“Με παιδεία σε ένα σοσιαλιστικό κράτος. Όχι στην παγκοσμιοποίηση των πολυεθνικών, που θέλει να ισοπεδώσει έθνη, λαούς, κοινωνίες, συντρίβοντας τα, εκτός από πολιτικά και οικονομικά, και πολιτισμικά. Επίσης τι σχέση έχουν αυτά τα κείμενα, (εμετικά και κανιβαλικά, θα τα χαρακτήριζα, που προωθούν ρητορική μίσους), με μια υγιεί ιδεολογική, φιλοσοφική, ακόμα και πολιτική αντιπαράθεση”
Επανήλθε ο αναγνώστης μας και λέει διάφορα δίνοντας μου την ευκαιρία να πω κι άλλα.
Χαίρομαι που μιλάει για παιδεία σε σοσιαλιστικό κράτος, πριν έλεγε πως ο Κομμουνισμός αποπειράται να καταργήσει τη θρησκεία, αλλά λύθηκε η παρεξήγηση.
Για την παγκοσμιοποίηση η γνώμη μου ταυτίζεται με το ΚΚΕ. Οπότε παραπέμπω εκεί. Πολλά άρθρα στο Ριζοσπάστη και μάλιστα από το 1998 “Η παγκοσμιοποίηση είναι συνώνυμο του ιμπεριαλισμού”.
Τα κείμενα μου είναι “εμετικά”. Κοιτάξτε, εγώ συνήθως περιγράφω την πολιτική της ΝΔ και την υποκρισία των παπάδων, οπότε όντως μπορεί να προκαλείται έντονο αίσθημα δυσφορίας. Μη νομίζετε πως είναι εύκολο να περιγράφεις το δεξιό βόθρο.
Καβαλιστικά δεν είναι. Ανθρωποφάγοι είναι οι δεξιοί που εκμεταλλεύονται μέχρι θανάτου εκατομμύρια για να φάνε, να κερδίσουν.
Εκεί που συμφωνώ είναι πως τα κείμενά μου είναι γεμάτα μίσος. Ταξικό μίσος.
Βέβαια, κάποιες φορές μερικούς πολιτικούς, το Μητσοτάκη πχ που είναι γκόμενος, θέλω να τον πηδήξω. Ή τον Άδωνι, τον εθνικό ρουφιάνο κι άλλους. Δεν ξέρω, αν αυτό υποδηλώνει αγάπη ή κάτι διαφορετικό.
Για να δούμε τι σχέση έχει το ταξικό μίσος με μια υγιή πολιτική αντιπαράθεση.
Για να κατανοήσετε καλύτερα το σκεπτικό μου, θα σας πω για μένα.
Είμαι μακροχρόνια άνεργος. Το πως τα βγάζω πέρα, ένας Θεός (που δεν υπάρχει) το ξέρει. Θα πω μόνο ευχαριστώ τους φίλους που βοηθάνε.
Που λέτε, έχω όλη την καλή διάθεση να αγαπήσω. Άκουσα όμως διάφορα. Τον Άδωνι το Πάσχα πχ να λέει πως δεν θα πάρουμε ούτε τα ψίχουλα του κοινωνικού μερίσματος, γιατί οι μακροχρόνια άνεργοι, ζούμε, κι εφόσον επιβιώνουμε, έχουμε!!!
Τον γαμάς, ή δεν τον γαμάς μετά; Δεν είναι η πρώτη φορά ούτε η τελευταία που προκαλεί. Και δεν είναι ένας. Είναι όλοι οι κηφήνες, όλοι οι χαραμοφάηδες που βολεύτηκαν, που παρασιτούν και παίζουν με τον πόνο μας. Γιατί δεν είμαι μόνος σε αυτή την κατάσταση, υπάρχουν εκατομμύρια.
Κατανοητό ως εδώ; Λεφτά για τους πλούσιους και τα κανάλια έχει, για μας τους άνεργους, έχει έλλειμμα! Και θέλετε μετά από αυτή την κοροϊδία πολιτισμένο διάλογο; Με ανθρωποφάγους καρχαρίες; Δεν νομίζω πως είναι εφικτό.
Επίσης με ενοχλεί η υποκρισία. Έχω αλλεργία σε όσους παρουσιάζονται ως κάτι που δεν είναι. Πχ πατριώτες, ενώ ψήφισαν ΝΑΙ, είπαν δηλαδή να είμαστε σκλάβοι τοκογλύφων – υποτελείς στην Ευρώπη.
Χριστιανοί: Σε όλα τα κείμενα μου δεν θα βρείτε μια λέξη που να προσβάλει τον Ιησού και τη Μαρία, τη μητέρα του. Ούτε κανένα άλλο ιδρυτή θρησκείας.
Μου λέει ο παπάς. Θα πρέπει να νηστεύεις (εύκολο όταν δεν έχεις λεφτά), να ντύνεσαι “προβλεπόμενα” (τέλος πάντων), να τηρείς τις εντολές, να, να... και να μην κάνεις σεξ, για να πας στον Παράδεισο και να δεις όσους “έφυγαν”. Όπα μεγάλε. Κάνω τη σούμα και βλέπω πως θέλω να κάνω σεξ, ενώ δεν μου αρέσουν κάποιες άλλες εντολές, χουντικές. Δικαίωμα μου είναι να απορρίψω την προσφορά.
Αμ δε! Αν δεν τα κάνεις αυτά, δεν θα έχεις επιπτώσεις όχι μόνο στην άλλη ζωή, αλλά και σ' αυτή! Διότι, όντας μεγάλος σε ηλικία, έζησα καταστάσεις και εποχές, που σου άλλαζαν κυριολεκτικά την πίστη οι δήθεν πατριώτες και οι δήθεν χριστιανοί, που δεν δίνουν τον πυρετό τους στο φτωχό πλησίον, αλλά τον κλωτσάνε από πάνω! Τώρα που τους βρήκα εγώ μπόσικους, θα τους ανταποδώσω, γιατί δεν μ' αρέσει να χρωστάω.
Κοντολογίς, αν υγιής αντιπαράθεση είναι να κάτσω να με βρίζουν, να με εμπαίζουν, να με “πηδάνε”, κι εγώ να το παίζω “υπεράνω”, τότε δεν είμαι και πολύ καλά. Κρεμώντας πλούσια καθάρματα μετά από Λαϊκά Δικαστήρια, ελπίζουμε να βρεθεί θεραπεία για εκατομμύρια σαν εμένα.
Δεν άρχισα εγώ να μισώ, δεν άρχισα εγώ τον (ταξικό) πόλεμο. Εφόσον όμως δεν μας σέβονται...
Δημοσίευση σχολίου