Πριν 8 χρόνια δολοφονήθηκε ο μουσικός αντιφασίστας Παύλος Φύσσας από τα φασιστικά-νεοναζιστικά-παρακρατικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, δίνοντας μάχη απέναντι στην οργανωμένη και στοχοποιημένη επίθεση που δέχθηκε από τα ορφανά των ταγμάτων ασφαλείας.
Η συγκεκριμένη στιγμή, αποτέλεσε κορύφωση της ασύδοτης και αποθρασυνόμενης φασιστικής-παρακρατικής βίας των μαντρόσκυλων του διεθνούς ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου, πλάι στις δεκάδες επιθέσεις απέναντι σε συνδικαλιστές, κομμουνιστές, αγωνιστές, αριστερούς-προοδευτικούς ανθρώπους, αναρχικούς, στέκια, δομές και καταλήψεις του κινήματος.
Οι αντιφασιστικές διαδηλώσεις, οι συγκρούσεις, η έκφραση της λαϊκής αντιβίας, η λαϊκή οργή για Παύλο Φύσσα και Σαχζάτ Λουκμάν, δημιούργησαν τους όρους για την συγκρότηση και την εμφάνιση ενός πολύμορφου αντιφασιστικού κινήματος που πλάτιασε και δυνάμωσε σε γειτονιές, χώρους δουλειάς, πανεπιστήμια, όπου όρθωνε το κεφάλι του το φίδι του φασισμού.
Προμετωπίδα αυτού του ταξικού-λαϊκού- αντιφασιστικού κινήματος στάθηκαν οι δυνάμεις που μπόλιασαν πλάι στην καθημερινή αντιφασιστική δουλειά, την πολύμορφη πρακτική και δράση, που κράτησαν την πρακτική της μαχητικής αντιμετώπισης των φασιστών τσακίζοντας υλικά τις δομές και τους μηχανισμούς τους, παίρνοντας πίσω γειτονιές και διαλύοντας κάθε απόπειρα φασιστικής παλινόρθωσης.
Και είναι αυτή η μαχητική αντιμετώπιση και πρακτική, που κράτησε ζωντανή την κομμουνιστική-λαϊκή- αντιφασιστική ιστορία, τους αγώνες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ-ΟΠΛΑ-ΔΣΕ υπό την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, την μαχητική αντιμετώπιση των παρακρατικών στα Ιουλιανά και κατά την περίοδο της στρατιωτικοφασιστικής αμερικανοκίνητης Χούντας (1967-1974) την πολύμορφη πρακτική της περιόδου 80-90-00 που το μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα πέτυχε ουσιαστικές υλικές νίκες διαλύοντας στη πράξη το μιλιταριστικό μύθο της ασύδοτης φασιστικής-παρακρατικής βίας.
Το μπόι της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας, σμιλεμένο μέσα στους ταξικούς-λαϊκούς- αντιφασιστικούς αγώνες και την βαθιά παράδοση αντίστασης, γέννησε την πλατιά λαϊκή αντιφασιστική συγκέντρωση της 7ης Οκτώβρη πριν ένα χρόνο-ημέρα ανακοίνωσης της ετυμηγορίας για την δίκη της Χρυσής Αυγής.
Η απόφαση του αστικού δικαστηρίου πάρθηκε κάτω υπό πίεση του λαϊκού-αντιφασιστικού κινήματος, δοσμένη ωστόσο μέσα στις αντιθέσεις του αστικού πολιτικού συστήματος, το οποίο αποφάσισε να καταδικάσει την Χρυσή Αυγή.
Οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, τα κανάλια της ντόπιας εξαρτημένης πλουτοκρατίας και κάθε γνωστή ή άγνωστη αντιδραστική φωνή αμέσως έχτισαν τείχος προστασίας της Αστικής Δημοκρατίας σε περίοδο φασιστικοποίησης της πολιτικής και δημόσιας ζωής και δεξιάς στροφής του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, βγάζοντας από την φαρέτρα πιο έντονα το όπλο της θεωρίας των 2 άκρων.
Από την μία μεριά, θέλοντας να πετάξουν από πάνω τους την σκουριά για την συγκρότηση και την ανθρωποκτόνο δράση της Χρυσής Αυγής σαν παράλληλη στρατιωτική οργάνωση πλάι στις επίσημες κρατικές κατασταλτικές δυνάμεις και από την άλλη μεριά για να εξισώσουν τον κομμουνισμό με τον ναζισμό-σε πλήρη στοίχιση με τις κατευθύνσεις του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και της Ε.Ε- για να χτυπήσουν βίαια κατασταλτικά κάθε μορφή αγώνα του λαϊκού κινήματος που αμφισβητεί τον καπιταλιστικό μονόδρομο και την κυριαρχία του μονοπωλίου της κρατικής βίας.
Η απόφαση του δικαστηρίου επισφράγισε, εκείνη την περίοδο, την μεταφορά του συνόλου της φασιστικής-παρακρατικής βίας απευθείας στα φασιστικά τάγματα εφόδου και τους μπουραντάδες των επίσημων κρατικών μηχανισμών, που με πλήρη κάλυψη της δικαστικής εξουσίας ανέλαβαν να επιβάλλουν τον ορυμαγδό της αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής, με την φασιστική νομοθεσία για απαγόρευση διαδηλώσεων να χτίζει ένα κράτος χωροφύλακα με γιγαντωμένο τον κρατικό μηχανισμό.
Με το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα να βρίσκεται σε βαθιά πολιτική και οικονομική κρίση η οποία εντάθηκε έπειτα από την πανδημία του Covid-19, την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να είναι αποδυναμωμένη έπειτα από την διαχείριση της υγειονομικής κρίσης και το καπιταλιστικό-κυβερνητικό έγκλημα των πυρκαγιών, η απουσία οργανωμένης-μαζικής-μαχητικής λαϊκής αντιπολίτευσης σε όλο το φάσμα της πολιτικής ατζέντας- υγεία-παιδεία-εργασία, δημιουργεί έδαφος για να ενσωματωθεί η λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια είτε από την σοσιαλδημοκρατία- ΣΥΡΙΖΑ- είτε από το βολικό για το σύστημα σκοταδιστικό-αντιδραστικό-αντιεμβολιαστικό κίνημα μέσα στους κόλπους του οποίου εκκολάπτεται το αυγό του φιδιού και ηγεμονεύουν και συγκροτούνται φασιστικές-παρακρατικές-νεοναζιστικές οργανώσεις.
Σε μια τέτοια συνθήκη, που ο κίνδυνος της φασιστικής παλινόρθωσης είναι ορατός, η διαδήλωση τιμής και μνήμης για τον μουσικό- αντιφασίστα του λαού Παύλο Φύσσα οφείλει να αποκτήσει χαρακτήρα συνολικής καταδίκης του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος που γεννά και θρέφει τον φασισμό, λαμβάνοντας χαρακτήρα αναμέτρησης με το σύνολο της αντεργατικής-αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης που υπηρετεί τον διεθνή ιμπεριαλισμό και την εξαρτημένη άρχουσα τάξη, που υποστηρίζεται από την φασιστική-κρατική τρομοκρατία και την φασιστική-παρακρατική τρομοκρατία.
Καλούμε την εργατική τάξη, τον λαό, την νεολαία, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες στην αντιφασιστική συγκέντρωση και διαδήλωση το Σάββατο 18/09 στις 17:30 στο Κερατσίνι στην οδό Παύλου Φύσσα.
Πιασμένοι αλυσίδες, οργανωμένα, συντεταγμένα, δυναμικά και με πυγμή, να τιμήσουμε στην πράξη τον Παύλο Φύσσα, να στείλουμε το μήνυμα και να δώσουμε υπόσχεση στους νεκρούς του λαϊκού- αντιφασιστικού κινήματος, πως το κόκκινο νήμα δεν κόβεται και θα ζητήσουμε λογαριασμό από τους φασίστες απόγονους των Χιτών, των ταγματασφαλιτών, των Μάυδων και του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος που τους γεννά και τους θρέφει.
ΜΑΖΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΓΔΑΡΤΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΦΥΣΣΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕΙ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΟ 40,
ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ
Πολιτικός Χώρος «Ηλέκτρα Αποστόλου»
Δημοσίευση σχολίου