Η περίφραση "ιδεολογική ηγεμονία" της Αριστεράς η οποία μάλιστα χρησιμοποιείται ακόμα και από σοβαρούς (υποτίθεται) Δεξιούς είναι τόσο γελοία και αδόκιμη που απλά μετατρέπει σε νούμερα εκείνους που με τόση κατά τα άλλα σοβαρότητα την εκστομίζουν.
Ο όρος έχει γκραμσιανή προέλευση και αναφέρεται στους μηχανισμούς εκείνους που εξασφαλίζουν τη συναίνεση των μαζών σε πολιτικές του αστικού κράτους.
Πέρα από αυτό για να υπάρχει οποιοδήποτε είδους "ηγεμονία" είναι εντελώς απαραίτητος ο έλεγχος θεσμών και οργανισμών στους οποίους μια ομάδα έχει πρόσβαση για να ασκήσει την επιρροή της.
Τέτοιοι θεσμοί είναι η Εκκλησία,τα ΜΜΕ,τα σχολεία κλπ,όπου οι θέσεις της Αριστεράς ήταν για συγκεκριμένους λόγους (ήτοι μη τυχόν ξυπνήσουν τα βόδια και αρχίσουν να μιλάν για δικαιώματα) αποκλεισμένες.
Και ύστερα αυτό που λεν "ιδεολογική ηγεμονία" συγκεκριμένων ιδεών δεν είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ της Αριστεράς και λιγότερο της σοσιαλιστικής Αριστεράς. Πρόκειται τις περισσότερες φορές για τα απλά, συμβατικά δημοκρατικά αστικά δικαιώματα τα οποία οφείλει να έχει κάθε πολίτης και ιστορικά θεμελιώθηκαν από τον καιρό της Γαλλικής Επανάστασης.
Αλλά η Δεξιά στη Βλαχομπογδανία είναι τόσο ταυτισμένη με χούντες και πραξικοπήματα που αντιμετωπίζει έστω και την παραμικρή παραχώρηση ελευθερίας στο λαό με υποψία γιατί θέλει να μεταχειρίζεται το λαό σαν υποζύγιο ώστε να τον χειραγωγεί,να τον τρομοκρατεί και εξανδραποδίζοντάς τον να τον κάνει ό,τι θέλει για να κρατάει την κουτάλα.
Δημοσίευση σχολίου