Η συχνότητα με την οποία ο Μητσοτάκης συναναστρέφεται παιδεραστές είναι ανησυχητική. Αν μεν δεν γνωρίζει είναι αφελής, ενώ αν ξέρει είναι συνένοχος".

Πριν λίγες μέρες είχαμε μια ανάρτηση την οποία τιτλοφορούσαμε "Γεωργιάδης, Φρουζής, Λιγνάδης. Τρεις τύποι, φίλοι του Μητσοτάκη, με ένα κοινό: Την ροπή τους στην σεξουαλική κακοποίηση ανήλικων παιδιών" και στην οποία αναρωτιόμασταν: "Τι διάολο, πολύ προσπάθεια κατέβαλε ο πρωθυπουργός για να διαλέξει τους φίλους του ή συμβαίνει κάτι που δεν γνωρίζουμε;". 

Μ' αυτό το θέμα ασχολείται -ανάμεσα στ' άλλα- και ο Κ. Βαξεβάνης στο άρθρο που υπογράφει σήμερα στην εφημερίδα που εκδίδει, καταλήγοντας στο συμπέρασμα "Η συχνότητα με την οποία ο Μητσοτάκης συναναστρέφεται τέτοιους τύπους είναι ανησυχητική. Αν μεν δεν γνωρίζει είναι αφελής, ενώ αν ξέρει είναι συνένοχος".

Θα παραθέσουμε το σχετικό απόσπασμα από το κείμενο του δημοσιογράφου, αλλά πριν απ' αυτό να σχολιάσουμε μια "λεπτομέρεια" που σε εμάς έκανε εντύπωση. (Εντάσσετε στα δικά μας "κολλήματα" τα οποία απουσιάζουν απ' όλους τους "έγκριτους" δημοσιολόγους).

Διαβάζουμε, λοιπόν σe ιστοσελίδα ότι ο υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης έκανε μια δήλωση για το θέμα Λιγνάδη τονίζοντας: "Η κυβέρνηση φροντίζει ώστε να αποκαθίσταται η δικαιοσύνη των πραγμάτων ... Θα πρέπει να περιμένουμε το τί θα αποφανθεί η δικαιοσύνη". Να προσπεράσουμε ότι το περιβόητο "τεκμήριο αθωότητας"  ήδη η ίδια η κυβέρνηση με πρώτη την Μενδώνη το έχει ρίξει στον κάλαθο των αχρήστων ρίχνοντας υποκριτικά "στα σκυλιά" τον πρώην "εκλεκτό" της για να "σώσουν ότι σώζεται". 

Ο Γεραπετρίτης, όμως δεν είναι κάποιο τυχαίο στέλεχος της κυβέρνησης των ¨αρίστων". Εχει στοίβα τα πτυχία και μάλιστα είναι καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθύνας. Είναι δυνατόν να αγνοεί αυτό που γνωρίζει και ο πρωτοετής φοιτητής της Νομικής; Οτι δηλαδή η αστική "δικαιοσύνη" δεν "αποκαθίσταται" αλλά "αποδίδεται;"! Λεπτομέρεια θα πείτε, αλλά να μην γνωρίζουν ούτε τα βασικά;   

Ας δούμε τώρα το κείμενο του Κ. Βαξεβάνη που αναφέραμε:  

Το πάθος για τον Λιγνάδη φέρνει σήμερα τον Μητσοτάκη να ισορροπεί επικίνδυνα πάνω από το έρεβος και τον Αδη των αποκαλύψεων για βασανισμούς και βιασμούς παιδιών. Ατύχησε στις επιλογές ο πρωθυπουργός, θα πει κάποιος. Πολύ πιο άτυχα όμως ήταν τα κακοποιημένα παιδιά, για τα οποία δεν λέει λέξη. Κάπως έτσι ο Μητσοτάκης, παρότι πατέρας, εμφανίζεται να εξαπατήθηκε από το τέρας, όπως ευθαρσώς δήλωσε η κ. Μενδώνη.

Πέρα από τη σιωπή, τον Κυριάκο Μητσοτάκη ενοχοποιούν οι συναναστροφές του. Ο Νίκος Γεωργιάδης, ο οποίος ήταν καταζητούμενος για συμμετοχή σε κύκλωμα παιδεραστίας και trafficking και καταδικάστηκε πρωτόδικα ύστερα από έρευνα και νομικές κινήσεις του Documento, υπήρξε και παραμένει συνεργάτης του. 

Τον Γεωργιάδη κάλυψε πλήρως ο Μητσοτάκης όχι μόνο κάνοντας επίθεση στο Documento και το Hot Doc, που αποκάλυψαν το θέμα, αλλά στέλνοντας πολιτικούς της ΝΔ (ανάμεσά τους και άνθρωπο του γραφείου του) να παρακολουθήσουν τη δίκη ή να καταθέσουν ως μάρτυρες. Ο Νίκος Γεωργιάδης στην απολογία του στο δικαστήριο αποκάλυψε ότι ο πρωθυπουργός του είχε προτείνει να μείνει λίγο πίσω για να ξεχαστεί η υπόθεση και να τον επαναφέρει. Αυτό πρότεινε ο Μητσοτάκης σε κάποιον που είχε βιάσει και κακοποιήσει ανήλικα.

Οι συναναστροφές του πρωθυπουργού με άτομα που εμπλέκονται σε σεξουαλικά εγκλήματα με ανηλίκους έχουν και συνέχεια. Ο Μητσοτάκης υπήρξε φίλος με τον Κωνσταντίνο Φρουξή, ο οποίος είχε συλληφθεί στο παρελθόν γυμνός ενώ παρενοχλούσε εντεκάχρονο κοριτσάκι. Ο Φρουζής διοργάνωσε στο σπίτι του δείπνο προεκλογικής στήριξης του Μητσοτάκη με την αφρόκρεμα του επιχειρείν στην Ελλάδα, ενώ ζήτησε και τη βοήθεια του για να αποκατασταθεί επαγγελματικά όταν έφυγε από τη Novartis.

Η συχνότητα με την οποία ο Μητσοτάκης συναναστρέφεται τέτοιους τύπους είναι ανησυχητική. Αν μεν δεν γνωρίζει είναι αφελής, ενώ αν ξέρει είναι συνένοχος. Πρέπει να μιλήσει με ευθύτητα για το συχνό μπέρδεμα της αριστείας με την αρρώστια.

Υπάρχει ωστόσο και μια πιο κοινωνική εξήγηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συναναστρέφεται μια τάξη που σαπίζει κάθε μέρα και κανονικοποιεί τη βρομιά και τη δυσωδια κάνοντας τες σύστημα αναφοράς στη ζωή και την πολιτική. Κατακριτέα γι’ αυτή την τάξη είναι η φτώχεια, οι αναστολές και τα δικαιώματα της μάζας που δεν καταλαβαίνει. Ολα τα υπόλοιπα είναι εργαλεία. Ισως γι’ αυτό η παιδοφιλία είναι λεπτομέρεια που δεν απειλεί τις αξίες (τους).