Διαβάσαμε όλοι μας την καταγγελία για την αισχρή τοποθέτηση μιας ΣΥΡΙΖΑίας "συνδικαλίστριας" της ΟΛΜΕ, που τόλμησε να φτύσει κατάμουτρα όσους αγωνιστές εργαζόμενους συγκρούονται με τη σημερινή φασιστική κατρακύλα...
Η στάση της "συνδικαλίστριας" κυρίας Μανουσογιωργάκη του "ΣΥΡΙΖΑ" που δικαίως την καταγγέλλουν σήμερα οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις, είναι εντελώς ενδεικτική για το ρόλο που διαδραματίζει η ηγεσία του τωρινού συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών.
Πρόκειται για μια ξοφλημένη ηγεσία από κάθε άποψη σε σχέση με τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού μας συνολικά.
Εξαιτίας της, η ΟΛΜΕ έχει μεταβληθεί σε ένα τζούφιο καρύδι, εντελώς ακίνδυνο για τους λαογδάρτες της αντιδραστικής εξουσίας, ανίκανο εντελώς "να τους καθίσει στο λαιμό" και να τους πνίξει. Ένας άταφος νεκρός είναι πλέον αυτή η ΟΛΜΕ, που η στάση της έλυσε τα χέρια των αιμοβόρων νεοφιλελεύθερων βρικολάκων, τύπου Μητσοτάκη και Κεραμέως, ώστε να κάνουν θραύση, με τη συνέργεια των πουλημένων ΜΜΕ και με το βολικό άλλοθι της κορωνοπανούκλας! (Μια τέτοια πανούκλα ήρθε κουτί στους απαίσιους τυράννους αυτού του τόπου. Κανονική χούντα με κοινοβουλευτική προσωπίδα, από τα εργοστάσια Νταβέλη!. Στο μέλλον θα πρέπει αυτοί οι παλιάνθρωποι να φροντίσουν εξάπαντος και για άλλες παρόμοιες πανδημίες!)
Ειδικότερα τώρα η παρδαλή συνδικαλιστική ηγεσία της συριζέικης ψευτοαριστεράς στην εκπαίδευση έγινε το βάθρο πάνω στο οποίο πάτησαν επί τέσσερα χρόνο οι ρεφορμιστές πολιτικοί αγύρτες τύπου Τσίπρα και Γαβρόγλου, για να δυσφημίσουν κάθε έννοια προοδευτικής αριστερής σκέψης και πολιτικής στην εκπαίδευση, και για να ανοίξουν συνειδητά το δρόμο στα σημερινά αδηφάγα μαύρα κοράκια της δεξιάς.
Έτσι που να μπει γύψος κι αλυσίδα για κάμποσα χρόνια, για να προχωρήσουν όλες οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις του συστήματος, με τις οποίες οι ΣΥΡΙΖΑίοι δεν έχουν καμία ουσιαστική διαφωνία, αφού κι αυτοί ανήκουν στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, μέχρι μυελού οστέων.
Τέτοιος είναι και ο ρόλος της καταγγελλόμενης σήμερα "συνδικαλίστριας". Ένα ακόμα γρανάζι του συστήματος.
Αυτό που γράφω εδώ, κάθε άλλο παρά απαλλάσσει των τεράστιων ευθυνών τους τούς ίδιους τους εκπαιδευτικούς στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Η δική τους άθλια νοοτροπία, η νοοτροπία που τους οδηγεί να ξεσκονίζουν και να γλείφουν τον εκάστοτε ισχυρό της αστικής εξουσίας, να ενστερνίζονται και να διαδίδουν χωρίς αντιρρήσεις τη σαβούρα και όλα τα στερεότυπα της αστικής αντιεπιστημονικής φιλοσοφίας και παιδαγωγικής, η καθαρά δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία του 90% από αυτούς, οδήγησαν στο σημερινό κατάντημα και της ΟΛΜΕ κι όλου του κλάδου.
Είναι ο κλάδος που ψήφιζε κι έβγαζε ψευτοαριστερή ηγεσία της ΟΛΜΕ επί Τσίπρα-Γαβρόγλου (από κει προέρχεται η σημερινή περί ής ο λόγος "συνδικαλίστρια"...)
Είναι ο κλάδος που παρέδωσε σήμερα την ΟΛΜΕ στην καραδεξιά-κατάμαυρη ΔΑΚΕ -όπου ΔΑΚΕ ίσον σκέτος δάκος και περονόσπορος για το εργατικό και υπαλληλικό κίνημα!
Ανέδειξε ηγεσία του τη ΔΑΚΕ το καλοκαίρι του 2019, όταν ακριβώς διαφάνηκε η κοινοβουλευτική άνοδος στο θρόνο των Μητσοτάκη-Κεραμέως. Απόδειξη ακριβώς και αυτή η επιλογή για το ποια είναι η νοοτροπία του εκπαιδευτικού κλάδου: ατομικισμός, γλείψιμο, ρουσφέτι, κανονικό πάρτυ περί ... πάρτης, σε κάθε ευκαιρία.
Σύνθημα: κοίταξε τον εαυτό σου και την πάρτη σου, κι άφησε τους άλλους να σέρνονται! Όπως μας έλεγε κάποτε χαρακτηριστικά ένας συναγωνιστής καθηγητής που υπηρετούσε σε επαρχιακό σχολείο της Μαγνησίας, πραγματική σφηκοφωλιά της δεξιάς, εκεί μέσα τα 3)4 των συναδέλφων του περίμεναν το 2019 τον ... Μητσοτάκη νάρθει, να βάλει παντού σκληρή "αξιολόγηση", για να γίνουν οι ίδιοι διευθυντές και προϊστάμενοι! Τέτοια τύφλα, τόση στενοκεφαλιά.
Αυτοί εκεί μέσα δε σκέφτηκαν καν πως με τόσους πολλούς "άξιους και άριστους", σαν τα αξιότιμα υποκείμενά τους, ο ... Παράκλητος αρχηγός τους θα έπρεπε να επεκτείνει τη ... σφαγή κυρίως ανάμεσα τους για να βρει τον πιο "άξιο", δηλ. τον πιο ξεφτιλισμένο λακέ από τους λακεδες του!
Θα μας πουν βέβαια κάποιοι ότι δεν πήγαν οι εκπαιδευτικοί να ψηφίσουν στις ηλεκτρονικές ψευτοεκλογες της Κεραμέως το Νοέμβρη Μάλιστα. Αυτό όμως θα ήταν ουσιαστικό, αν είχε συνέχεια. Αν συνοδευόταν από αγωνιστική κινητοποίηση, αν έκλεισαν τις πλατφόρμες της webex, αν οργάνωναν αγωνιστικές γενικές συνελεύσεις, αν κήρυσσαν απεργία στην μαύρη πολιτική της δεξιάς, αν έβγαιναν στο δρόμο να παλέψουν σπάζοντας απαγορεύσεις χουντικού τύπου και σαρώνοντας στην πράξη τα φιρμάνια της Κεραμέως.
Τίποτε από αυτά, απολύτως τίποτα δεν έγινε. Πόσοι εκπαιδευτικοί δήλωσαν συμμετοχή στην απεργία της 26ηςΝοεμβρη; Πόσοι βγήκαν στο δρόμο να διαδηλώσουν; ...
Γι' αυτό ακριβώς το λόγο, τον κλάδο των σημερινών εκπαιδευτικών, αλλά δυστυχώς και τις νέες γενιές των παιδιών του εργαζόμενου λαού μας τους περιμένουν πολλές ακόμη άγριες κλωτσιές και τσαλαπατήματα από την αντιδραστική εξουσία που πλέον ιδιωτικοποιεί-επιχειρηματικοποιεί ανοιχτά το ρημαδιασμένο δημόσιο σχολείο.
Εκτός κι αν, έστω κι αργά, ξυπνήσει και σταθεί όπως πρέπει -δυναμικά, συντριπτικά ενάντια την αντιδραστική πολιτική, η πλειοψηφία του κλάδου, πράγμα πάρα πολύ δύσκολο στις συνθήκες αδράνειας που διαμορφώθηκαν επί δεκαετίες. Αλλά βέβαια ποτέ μη λες ποτέ!
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η νεολαία μας θα βρει το δρόμο και τον τρόπο του ξεσηκωμού ενάντια στη μαύρη μαυρίλα, και θα γράψει λαμπρές νέες σελίδες κοινωνικών αγώνων, πολύ πριν αφυπνιστεί ο εκπαιδευτικός κλάδος κι η ΟΛΜΕ...
Μοναδική φωτεινή εξαίρεση στον κατήφορο του εκπαιδευτικού κλάδου είναι η μειοψηφία του. Είναι οι μαχητές εκπαιδευτικοί της πραγματικής αριστεράς, ένας χώρος όπου σαφέστατα οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Εκπαιδευτικών διακρίνονται για τη συνέπεια και την τίμια προσφορά τους στο λαό. Και η συντριπτική πλειοψηφία του ΠΆΜΕ Εκπαιδευτικών νομίζω ότι προσπαθεί φιλότιμα να παλέψει τον τυφώνα, να σταθεί με συνέπεια, συχνά μάλιστα σε τελείως άνυδρα εργασιακά περιβάλλοντα της μικροαστικής ελληνικής επαρχίας, αλλά η πολιτική γραμμή και κυρίως η τακτική της ηγεσίας του ΠΑΜΕ και της ηγεσίας του ΚΚΕ, δεν φαίνεται να μπορεί να συσπειρώσει δυνάμεις και να χτυπήσει αποτελεσματικά τον εχθρό, ανακόπτοντας τον γενικό αντιδραστικό κατήφορο.
Μέρος άλλωστε του γενικότερου κατήφορου είναι κι αυτός της παιδείας που μεταβάλλεται πλέον σε καρικατούρα, εξάρτημα και παράρτημα της (μπουζούκι η συνεννόηση!) ...webex και πιθανώς και της ευρύτερης Pallantir και Cia AE.. .
Η παθητικότητα των τελευταίων δέκα μηνών στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, πλήρης στο χώρο της εκπαίδευσης, η πλήρης συνθηκολόγηση της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, αλλά και η συμβιβαστική στάση της ηγεσίας του ΠΑΜΕ, που κι αυτή στέκεται μακριά από τη διοργάνωση κάθε μαχητικής μαζικής κινητοποίησης σε όλους τους κλάδους, κόντρα στις κυβερνητικές απαγορεύσεις, αποτελούν στάσεις που άνοιξαν το δρόμο και την όρεξη στην κυβέρνηση.
Αυτή ήδη "θύει και απόλλυσι" στην Παιδεία.
Βροχή τα αντιδραστικά νομοσχέδια, κοροϊδία με πατέντα (και κουβέρτα!) το "ασφαλές άνοιγμα των σχολείων.
Η κυβέρνηση της δεξιάς σαρώνει χωρίς να βρίσκει ούτε μια πραγματικά δυναμική αντίσταση που να τσακίζει τα σχέδια της.
Σε άλλες χώρες το λαϊκό κίνημα ξεσηκώθηκε ήδη και συγκρούστηκε. Στη Γαλλία και στην Ινδία σείστηκαν οι δρόμοι κι οι πλατείες. Σε μας τίποτε άλλο από μερικές αποστειρωμένες ολιγάριθμες λιτανείες!
Κι όλη αυτή η υποταγή και η απάθεια, με άλλοθι βεβαίως τα ... διατάγματα μιας ξεφτιλισμένης πια ως το μεδούλι "επιτροπής λοιμωξιολόγων", υποχείριων της αντίδρασης, αλλά και τη σκόπιμη χρόνια επιλογή όλης της κοινοβουλευτικής αριστεράς μας, ποτέ να μην συγκρουστεί δυναμικά με την αντίδραση το λαϊκό κίνημα.
Ούτε στον "καλό καιρό" ούτε και σήμερα που με άλλοθι έναν κάποιο κορωνοϊο απαγορεύεται η συνάθροισις άνω των 4 καθ' σπάσαν την επικράτειαν και θα εξακολουθήσει να απαγορεύεται ακόμη κι αν ψοφολογήσει μόνος του αυτός ο ιός. Εν αναμονή βεβαίως του ... επόμενου.
Όλη όμως αυτή η εξέλιξη, έχει πλέον ρίξει μάσκες και προσωπεία για πολλούς και στον εκπαιδευτικό κλάδο και παντού. Η συριζαία συστημική συνδικαλίστρια αποτελεί την αποτρόπαια εικόνα αυτού του κατήφορου. Ως πότε όμως; Άγνωστον!
+ σχόλια + 1 σχόλια
Δημοσίευση σχολίου