Περί νηστείας και Μεγάλης Παρασκευής

Γράφει ο mitsos175.

“Νηστεία ονομάζεται η εκούσια ή ακούσια αποχή από τροφή”. Άραγε οι πολιτικοί, που ευθύνονται για τους πολέμους, την καταστροφή, τη λεηλασία και την εξάπλωση της πανδημίας που στοιχίζει τόσους θανάτους στις μέρες μας    φροντίζουν για τις ψυχές των πιστών, όχι για το δικό τους κέρδος;

Τη νηστεία την ξεκίνησαν οι Αιγύπτιοι και η “μόδα” πέρασε στους άλλους λαούς.
Οι πρώτες νηστείες στο Χριστιανισμό ήταν λίγες, Τετάρτη και Παρασκευή. Μετά τους διωγμούς, όσο αυξάνονταν η υποκρισία του Κλήρου, αυξάνονταν κι οι νηστείες.

Σήμερα, κανείς σχεδόν από το θρησκευόμενο ποίμνιο δεν μπορεί να τηρήσει όλες τις νηστείες κατά γράμμα, αφού “Εκκλησιαστικά, νηστεία εννοείται η λήψη ξηράς τροφής, άνευ ελαίου, οίνου ή άλλης λιπαρής ουσίας και μόνο μια φορά την ημέρα, κατά την ενάτη ώρα (3μμ)”.

Κάποια “ταλιμπανιστήρια” εντούτοις εξοργίζονται, γιατί οι άθεοι δεν τηρούν τη νηστεία της Μ. Παρασκευής. Λογικό “θεούσα” μου. Ο άθεος δεν πιστεύει σε Θεό, άρα δεν χρειάζεται “να προετοιμαστεί για τη συμμετοχή του σε θρησκευτική τελετή, ώστε να τιμήσει ή να εξιλεώσει κάποιο Πνεύμα”.
Για μας, η σημερινή μέρα, η Μεγάλη Παρασκευή, είναι απλά μια μέρα (αργίας) σαν όλες τις άλλες. Αν ενοχλεί η βρώση κρέατος, θυμίζω, ότι ενοχλεί και του φασίστες του ISIS το γεγονός, ότι οι Χριστιανοί δεν νηστεύουν το Ραμαζάνι, οι γυναίκες τους δεν φοράνε μπούρκα και άλλα τέτοια.

Συμπαθώ τον Ιησού από τη Ναζαρέτ. Ήταν ένας αξιόλογος άνθρωπος, που το κατεστημένο εκείνης της εποχής σκότωσε με μαρτυρικό τρόπο. Τον σταύρωσαν οι ιερείς και οι πολιτικοί.
Ο Ιησούς δεν ήταν ποτέ τυπολάτρης. αντίθετα πολλές φορές στηλίτευε το Ιερατείο.
Άλλωστε και τα λόγια του Αποστόλου Παύλου είναι ενδεικτικά της δυναμικής, που είχε η πρωτοεμφανιζόμενη θρησκεία. Στην Αποστολική Σύνοδο, όταν του ζητούσαν οι Ιουδαίοι Χριστιανοί, να τηρούν οι Χριστιανοί εξ Εθνών το Μωσαϊκό Νόμο, είπε χαρακτηριστικά: "Γιατί προκαλείτε τώρα το Θεό, θέλοντας να φορτώσετε ένα βάρος, που ούτε οι πρόγονοί μας, ούτε εμείς, μπορέσαμε να σηκώσουμε"; 

Όσοι είναι υποκριτές κάνουν τα περισσότερα σταυροκοπήματα. Απέχουν από το κρέας, αλλά “δαγκώνουν” το συνάνθρωπο, ιδιαίτερα το φτωχό. Κοιτούν τους τύπους όχι την ουσία, γιατί απλά δεν έχουν ουσία. Αυτό όμως είναι δείγμα παρακμής. Από ένα σημείο και μετά φουντώνει η αγανάκτηση, έτσι παύουμε να υπακούμε σε απαρχαιωμένα τυπικά και συνήθειες. Δημιουργείται δε η μεγαλύτερη αμφισβήτηση, όταν απέχουν οι πράξεις από τα λόγια. Μετά από κάθε Μεσαίωνα ακολουθεί μια Αναγέννηση. Γιατί όσο τρομοκρατικό και αν είναι ένα Σύστημα, δεν μπορεί να αιχμαλωτίζει για πάντα τους ανθρώπους.

Όσοι πιστεύουν, είναι δικαίωμα τους να κάνουν ότι θέλουν. Αρκεί φυσικά να σέβονται τους συνανθρώπους τους. Όλοι έχουν δικαιώματα.

Δικαίωμα μου είναι να ασκώ κριτική. Να τρώω και να ντύνομαι, όπως επιθυμώ, χωρίς φυσικά να δώσω λογαριασμό σε κανένα.
Δικαίωμα μου είναι επίσης να κάνω έρωτα με όποιον θέλω, όποτε μπορούμε (αρκεί φυσικά να είναι ενήλικος). Δεν πέφτει λόγος σε άλλους, όταν πρόκειται για Ελευθερία.

Ίσα - ίσα θα έπρεπε να σκεφτούν πολλοί “γιατί άραγε υπάρχει τέτοια τυπολατρία”; 
Μήπως γιατί οι τόσοι κανόνες είναι κάτι σαν τις “ασκήσεις ακριβείας” στο στρατό;
Δεν προσφέρουν κάτι, εκτός από εντυπωσιασμό και βέβαια την απόλυτη πειθαρχία και υπακοή. Κάποιοι από μας όμως δεν είναι “πιόνια” σ' ένα παιχνίδι που άλλοι αποφασίζουν τις κινήσεις τους.

Εκείνο που έχει σημασία είναι η Αλληλεγγύη. Εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα λιμοκτονούν. “Νηστεύουν” αναγκαστικά. Την ίδια ώρα που λίγοι πλούσιοι κηφήνες τους εκμεταλλεύονται άγρια, που είναι υπεύθυνοι για τη δυστυχία τους, και που θησαυρίζουν εις βάρος τους.

Νομίζω, πως θα έπρεπε να αγωνιζόμαστε, ώστε να μπορούν όλοι οι άνθρωποι, παντού στον πλανήτη, να έχουν τροφή. Όχι να μην τρώνε, αλλά να απολαμβάνουν όλα τα αγαθά. Αυτό είναι πιο λογικό.

Αλλά ο ρόλος της κάθε θρησκείας είναι να αντιστρέψει τη λογική και το φυσιολογικό προς όφελος των τυράννων. 
Μην τρώτε τώρα, θα φάτε στην άλλη ζωή!