την πολιτική του κατευνασμού αδιαφορώντας για τον κίνδυνο.
Τι να κάνει μετά η ΕΣΣΔ; Το χατήρι των Άγγλων και Γάλλων αποικιοκρατών, να φθείρεται σε ένα πόλεμο ολομόναχη κατά των Γερμανών και ίσως των Ιαπώνων; Και στο τέλος αφού νικήσει τους ναζί, να της επιτεθούν οι υπόλοιποι ιμπεριαλιστές; Ο Στάλιν δεν ήταν αφελής.
Η εισβολή στην Πολωνία δεν ξεκίνησε το 1939, αλλά το 1936, όταν ο απροετοίμαστος για πόλεμο Χίτλερ οχύρωνε τότε ανενόχλητος την Ρηνανία, σχίζοντας τη Συνθήκη των Βερσαλιών.
Η αδράνεια και η ηλιθιότητα των Γάλλων του άνοιξε την όρεξη. 3 χρόνια μετά ήταν πάνοπλος κι έτοιμος να αιματοκυλίσει τον κόσμο.
+ σχόλια + 6 σχόλια
Νομίζω, Μήτσο, ότι δεν πρέπει να παραλείπουμε το βασικότερο στην ανάλυση της ιστορίας των γεγονότων που αφορούν τη Σοβιετική Ένωση και την Πολωνία το 1939: Τα εδάφη που πήρε η ΕΣΣΔ από τη διαλυμένη αστική Πολωνία του Σεπτεμβρίου του 1939 δεν ήταν ποτέ στην πραγματικότητα πολωνικά εθνολογικώς εδάφη. Ήταν εδάφη λευκορώσικα και ουκρανικά, τα οποία απέσπασε ο ιμπεριαλισμός από τη Σοβιετική Ένωση με στυγνό εκβιασμό και με πόλεμο σε δύο φάσεις, το 1918 και το 1920. Πρώτα οι Γερμανοί ιμπεριαλιστές, εκβιάζοντας τη σοβιετική Ρωσία στο Μπρεστ Λιτόβσκ, και κατόπιν οι Εγγλέζοι ιμπεριαλιστές-νικητές του Α παγκόσμιου πολέμου που έστησαν στα κλεμμένα σοβιετικά αυτά εδάφη και σε ολόκληρη την Πολωνία ένα αντιδραστικότατο αστικό καθεστώς υποχείριο και προκεχωρημένο φυλάκιο του ιμπεριαλισμού εναντίον της προλεταριακής ΕΣΣΔ. Αυτό ήταν το μεσοπολεμικό αστικό καθεστώς της Πολωνίας που προέκυψε ουσιαστικά από τη συντριβή της προλεταριακής επανάστασης και στα πολωνικά εδάφη το 1919-1920. Παρά ταύτα η ΕΣΣΔ διείδε από το 1938 ότι οι Εγγλέζοι ιμπεριαλιστές ήταν διατεθειμένοι να ξεπουλήσουν ολόκληρη την αστική Πολωνία στο Χίτλερ,αν αυτός άρχιζε τον πόλεμο ενάντια στην ΕΣΣΔ. Πρότειναν λοιπόν συμμαχία στο βρωμερό αστικό καθεστώς της Βαρσοβίας για να μην περάσει ο Χίτλερ, αλλά τα πιόνια αυτά της Αγγλίας δεν ήθελαν να ακούσουν κουβέντα, ακόμα κι όταν είδαν τους Άγγλους και τους Γάλλους πάτρωνες να παραδίδουν τη διπκανή Τσεχοσλοβακία στους Γερμανούς. Επρόκειτο για τα χειρότερα αντικομμουνιστικά και αντισοβιετικά καθάρματα που τυραννούσαν στυγνά το ίδιο το πολωνικό προλεταριάτο. Επομένως, όταν η ΕΣΣΔ πήρε πίσω τα κλεμμένα της εδάφη, μετά τη διάλυση της Πολωνίας, ουσιαστικά γλίτωσε τους πληθυσμούς αυτών των εδαφών από τους ναζί. Το ίδιο ουσιαστικά έγινε και το 1940 με τα βαλτικά αστικά κράτη όπου ο ιμπεριαλισμός το 1918-1919 είχε πνίξει την επανάσταση και είχε στήσει ψευτοανεξάρτητα αντισοβιετικά αστικά κράτη. Η εργατική τάξη της Λετονίας, Εσθονίας και Λιθουανίας με ενθουσιασμό ενώθηκε ξανά με τα Σοβιέτ το 1940. Οι καπιταλιστές βέβαια δεν το ήθελαν, γιατί θα τελείωναν οριστικά ως κυρίαρχη τάξη! Άσχετα λοιπόν από τα παραμύθια που διαδίδουν από το 1990 ως σήμερα τα φασιστικά αστικά καθεστώτα των τριών προτεκτοράτων της Ουάσιγκτον στη Βαλτική, οι Λαοί αυτοί το 1940 ήταν ολόψυχα υπέρ της ΕΣΣΔ. Επομένως, το στοιχείο της επαναστατικής ιδεολογίας ουδόλως έλειπε όταν διαλύονταν το 1939-40 μια σειρά από αντισοβιετικά αντιλαϊκά καθεστώτα: στην πρώην ανατολική περιοχή της Πολωνίας, στη Ρίγα,στο Ταλίν και στο Βίλνιους. Καλά έκαναν και διαλύθηκαν τέτοια που ήταν. Αν οι Σοβιετικοί και οι Πολωνοί κομμουνιστές που είχαν θριαμβεύσει μετά το παγκόσμιο πόλεμο δεν είχαν πέσει στα νύχια του χρουτσοφικού ρεβθζιονισμού κανένα απολύτως αντεπαναστατικό παράσιτο δεν θα κλόνιζε ούτε το σοσιαλισμό ούτε την αδελφική φιλία ΕΣΣΔ-ΛΔ Πολωνίας. Ούτε ο Βοϊτιλα, ούτε ο Βαλέσα, ούτε το σκουπιδσριό εκείνων των άχρηστων ψευτοκομμουνιστών που περιστοίχιζε τον ασπόνδυλο και καιροσκόπο καραβανά Γιαρουζέλσκι.
Νίκο κάνεις όπως πάντα καλές παρατηρήσεις. Νομίζω πως εκείνο που ενοχλεί στο Στάλιν είναι η επιτυχία του. Οι ρεφορμιστές πχ δεν μπορούν να χωνέψουν πως ο κόσμος όλος χρωστά τα πάντα στους Κομμουνιστές. Για τους δεξιούς ξέρουμε τον πόνο τους οπότε... δεν θα πω τίποτα για τα εγγόνια του Χανς του Γκεσπαπίτη.
Γιατί κατηγορείται ο Στάλιν αλήθεια; Γιατί αύξησε την έκταση και τον πληθυσμό της χώρας του! Γιατί απέφυγε τον πόλεμο για μερικά χρόνια! Γιατί χάρη στις κινήσεις του είχε το χρόνο να νικήσει! Γιατί δεν έκανε διμέτωπο πόλεμο!
Μακάρι να ήταν και οι επόμενοι ηγέτες πραγματικοί κομμουνιστές όπως ο Στάλιν.
Κομμουνισμός σημαίνει λογική.
Ο Στάλιν ήταν πρακτικός άνθρωπος: Συνέφερε κάτι τη χώρα του; Το έκανε. Δε συνέφερε; Δεν το έκανε. Ήταν δε ο μόνος ηγέτης (μαζί με το Λένιν) που έβαζε πάνω από όλα τη χώρα του.
Όπως λες φυσικά οι εορταζόμενοι ήθελαν τους Σοβιετικούς.
Η κυβέρνηση της Πολωνίας ήταν ένα μάτσο εθνικιστές. Θεωρούσαν κύριο αντίπαλο την ΕΣΣΔ!
Μιλάμε για το Β´ παγκόσμιο πόλεμο και τελικά ποτέ δεν μπορούμε να δούμε τα γεγονότα στη σημασία τους ακόμη και η μέρα που υπογράφηκε το σύμφωνο μόνο τυχαία δεν είναι πάντοτε μιλάμε για την αγωνία του Χιτλερ να πολεμήσει σε δυο μέτωπα μα ο Στάλιν το είχε πριν ακόμη ξεκινήσει.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A7%CE%B1%CE%BB%CF%87%CE%AF%CE%BD_%CE%93%CE%BA%CE%BF%CE%BB?wprov=sfti1
Δείτε τις ημερομηνία στο σύνδεσμο θα καταλάβετε ότι ακόμη και η επιλογή του Ζουκοφ πάλι τυχαία δεν είναι ούτε οι δυο εβδομάδες μετά την εκδήλωση της γερμανικής επίθεσης ( το «κρυφό» πρωτόκολλο) πάλι όχι τυχαίο παρά αναγκαίο ήταν. Σε όλη τη διάρκεια του πολέμου κρατάει στρατο στην άπω Ανατολή δεν εμπιστευτεί τους Γιαπωνέζους με τους οποίος έχει υπογράψει σύμφωνο μη επίθεσης τον Απρίλη του ´41 (ενδεικτικό των «καλών» σχέσεων μεταξύ του άξονα και της επικοινωνίας μεταξύ τους λέγεται ότι όταν έμαθαν την επίθεση στο Περλ χαρμπορ δεν ήξεραν ούτε που πέφτει) και αγνοεί τους Ιάπωνες απεσταλμένους που μεσολαβούν επανειλλημένα για συνομιλίες την επόμενη της νίκης του Σταλιγκραντ.
Αν δεν εμπιστεύεται τους Πολωνούς για τους Ιάπωνες ισχύει στο τετράγωνο αγνοεί λοιπόν την τελευταία στιγμή τη μεσολάβηση του σουζουκι το 1945 επιτίθεται και δεν σταματά ούτε στη συνθηκολόγηση των συμμάχων στις 15 Σεπτέμβρη δεν το λένε αλλά πουθενά δεν υπάρχει σοβιετικός αντιπρόσωπος στο θωρηκτό καταλαμβάνει τη μισή Σαχαλινη που έχασαν οι τσάροι το 1905 και το πιο ενδιαφερον τος Κουριλες νήσους με την τεράστια ακτογραμμή νοτιότερα γενέτειρα για κάποιο λόγο που δεν ξερούς και οι ίδιοι για το Ιαπωνικό έθνος. Ποτέ δεν υπογράφηκε συνθήκη ειρήνης 75 χρόνια τώρα για αυτό ακριβως τον ρόλο και ακόμη και πέρσι όταν ο παραιτηθείς Αμπέ μίλησε για τακτοποίηση στο εγγύς μέλλον ο Πούτιν την επόμενη τον αποστόμωσε ότι τίποτε δεν έχεις άλλαξει.
Καλησπέρα Μήτσο. Νομίζω ότι θα άξιζε τον κόπο να ανέβει στο Βαθύ Κόκκινο, αν υπάρχει η δυνατότητα, με τη μορφή του ηλεκτρονικού βιβλίου, το ιστορικό ντοκουμέντο του Ιβάν Μάισκι "Ποιος βοήθησε τον Χίτλερ;",βιβλιο που είχε κυκλοφορήσει εδώ και χρόνια από τη "Σύγχρονη Εποχή" και γνώρισε πολλές επανεκδόσεις ως σήμερα. Εκεί ο αναγνώστης διαπιστώνει ξεκάθαρα ποιο ρόλο διαδραμάτισαν ο αγγλικός κι ο γαλλικός ιμπεριαλισμός στην προετοιμασία του ναζισμού να ξεκινήσει την πυρκαγιά του Β' Παγκοσμίου πολέμου.Ο Μάισκι έζησε στο Λονδίνο ως πρεσβευτής της ΕΣΣΔ όλη τη βρωμιά της πολιτικής των Τσάμπερλαιν, Χάλιφαξ και της γαλλικής κυβέρνησης του Νταλαντιέ που σκάρωσαν τη συμφωνία του Μονάχου για να στείλουν τους ναζιστές χασάπηδες κατευθείαν καταπάνω στη Σοβιετική Ένωση για να τη μακελλέψουν. Επίσης περιγράφει όλη την υπονόμευση των δυτικών στις προτάσεις της ΕΣΣΔ για αντιχιτλερικό συνασπισμό πριν τολμήσει το καθεστώς των ναζιστών να εξαπολύσει τον πόλεμο. Είναι δε χαρακτηριστικό, όπως και συ επισημαίνεις στις αναλύσεις σου ότι μόνο κατόπιν εορτής, όταν ι Στάλιν ματαίωσε τα σχέδια των δυτικών να εξαπολύσουν τους ναζί πρώτα εναντίον της ΕΣΣΔ, όταν τα χιτλερικά σκυλιά ρίχτηκαν πρώτα πάνω στις δυτικές δυνάμεις, τότε ο Τσώρτσιλ, παρόλο που ήταν σπλήνα αντικομμουνιστής και αντισοβιετικός, συνειδητοποίησε πού οδήγησε η πολιτική των Τσάμπερλαιν-Χάλιφσξ και ότι μόνο σε συνασπισμό με την ΕΣΣΔ μπορούσε να τσακιστεί ο φασιστικός άξονας που απειλούσε σοβαρά πια την Αγγλία. Έτσι, με όλες τις γνωστές διαβολιές του ο Τσώρτσιλ και ο Ήντεν,για τα συμφέροντα φυσικά του αγγλικού ιμπεριαλισμού που κινδύνευε, άλλαξαν ρότα μετά το 1940 έναντι της ΕΣΣΔ κι έτσι συγκροτήθηκε τελικά το 1941 η αντιφασιστική συμμαχία Αγγλίας-ΕΣΣΔ-ΗΠΑ, μια συμμαχία σαφώς ετερόκλητη και αντιφατική, αλλά αναγκαία σε όλους ως το 1945.Αν κοντά στις άλλες στήλες του μπλογκ υπήρχε η δυνατότητα να προστεθεί μια στήλη Βιβλιοθήκης, θα μπορούσαν οι φίλοι αναγνώστες να βρίσκουν και να προσεγγίζουν εκεί πολλά παρόμοια βιβλία ιστορικά ντοκουμέντα, σαν αυτό που προανέφερα. Αντίστοιχα εξαιρετικής σημασίας ιστορικά ντοκουμέντα για τον πόλεμο είναι η Παγκόσμια Ιστορία της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, έργο που επιβάλλεται να ξανακυκλοφορήσει στα ελληνικά σε νέα συμπληρωμένη έκδοση, καθότι αποτελεί επίτευγμα της μαρξιστικής ιστορικής επιστήμης, καθώς και το βιβλίο του σοβιετικού υπουργείου άμυνας "Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος". Και φυσικά και ο 14ος τόμος των Απάντων του Στάλιν.
“Στην πολιτική, όταν έχεις να υπερασπιστείς τα συμφέροντα της χώρας σου, δεν χωρά τίποτε άλλο. Η ιδεολογία είναι για τα άτομα, όχι για τα κράτη. Γιατί θα έπρεπε με βάση τα δεδομένα εκείνης της εποχής οι Σοβιετικοί να βοηθήσουν τους Πολωνούς;'' 1. την επομενη φορα που θα διαμαρτυρηθεις για τις συμμαχιες της ελλαδας να διαβασεις τι εγραψες εδω. 2. την επομενη φορα που θα κατακρινεις τον τιτο που εκλεισε τα συνορα, να διαβασεις τι εγραψες εδω 3. οταν ο Προφητης ελεγε οτι ο ''σοσιαλισμος σε μια μονο χωρα'' ειναι σοσιαλπατριωτισμος αυτο εννοουσε. το να βαζεις τα συμφεροντα της χωρας σου πανω απο τα συμφεροντα του παγκοσμιου προλεταριατου και της επαναστασης. 4. θα απολογειστε μεχρι να πεθανετε για τη συμφωνια χιτλερ-σταλιν. θα απολογειστε επι ματαιω. κανεναν δεν θα πειθετε 5. δεν θα μεινει τιποτα απο εσας. ακομα κι οι βιολογικοι σας απογονοι θα αυτοκτονησουν απο ντροπη για τους προγονους τους.
Σταλινομενσεβικοι.....”
Απάντηση:
1. Οι συμμαχίες της Ελλάδας δεν είναι συμμαχίες. Δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της. Οπότε δίκαια διαμαρτύρομαι.
2. Ο Τίτο έκανε κάτι που τον συνέφερε με το να κόψει τον ανεφοδιασμό στο ΔΣΕ, ή το έκανε από πείσμα; Αν νικούσαν οι Έλληνες Κομμουνιστές θα υπέγραφαν ποτέ τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας;
3. Σοσιαλισμός σε μια μόνο χώρα είναι σοσιαλπατριωτισμος. Οπότε να μην κάνει ο Στάλιν κάτι που συνέφερε τη μοναδική Κομμουνιστική χώρα στον κόσμο, να τη βάλει σε κίνδυνο και ίσως διμέτωπο πόλεμο;
Πάντως χαίρομαι που παραδέχεστε εμμέσως πως αυτά που έκανε ωφέλησαν την ΕΣΣΔ.
Όπως έγραψα αλλού πολλοί τον κατηγορούν ουσιαστικά πως αύξησε τη χώρα του, πήρε πίσω εδάφη, που πήραν οι Πολωνοί ιμπεριαλιστές το 1921.
4. Δεν απολογούμαι για τίποτα. Θεωρώ παρά πολύ καλή κίνηση να πάρει και χώρο, να κερδίσει και χρόνο να προετοιμαστεί. Αλήθεια εσείς τι θα προτείνατε; Να παίξει το παιχνίδι των Εγγλέζων; Το αν πείθω ή δεν πείθω, θα φανεί.
5. “Δεν θα μείνει τίποτα από εσάς” Αυτά τα έχω ακούσει πολλές φορές από πολλούς. Ακροδεξιούς, Δεξιούς ακόμα από και Αριστερούς ή Αναρχικούς. Πέφτουν όλοι έξω.
Όπως είμαι πολύ υπερήφανος για τους προγόνους μου, που ήταν στον ΕΛΑΣ και χτύπαγαν τους κατακτητές, έτσι πιστεύω πως οι απόγονοι μου θα είναι υπερήφανοι για μένα. Δεν έχω τίποτε για να ντρέπομαι, έχω πολλά για να είμαι υπερήφανος και πίστεψε με το ίδιο επιθυμώ και για εσάς.
Σταλινομενσεβικοι; Μάλλον τα έχετε μπερδέψει. Ο Στάλιν ήταν Μπολσεβίκος. Αν υπονοείτε συμμαχία με τους αστούς σας λέω πως δεν υπήρξε καμία συμμαχία με κανένα αστό.
Αυτά που έγιναν ήταν προς το συμφέρον της Σοβιετικής Ένωσης. Κι αυτό φάνηκε εκ του αποτελέσματος.
Με την Ιαπωνία επίσης έγινε συμφωνία. Ο Στάλιν δεν ήθελε πόλεμο.
Κατανοώ την επαναστατική ορμή ορισμένων Αναρχικών, μπορώ να πω τη θαυμάζω, αλλά δεν είναι δυνατό να κάνεις πόλεμο με όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Ας είμαστε λογικοί και πρακτικοί. Θα βοηθήσει το Λαϊκό Κίνημα.
Σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας.
Η τοποθέτησή σου Μήτσο είναι γενικά σωστή,με μια μόνο μικροδιόρθωση σε μια σου διατύπωση, που μάλλον από κεκτημένη ταχύτητα παρεισέφρησε στο κείμενο: εκείνη για τους Πολωνούς "ιμπεριαλιστές". Οι Πολωνοί αστοί δεν ήταν βέβαια σε καμιά περίπτωση "ιμπεριαλιστές", αλλά διαχρονικώς σκέτα τσογλάνια στην υπηρεσία του εγγλέζικου και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Ιστορικά αυτοί οι Πολωνοί κομπραδόροι του 1919-1939 είχαν παραδοσιακό μίσος προς τη Ρωσία εξαιτίας του τσαρισμού που τους κρατούσε υποταγμένους επί αιώνες και εξαιτίας του αντιρωσισμού που κήρυσσε το καθολικό σκοταδιστικό παπαδαριό. Σκέτες αντιλαϊκές λέρες όλοι τους! Αντίθετα, οι Πολωνοί εργάτες και όλοι οι προοδευτικοί επαναστάτες της χώρας το δίκαιο μίσος τους προς την τσαρική απολυταρχία δεν το μετέφρασαν ποτέ σε εθνικιστική και ρωμαιοκαθολική θρησκευτική στενοκεφαλιά που στρέφεται εναντίον του ρωσικού εργαζόμενου Λαού. Αυτοί, συστρατεύτηκαν με το ρωσικό προλεταριάτο στον κοινό επαναστατικό αγώνα για τη λευτεριά. Το επαναστατικό πολωνικό προλεταριάτο πήρε μέρος και στην επανάσταση του Φλεβάρη και στη μεγάλη Οκτωβριανή επανάσταση, συγκρότησε δικά του σοβιέτ και συγκρότησε πολωνικό Κομμουνιστικό Κόμμα,αλλά δυστυχώς καταπνίγηκε από τον ιμπεριαλισμό και τους Πολωνούς υποταχτικούς του: τους αστούς εθνικιστές και την προδοτική εθνικιστική σοσιαλδημοκρατία αγύρτηδων σαν τον διαβόητο Πιλσούδσκι, δηλ. παλιοτόμαρων που έπαιξαν το παιχνίδι των δυτικών για να κρατήσουν την εξουσία στη Βαρσοβία, μετατρέποντας την Πολωνία σε προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης εναντίον του Σοβιετικού προλεταριακού κράτους. Το πολωνικό κομμουνιστικό κίνημα συστρατεύτηκε με τον Κόκκινο Στρατό στον αντιφασιστικό αγώνα, λευτέρωσε την Πολωνία από το χιτλερισμό και στη συνέχεια και από τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό της Δύσης, δημιουργώντας τη λαϊκοδημοκρατική Πολωνία κι αρχίζοντας τη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Μετά την επικράτηση του ρεβιζιονισμού οι αντιδραστικές δυτικόφιλες δυνάμεις ξανασήκωσαν τα γαϊδουρινά τους αφτιά και με τη συνέργεια του Γκορμπατσόφ πήραν την εξουσία, παρέδωσαν ξανά την Πολωνία στους δυτικούς πάτρωνές τους
και τον αδελφό πολωνικό εργαζόμενο λαό στην πιο μαύρη και σκοταδιστική εκμετάλλευση. Αυτά τα αντικομμουνιστικά καθάρματα δυναστεύουν σήμερα στο νατοϊκό προτεκτοράτο της Βαρσοβίας, επειδή δεν βρέθηκε έγκαιρα στη χώρα μια επαναστατική κομμουνιστική ηγεσία να ξεσηκώσει ενάντια στην παλινόρθωση το λαό και να τον εξοπλίσει, ώστε να τους εξολοθρεύσει και να τους θάψει οριστικά κι αμετάκλητα όλους εκείνους τους πράκτορες της δύσης, της νέας αδίστακτης εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο,εκείνους που έπαιζαν μπάλα πάνω και πίσω από την πλάτη του...
Δημοσίευση σχολίου