Τα βράδια μας δεν τα φωτίζουν πια όνειρα ... Τα βράδια μας, κατοικούν εφιάλτες ... Πανδημία, φτώχεια, ανεργία, απέραντη εργασιακή εκμετάλλευση, ατέρμονη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος απ' τις νεοδημοκρατικές κλίκες, και μια αφόρητη μπόχα συγκάλυψης κάθε είδους σκανδάλων, φασισμού και μπατσοκρατίας, που στοργικά αγκαλιάζει μια "δικαιοσύνη" ανοιχτομάτα ...
Μα η ξαστεριά δεν θα 'ρθει από μόνη της ... Θα τη φέρουν οι φωλιές αλληλεγγύης, που μέρα με τη μέρα πληθαίνουν.
Θα τη φέρουν τα χέρια των συντρόφων, που ζεστό φαγάκι φτιάχνουν, για κάθε ανέστιο, κάθε πεινασμένο και κατατρεγμένο.
Θα 'ρθει απ' τα χέρια που μοιράζουν σταγόνες ζεστασιάς, στους παγωμένους προσφυγικούς καταυλισμούς, εκεί όπου αδιάκοπα "ο Χριστός, ξανασταυρώνεται".
Θα τη φέρουν οι βροντερές φωνές που ζητούν να μην βιάζεται και παραβιάζεται κάθε έννοια δικαιοσύνης, στο πρόσωπο του απεργού πείνας, Δημήτρη Κουφοντίνα.
Ναι, θα 'ρθει η ξαστεριά μέσα απ' όσους σε τούτο το ζοφερό τοπίο, παραμένουν Ανθρωποι ...
Ειμαστε 'μεις που θα ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ. Και τότε τα δικά μας όνειρα, θα γίνουν οι δικοί τους εφιάλτες.
Δημοσίευση σχολίου