Του Χρήστου Σταθόπουλου (Πηγή: sdna)Λίβερπουλ και Μπαρτσελόνα ξεφτιλίστηκαν.
Η UEFA άξιζε τη μεγάλη προδοσία και την «απόδραση» των 12.
Μόνο οι Άγγλοι οπαδοί αντιδρούν.
Η ατάκα του εκ των ιδρυτών της European Super league, Φλορεντίνο Πέρεθ, περί «σωτηρίας του ποδοσφαίρου», μου έφερε στο μυαλό έναν κινηματογραφικό διάλογο από την ταινιάρα του Νίκου Περράκη, τη γνωστή σε όλους μας «Λούφα και Παραλλαγή».
Στην προκειμένη περίπτωση ταιριάζει γάντι η παρομοίωση, μιας και σήμερα 21η Απριλίου κάποιοι θα «γιορτάσουν» μέσα τους ή απ’ έξω τους τη θλιβερή επέτειο του επταετούς γύψου. Στη «Λούφα», λοιπόν, υπάρχει μια σκηνή με έναν στρατιώτη κι έναν συνταγματάρχη, τον αξέχαστο ηθοποιό Ανδρέα Φιλιππίδη. Λέει ο στρατιώτης που κάτι… υποψιάζεται ότι γίνεται στους δρόμους της Αθήνας: «Φαίνεται ότι έγινε κίνημα κύριε Συνταγματάρχα». Και απαντά με ανεπανάληπτο ύφος ο Συνταγματάρχης: «Δεν έγινε κίνημα Καρανίκο, εκάναμεν επανάσταση»!
Αυτό ακριβώς είπε με άλλα λόγια ο Πέρεθ στη θλιβερή και αόριστη δήλωσή του, με την οποία προσπάθησε γελοιωδώς να καθησυχάσει οπαδούς, συλλόγους και ποδοσφαιριστές, λέγοντας πως κανείς δεν θα τιμωρηθεί, κανείς δεν θα αποβληθεί από πουθενά και γενικά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης θύμισε και λίγο από… Μνημόνιο. Θυμάστε τότε που μας έλεγαν ότι μας κάνουν φτωχούς… για το καλό μας; Ακριβώς η ίδια λογική: Θα σώσουν –λένε- το ποδόσφαιρο μέσω της διάλυσης οποιουδήποτε υγιούς ανταγωνισμού, μέσω του «αποκεφαλισμού» των αδυνάτων και των όποιων ελπίδων μπορεί να έχουν για να σηκώσουν κάποτε κεφάλι (κι αυτό όχι πολύ ψηλά).
Με λίγα λόγια, ό,τι ακριβώς γίνεται και στα πολιτικά συστήματα ανά τον κόσμο. Εδώ, όμως, μιλάμε για τον πλήρη εξευτελισμό αρχών, ιδεών, αξιών.
Εχουμε να κάνουμε ξεκάθαρα με τον απόλυτο φασισμό του καπιταλισμού και του ακραίου φιλελευθερισμού! Ο οποίος προκλήθηκε από το ίδιο σώμα, αλλά από άλλο… κεφάλι. Αυτό της UEFA, που με την καταστροφική πολιτική της εδώ και χρόνια τους έδινε γη και ύδωρ στο όνομα της προβολής και της διαφήμισης, της λάμψης, της… ανάπτυξης.
Τελικά το μόνο που αναπτύχθηκε ήταν η απόλυτη προδοσία. Ισως να το άξιζαν στη Νιόν…
Το καλό της υπόθεσης είναι πως η «απόδραση» των 12, έχει ως συνέπεια την συσπείρωση του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού οικοδομήματος από τη μία πλευρά, αλλά και την πλήρη απογύμνωση από την άλλη, όσων ακόμα πουλούσαν στο λαό του αθλήματος, καταβολές, περηφάνια, ρίζες και όλα τα ρομαντικά που μόνο στις αγγλικές παμπ βρίσκονται πλέον.
Οι βιτρίνες ορισμένων club θρυμματίστηκαν. Ποια Λίβερπουλ και ποια εργατιά; Ποια Γιουνάιτεντ και ποια βιομηχανοποιημένη πόλη; Ποια Μπαρτσελόνα και ποιος σύλλογος που είναι κάτι παραπάνω; Όχι κάτι, αλλά πολύ παραπάνω είναι τα φράγκα που θέλει να βάλει στην τσέπη του ο Λαπόρτα, ο οποίος βγήκε από τους πρώτους και με πλήρη αναισθησία δήλωσε πως «όλα γίνονται για το χρήμα».
Η ποδοσφαιρική ομάδα των Σοβιετικών αιχμαλώτων (οι οποίοι πριν από τον πόλεμο αγωνίζονταν σε Ντιναμό Κιέβου και Λοκομοτίβ), κατά την ιστορική αναμέτρησή τους με Γερμανούς ποδοσφαιριστές, που διεξήχθη στις 9 Αυγούστου 1942
Κι αν το δεις πιο «ανοιχτά» και πεις «πόσα περισσότερα ξέρουμε εμείς οι απ’ έξω;», τότε η απάντηση έχει έρθει ήδη από τον Κλοπ, τον Νέβιλ, τον Καντονά, τον Γουαρντιόλα, τους Γερμανούς και τους Γάλλους. Από ονόματα θρυλικά που έχουν μουλιάσει στον ιδρώτα, που έχουν γράψει ιστορία, που δεν έχουν κανένα λόγο να βγουν απέναντι στη… σωτηρία του αθλήματος από ένα μάτσο πανούργους χαρτογιακάδες.
Το ποδόσφαιρο προσβλήθηκε από τον χειρότερο ιό: το χρήμα. Και το εμβόλιο το κρατούν μόνο οι οπαδοί όλης της Ευρώπης. Σε κανένα εργαστήριο δεν θα βρεθεί. Είναι έτοιμο στην ψυχή του κόσμου και βρίσκεται στο dna του ίδιου του αθλήματος, το οποίο μέχρι τώρα έχει εκφραστεί έντονα μόνο από τους Αγγλους οπαδούς.
Ας ευχηθούμε να ακολουθήσουν στον ξεσηκωμό όλοι οι υπόλοιποι κι αν χρειαστεί τα γήπεδα των 12 που θέλουν να γίνουν 15 και 20 στο μέλλον, να παραμείνουν άδεια. Αυτή θα είναι η πιο αποτελεσματική «μάσκα» στον euro-ιό.
ΥΓ: Οι εξελίξεις τρέχουν: ήδη αποχώρησε η Τσέλσι και ακολουθεί η Σίτι, η Ατλέτικο και πιθανότατα η Μπαρτσελόνα. Τα πάντα πλέον κρέμονται από μία κλωστή.
Δημοσίευση σχολίου