Με αφορμή την μπατσάδικη κτηνωδία στο πρόσωπο της 18χρονης Εφη, κάποιες ιστορικές αναφορές

Του Γ.Γ.

Εχω δει άπειρες φορές το βιντεάκι με την 18χρονη κοπελιά Εφη, να ορμάει πάνω σε ένα τσούρμο ένστολης αλητείας για να υπερασπιστεί τον σύντροφό της. Με έχει συγκινήσει αυτό το πανέμορφο περιστατικό, ύμνος στην αλληλεγγύη, όπως έγραφε και προηγούμενη ανάρτησή μας. Στην κυριολεξία αγάπησα αυτή την άγνωστη μου κοπελιά.

Το κόστος που πληρώνει η Εφη βαρύτατο και το ακούμε στο παρακάτω βίντεο στο οποίο μιλάει η αγωνίστρια δικηγόρος της Άννυ Παπαρούσου. 

Το μάθημα αξιοπρέπειας αι αλληλεγγύης όμως που έδωσε είναι τόσο πολύτιμο που δεν έχει ανταλλακτική αξία. 

Είναι από τις φορές που όσοι/ες έχουμε μια "πετριά" με την πρόσφατη ιστορία μας παρακολουθούμε το μυαλό μας να κάνει ασυναίσθητες διαδρομές. 

Το σκηνικό:
Μια νεαρή κοπέλα ορμάει στα ένστολα κτήνη για να υπερασπιστεί τον φίλο της.
Λίγο νωρίτερα ένα πλήθος ρομποκόπ μόλις είδαν τα δύσκολα, παρατάνε το συνάδελφο τους, έγιναν Λούις για να φάει ο μπάτσος το ξύλο της μαϊμούς. Αργότερα, όταν η ένστολη αλητεία ξαναέγινε μπουλούκι, τους βγήκε ο "ανδρισμός" τους και κίνησαν για να ξεμοναχιάσουν κανένα τυχαίο θύμα τους για να "γαμήσουν" και να "σκοτώσουν".

Θυμηθείτε:  
Η Μαρία Σιδέρη, μια αγωνίστρια στα χρόνια του εμφυλίου, που βρέθηκε φυλακισμένη, όταν έπαιρναν συγκρατούμενες της για να τις οδηγήσουν στο εκτελεστικό απόσπασμα και της απεύθυναν το τελευταίο "γεια" αντιδρούσε: «Εκλαιγα, φώναζα, ήθελα να διαμαρτυρηθώ. Ηθελα να με πάρουν να με σκοτώσουν. Το ήθελα!». 

 Ο 20χρονος ΕΠΟΝίτης, φοιτητής του Πολυτεχνείου και γραμματέας της ΕΠΟΝ Ζωγράφου, Παναγιώτης Κασσιμάτης, βρέθηκε τυχαία στο σημείο του μπλόκου, που είχαν κάνει Γερμανοί και ταγματασφαλίτες στον Βύρωνα τον Αύγουστο του 1944. 
Οι Γερμανοί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους είχαν επιλέξει 10 νεολαίους για να τους εκτελέσουν σαν εκδίκηση για τον θάνατο ενός Γερμανού αξιωματικού από τον ΕΛΑΣ.
Ο 20χρονος φοιτητής παρουσιάζεται στον επικεφαλής Γερμανό και του λέει: «Σταματήστε, φονιάδες. Εγώ σκότωσα τον αξιωματικό σας. Εμένα να σκοτώσετε». Ο Γερμανός αξιωματικός, που είχε δώσει και τον λόγο της στρατιωτικής του τιμής πως αν παρουσιαστεί ο ένοχος θα άφηνε τους μελλοθάνατους ελεύθερους, τον εκτέλεσε απλά πρώτο.  

Παρόμοιες περιπτώσεις συντροφικής αλληλεγγύης μπορούμε να αναφέρουμε δεκάδες.

Αλλες τόσες υποθέσεις "τομαρισμού", μπορεί να παραθέσουμε και για τους "εθνικόφρονες-στομαχόφρονες". Για το πώς κάρφωναν τους συναγωνιστές τους, χωρίς να πέσει ούτε ένα χαστούκι, όταν βρισκόταν όμηροι στα χέρια των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, για το πώς εκλιπαρούσαν για έλεος.
Κάποια στιγμή θα διηγηθώ μια μεγάλη παρόμοια ιστορία που μου έχει πει ένας αντάρτης τους ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, σλαβομακεδόνας,, πριν κάποιες δεκαετίες όταν ήμουν στην Φλώρινα.  

Τώρα θα αρκεστώ να σας θυμίσω την συμπεριφορά που είχε ο πατέρας του σημερινού βουλευτή και πρώην υπουργού της Ν.Δ., Χαράλαμπου Αθανασίου - ήταν απ' τους πιο σκληρούς κομματάρχες της Δεξιάς, και αρχηγός των "Χιτών" στα πέτρινα χρόνια- όταν συνελήφθη μαζί με άλλους δυο Χίτες από αντάρτες του ΔΣΕ. Διαβάστε εδώ.