Ώστε έτσι λοιπόν η δημοσιογράφος κυρία. Αγανάκτησε η γυναίκα με τους αχώνευτους κομμουνιστές και έγινε ηφαίστειο.
Αρκετά "το ανέχτηκε ... το ΚΚΕ". Θα ήθελε σφόδρα, εδώ και τώρα, οι αρχές του τόπου να δώσουν ένα ... μάθημα στους αναιδεστάτους.
Εάν ήτο βουλευτής, ίσως έφερνε πρόταση να ισχύσει ξανά το Γ΄ ψήφισμα, το ιδιώνυμο και ο ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ὑπ’ ἀριθ. 509/1947 "Περὶ μέτρων ἀσφαλείας τοῦ Κράτους, τοῦ πολιτεύματος καί τοῦ κοινωνικοῦ καθεστῶτος".
Μόνο που αυτή τη φορά αντί για "Παύλος Βασιλεύς των Ελλήνων" να γράφει στην ούγια "η πρόεδρος της δημοκρατίας κυρία Κατερίνα".
Σπεύσατε επιτέλους, κύριοι Κούλη και Χρυσοχοΐδη! Κοιμάστε όρθιοι μου φαίνεται. Πώς επιτρέπετε στην ανατρεπτική δράση των κομμουνιστών και συνοδοιπόρων να απειλεί το έθνος, τα όσια και ιερά αυτού;
Τα είπε η Γιαννακά και ξεθύμανε, αφού τράβηξε και κάνα-δυο ουίσκια, για να πάνετα φαρμάκια κάτω... Καλή της χώνεψη.
Κατά σύμπτωση, τα ίδiα εισηγήθηκε διά του ΒΗΜΑΤΟΣ πριν λίγες μέρες ο επίσης γνωστός και μη εξαιρετέος δημοσιογράφος Ιωάννης Μαρίνος και το ίδιο ζητάει καθημερνά ο Τζήμερος που απόμεινε στο πόστο του Κασιδιάρη.
Αλλά η Γιαννακά, διάολε, υπήρξε και ...σοσιαλίστρια, άντε σοσιαλδημοκράτισσα τέως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ενώ οι άλλοι δυο λεγάμενοι ήταν ανέκαθεν θαυμαστές του Πινοτσέτ και επαγγελματίες της διάδοσης του αντικομμουνισμού εν Ελλάδι...
Άλλο το πρεστίζ της Γιαννακά, όπως λένε!
Η Γιαννακά χτυπώντας χυδαία το υπαρκτό σήμερα ΚΚΕ, ακόμα κι αν -κατά την άποψη πολλών από μας- το σύστημα δεν φαίνεται να πολυκινδυνεύει από την πολιτική γραμμή και την τακτική της ηγεσίας του Περισσού, στην ουσία χτυπάει την ίδια την ιδέα του κομμουνισμού.
Χτυπάει την προοπτική ενός πραγματικά ανασυγκροτημένου και επικίνδυνου για το σύστημα ΚΚΕ, χτυπάει την προοπτική να γίνει ο επιστημονικός σοσιαλισμός η καθοδηγητική δύναμη δράσης της εργατικής τάξης και του λαού μας, την προοπτική να βρεθούν από το κομμουνιστικό κόμμα εκείνες οι μετωπικές μορφές πάλης που θα ανοίξουν το δρόμο συσπείρωσης τεράστιων λαϊκών δυνάμεων, το δρόμο προς μια επανάσταση στην Ελλάδα.
Η περίπτωση της Γιαννακά έρχεται ξανά να μας θυμίσει το δρόμο που πήρε ένα μεγάλο μέρος του στελεχικού δυναμικού του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, εδώ και δεκαετίες. Τα στελέχη αυτά διάνυσαν με ταχύτατο βήμα την απόσταση από τον δήθεν αντιιμπεριαλισμό, από την "αλλαγή" και τον "τριτοδρομικό σοσιαλισμό" μέχρι την ηχηρή αποθέωση της καπιταλιστικής κερδοσκοπίας και τον πιο απροκάλυπτο αντικομμουνισμό των σπηλαίων (τύπου άκρας δεξιάς και χούντας) που συνοδεύει όλους τους ...κερδοσκόπους.
Ο αντικομμουνισμός του ΠΑΣΟΚ εξυπηρέτησε πλήρως τα συμφέροντα της ντόπιας κεφαλαιοκρατίας και των ξένων της πατρώνων. Αυτά τα συμφέροντα προώθησε συνειδητά και με το αζημίωτο, το στελεχιακό δυναμικό που κυριάρχησε στις οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ, όταν, λίγα χρόνια μετά την "αλλαγή" αποχώρησαν από κει μέσα όλοι οι παρασυρμένοι από το δημαγωγό αρχηγό τίμιοι αριστεροί αγωνιστές, όταν κατάλαβαν πού το πάει το πράγμα ο Παπατζής ο Β΄.
Και η μεν Γιαννακά, όπως μας πληροφορεί σε σχόλιό του ο συναγωνιστής melito, προερχόταν από μια αριστερή οικογένεια, αλλά διάλεξε το δρόμο της καριέρας, πουλώντας έκτοτε με κάθε τρόπο εκδουλεύσεις στο σύστημα, ως εκπρόσωπος τύπου της τάξης των εκμεταλλευτών.
Εδώ στη Μαγνησία, όμως, ο κόσμος είχε βουίξει από χρόνια, για κάμποσα βαρύγδουπα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που όλοι ήξεραν πως είχαν προέλευση ... κατευθείαν από τη χούντα και, αφού πέρασαν για λίγο από την καραμανλική δεξιά της μεταπολίτευσης και είδαν ότι ανερχόμενο αστέρι είναι πια ο Παπατζής ο Β΄, έσπευσαν να ενταχθούν στο ΠΑΣΟΚ μόλις αυτό έφτασε να χτυπάει τη θύρα της κυβερνητικής εξουσίας.
Τα αδίστακτα αυτά τρωκτικά (που είχαν δώσει τα διαπιστευτήριά τους και στην ΕΡΕ και στις δύο Χούντες και στον μεταπολιτευτικό Καραμανλή) ήξεραν άριστα στα 1981 ότι το σύστημα δεν κινδυνεύει από τον Παπατζή και ότι το πρόβλημα που ετίθετο για αυτούς ήταν πλέον πώς δεν θα χάσουν το ..."τρένο της αλλαγής".
Το όχημα δηλαδή που θα τους οδηγούσε ξανά και ξανά στην ... κουτάλα και στην ευωχία της... μασόχαψας, στη νομή των κρατικών κονδυλίων και μάλιστα, κατά προτίμηση, των "ενοικίων" που είχε αναγγελθεί ότι θα καταβάλει η ΕΟΚ στα εγχώρια πολιτικά παλιοτόμαρα για να ελέγξει πλήρως την Ελλάδα.
"Η ΕΟΚ θα μας ταΐζει με χρυσά κουτάλια", είχε υποσχεθεί στην αστική τάξη ο Καραμανλής.
Και να τώρα που ο Παπατζής ο Β΄ θα διένεμε το συσσίτιο, αφήνοντας στην άκρη την εθνικά ανεξάρτητη πολιτική, ως μη επιδοτούμενη από τα διαρθρωτικά ταμεία των Βρυξελλών...
Γίνεσαι ή δεν γίνεσαι σοσιαλιστής, έστω κι αν πριν δέκα χρόνια έγλειφες τις μπότες του Παττακού για κάποιο θαλασσοδάνειον;
Κάθε "εθνικόφρονας" άλλωστε είναι πρωτίστως στομαχόφρονας, όπως είπε ένα λαμόγιο αυτού του ίδιου χώρου.
Γι' αυτό και οι πιο πονηροί από τους τέως χουντικούς γίνηκαν αυτομάτως ..."σοσιαλιστές", στελέχωσαν τις οργανώσεις διανομής της λείας από το ΠΑΣΟΚ και βοήθησαν αφάνταστα την κλίκα του Παπατζή να ξεφορτωθεί ταχύτατα από τις οργανώσεις κάθε τίμιο αγωνιστικό στοιχείο του ΠΑΣΟΚ.
Πολύ πονεμένη αυτή η ιστορία. Αλλά και διδακτικότατη. Όσο για το "τρένο της αλλαγής", μα τι τρένο που ήταν και δαύτο. Πόσο και πόσο καλαμπούρι έχουν κάνει οι άνθρωποι της δικής μου της γενιάς με αυτό το "τρένο" και την πορεία του στο ... τούνελ! Ο Παπατζής είχε "γράψει ιστορία". Ως μηχανοδηγός του τρένου ανεβοκατέβαζε σ' αυτό υπουργούς και στελέχη, καθώς τραβούσε το δρόμο του … "επαναπροσδιορισμού της αλλαγής" της αλλαγής...
Μέχρι τον πιο απροκάλυπτο αντικομμουνισμό τύπου Γιαννόπουλου, Αυριανής, Πάγκαλου,Σημίτη, Χρυσοχοΐδη και σίας ...
Κι ένα επίσης ευτράπελο και πολύ διδακτικό από τα έργα και ημέρες του ΠΑΣΟΚ στη Μαγνησία:
Λίγο πριν διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ, στις αλλεπάλληλες εκείνες εκλογικές διαδικασίες, από το 2010 ως το 2015, εδώ στη Μαγνησία υπήρξαν κραυγαλέες περιπτώσεις τέτοιων τοπικών ΠΑΣΟΚων από προγόνους με προέλευση χούντας, που είχαν οικογενειακώς ενταχθεί, αυτοί και τα παιδιά τους, σε όλες τις συνιστώσες των μνημονιακών κομμάτων.
Σαν να λέμε: Ο μπαμπάς υποψήφιος με το ΠΑΣΟΚ, η θυγατέρα με το Σαμαρά, ο κανακάρης με τον Καρατζαφέρη, για να το έχουν δίπορτο και τρίπορτο. Σκέτος εμετός.
Και φυσικά όλοι τους -τι άλλο;- σκληροί αντικομμουνιστές και λιβανιστήρια της τρόικας...
Ειλικρινά δεν ξέρω πόσοι από δαύτους τους αδίστακτους τύπους τρύπωσαν κατευθείαν στο ΣΥΡΙΖΑ μετά τον Ιούλη του 2015, όταν ξεφορτώθηκε ο Τσίπρας το Λαφαζάνη...
Σε τελική ανάλυση ο εγχώριος αντικομμουνισμός έχει πάντα την ίδια βάση: την προσήλωση όλων των αντικομμουνιστών στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση του τόπου και ταυτόχρονα -και υπεράνω πάντων- στον πιο άκρατο φαταουλισμό-φιλοτομαρισμό.
Όλα αυτά τα ... ιδανικά
τρέφουν κάθε ...Γιαννακά,
Κούλη, Άδωνη, Μιχάλη
και το μαύρο μας το χάλι.
Αν εξαιρέσουμε τον παράγοντα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, που χαρακτηρίζει τους αντικομμουνιστές σε κράτη επιπέδου Ελλάδας όλα τα υπόλοιπα είναι κοινά χαρακτηριστικά των αντικομμουνιστών και στις μεγαλύτερες ιμπεριαλιστικές χώρες του κόσμου. (Ε, ρε δόξες η Γιαννακά!)
Ευτυχείτε, μαντάμ!
Δημοσίευση σχολίου