Η πρωτοτυπία της σημερινής κυβέρνησης είναι ότι θέλει να κλείσει διά της καταστολής ζητήματα ανοιχτά για την εξουσία από τον καιρό του εμφυλίου και μετά.
Επιχειρεί ειδικότερα να καταλύσει την ιστορική μνήμη.
Μεγάλο εγχείρημα με υψηλό ρίσκο.
Για την ακρίβεια, το κρίσιμο στοίχημα είναι η προσβολή και η διά του φόβου καθήλωση του μέρους της κοινωνίας που δεν εντάσσεται στο πολιτισμικό και πολιτικό της σύμπαν. Η τεχνική είναι παλιά. Πληρωμένα ψέματα και κρυμμένα αίματα.
Ταχύτατη επικοινωνιακού τύπου ΕΔΕ για το όργανο που βανδάλισε τα λουλούδια στον τόπο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Κανένα πόρισμα από την ΕΔΕ που με τα χίλια ζόρια διατάχτηκε για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου δυόμισι χρόνια μετά τον θάνατό του.
Κανένα πόρισμα από την ΕΔΕ για τον βασανισμό του Βασίλη Μάγγου. (Ούτε καν ιατροδικαστική έκθεση για τα αίτια του θανάτου του ακόμα.)
Καμία ΕΔΕ για τα καθημερινά βασανιστήρια που ήσυχα και κανονικά διαπράττονται από τις αστυνομικές αρχές.
Εκδικητικές συλλήψεις εκατοντάδων πολιτών και δικηγόρων, τώρα, που επιτέλους ήρθε η ώρα να καλυφθούν και τα ανεκπλήρωτα προσωπικά και πολιτικά στοιχήματα από τα παλιά χρόνια του ΠΑΣΟΚ.
Η γλυκιά ανάμνηση της δικτατορίας, με φόντο τη γλυκιά διαχείριση του δημόσιου πλούτου, προκαλεί στην κυβέρνηση μία ψευδή συνθήκη κυριαρχίας.
Τσιφλίκι τους ωστόσο δεν είναι ούτε η ιστορία ούτε το δίκαιο.
Δημοσίευση σχολίου