Ο τραγουδοποιός με φωνή παραπονεμένη, μάτια δακρυσμένα, νότες παθιασμένες, δημιούργησε ένα σκηνικό που μας μετέφερε σε μια άλλη εποχή. Τότε που οι Τσιγγάνοι –γύφτοι τους ονόμαζαν- ήταν πολίτες –και με νόμους του κράτους μάλιστα- δεύτερης κατηγορίας. Οχι ότι από τότε που αναφέρετε ο Κώστας Χατζής, μέχρι σήμερα άλλαξαν πολλά πράγματα. Διαβάστε την ανάρτηση που τιτλοφορούσαμε "Ο διαχρονικός ρατσισμός σε βάρος των τσιγγάνων" για να αντιληφθείτε τι ακριβώς εννοούμε.
Τα περισσότερα που ακούσαμε από το στόμα του Κ. Χατζή δεν το ξέραμε. Γνωρίζαμε όμως, ότι όταν το καλοκαίρι του 1983 έγινε μια συναυλία στον λόφο του Λυκαβηττού αφιερωμένη στον Μανώλη Αγγελόπουλο και στην οποία έλαβε μέρος με μια ολόκληρη τσιγγάνικη κομπανία, στην οποία συμμετείχαν η Ελένη Βιτάλη και οι κορυφαίοι σολίστες Γιάννης Βασιλόπουλος στο κλαρίνο και Λευτέρης Ζέρβας στο βιολί, έγινε ένας χαμός από τους υπερασπιστές της «σωστής μουσικής κουλτούρας» με χαρακτηριστική περίπτωση τον πηχυαίο τίτλο με τον οποίο κυκλοφόρησε η εφημερίδα ΝΕΑ: «Ενας γύφτος στον Λυκαβηττό»!.
Ποια βία να καταδικάσουμε;
Πόσο ανέχεστε να αδειάζουν τα όπλα τους σε σχεδόν 20χρονα παιδιά που ήταν άοπλα και να σας θολώνουν το μυαλό με μια λέξη-καραμέλα: συμπλοκή. Στη συμπλοκή ενυπάρχει το «συν». Πλέκεται κάποιος ή κάτι με κάποιον ή κάτι άλλο. Εδώ πάνοπλοι και υποτίθεται επαγγελματίες αστυνομικοί αγνόησαν τους κανόνες εμπλοκής –σάμπως τους ήξεραν;– και επιτέθηκαν σε άοπλους νεαρούς πολίτες.
Πόσο ακόμη θα ανέχεστε τα ΜΜΕ να σας πλασάρουν το αφήγημα των αστυνομικών υπηρεσιών; Από την εποχή της ζαρντινιέρας (και πιο πριν φυσικά) έχουμε βαρεθεί να μας πλασάρουν την ίδια δικαιολογία. Πώς να είναι σε άμυνα επτά αστυνομικοί με προτεταμένα όπλα στα χέρια απέναντι σε τρεις άοπλους νεαρούς; Τι είδους «συμπλοκή» είναι αυτή;
Πόσο ακόμη θα ανέχεστε να σας λένε ότι ένα όχημα μπορεί να γίνει «όπλο» όταν έχουν πέσει 38 σφαίρες; Και μάλιστα έκαναν σουρωτήρι αυτοκίνητα και νεαρούς. Αυτό δεν ονομάζεται άμυνα. Επίθεση δολοφονίας, προμελετημένη και με ιδιάζουσα αγριότητα. Αυτό έγινε. Τι άλλο δείχνουν οι τρύπες στη θέση του συνοδηγού, στο καπό, στο πίσω τζάμι; Σημάδευαν κεφάλια, ούτε στον αέρα ούτε χαμηλά, στις ρόδες. Είχαν πρόθεση.
Θα ανεχτείτε τις 38 σφαίρες; Τριάντα οκτώ –ολογράφως– πληγές στο σώμα της δημοκρατίας και του νομικού πολιτισμού μας. Και υπάρχουν πολίτες που το αποδέχονται. Δεν είναι λίγοι. Ο εκφασισμός και η ηθική εξαχρείωση έχει προχωρήσει. Η πολιτική σήψη που ζούμε είναι το αποτέλεσμα της αποδοχής των δολοφονιών μεταναστών στα push-backs στο Αιγαίο, της αποδοχής της alt-right ρητορικής περί απειλής του πολιτισμού και του DNA, της αποδοχής των ψεκασμένων θεωριών για τα εμβόλια. Της αποδοχής του παράλογου, ότι οι ναζιστές έχουν δικαιώματα. Της νομιμοποίησης και της κανονικοποίησης του ρατσιστικού και ναζιστικού λόγου. Θεωρούν εαυτούς μειοψηφία που πρέπει να ακουστεί προκειμένου να χύσει το δηλητήριο του φιδιού στο κοινωνικό σώμα των ευήκοων ώτων.
Και τα ΜΜΕ άλλο που δεν θέλουν να δείξουν τις απόψεις τους, να προβάλουν τα «καλά» παιδιά με τα μαύρα να περνούν τις γιαγιάδες στο απέναντι πεζοδρόμιο, να δώσουν χώρο για τηλεοπτικό σόου με ξυλοδαρμό, να αποχαυνωθούν στις εκδηλώσεις με τις δάδες και την ομοιομορφία του κοπαδιού, να γελάσουν δήθεν για το χοιρινο-πάρτι απέναντι σε μετανάστες. Όλο και πιο συχνά συναντάμε ξεσπάσματα στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα νοσοκομεία και αλλού με θύμα τον εύκολο στόχο, είτε μετανάστη είτε Ρομ.
Πόσο θα ανέχεστε κι άλλο να βγαίνουν στις τηλεοράσεις μόνο δικηγόροι υπεράσπισης αστυνομικών και ένστολοι εκπρόσωποι της κρατικής βίας; Ως πότε θα μας ζητούν να καταδικάζουμε τη «βία» για την «επίθεση» του Ρουβίκωνα, π.χ., με χαρτιά και συνθήματα σε κάποιον προβεβλημένο αστέρα ή αστεράκι;
Τι εννοείτε ότι το ζούμε αυτό σήμερα; Ίσως να έχετε δίκιο όταν σκέφτεστε φωναχτά για εκείνο το διάγγελμα σε λίγα λεπτά αφότου περικυκλώθηκε αστυνομικός από διαδηλωτές στη Νέα Σμύρνη και περίμενε ο Τσώρτσιλ να ήταν νεκρός. Αυτό ήταν διάγγελμα πολεμικής επιχείρησης. Επιλογή κοινωνικού αυτοματισμού. Ταξικής επίθεσης της παρασιτικής μας ελίτ. Πολιτικό σάλπισμα της φαμίλιας για την καθαίρεση κάθε δικαιώματος στην αντίδραση. Το Σάββατο όμως δεν ακούστηκε κιχ από κυβερνητικά χείλη για την εν ψυχρώ δολοφονία του νεαρού Ρομ.
Θα ανέχεστε τη μητσοτακική κανονικότητα να μένουν ελεύθεροι οι ληστές του λευκού κολάρου; Οι τραπεζίτες με τα εκατομμύρια που διέθεσαν δανεικά κι αγύριστα. Δανεικά σε μεγαλοσχήμονες επιχειρηματίες, εφοπλιστές και κόμματα. Να θεσπίζεται η ανεκδιήγητη ατιμωρησία τους. Να επιστρέφουν στη σκηνή της αγοράς ενέργειας πρόσωπα που βάρεσαν κανόνι και τσέπωσαν εκατομμύρια που προορίζονταν για το δημόσιο ταμείο από τους καταναλωτές με το χαράτσι του Βενιζέλου. Να μοιράζουν σκανδαλωδώς δημόσια περιουσία της ΔΕΗ, της Εγνατίας, να προσφέρουν περιοχές Natura που ενώ καλά καλά ούτε να περπατήσεις δεν μπορούσες σε αυτές, να υψώνονται πλέον θηρία ανεμογεννήτριες και να στρώνεται άσφαλτος με το πρόσχημα του «εθνικού συμφέροντος». Ιδιωτικοποιήστε τα όλα είναι το θατσερικό σύνθημα Μητσοτάκη.
Μέχρι ποίου σημείου φτάνει η ανοχή σας για τη στάση της «επιτελικής διακυβέρνησης» στην εγκληματική χειραγώγηση της δικαιοσύνης και της κοινής γνώμης; Ποιος τολμά να φέρει αντίθετη άποψη; Αμέσως τον κρεμάνε στα μανταλάκια...
Ως πότε θα ανέχεστε τον Άδωνι Γεωργιάδη να κάνει παιχνίδια με την κοινή λογική; Μπορεί ένας υπουργός, ένας πολιτικός να προκαταβάλλει απόφαση της δικαιοσύνης, δίνοντας μάλιστα συγχαρητήρια στους συλληφθέντες με εντολή εισαγγελέα για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως αστυνομικούς; Στην εποχή της δικτατορίας ζούμε; Ξέχασα! Τη νοσταλγεί ο Άδωνις σφόδρα. Κι αυτό μέχρι πότε θα το ανεχόμαστε; Μια δήλωση που αποτελεί πολιτική παρέμβαση σε ανεξάρτητη εξουσία είναι όνειδος για τον πολιτικό, για το κόμμα του και τον πρωθυπουργό του που δεν τον έχει αποπέμψει ακόμη. Είναι βιασμός της δημοκρατίας αυτή η δήλωση, γιατί αυτοί που κυβερνούν (προ)καθορίζουν και τη δικαστική διερεύνηση και τη νομοθετική διάσταση και τον έλεγχο της τέταρτης εξουσίας. Στην ορμπανική δημοκρατία του Μητσοτακιστάν αυτό λέγεται κανονικότητα.
Θα ανέχεστε για καιρό ακόμη η αστυνομία να διαπλέκεται με τον χώρο της νύχτας, πρώην στελέχη της να υπηρετούν διάσημους επιχειρηματίες και άλλοι να στήνουν ομάδες στις σκιές της νύχτας με τον υπόκοσμο; Θα ανέχεστε η αστυνομία να γίνεται παιχνιδάκι στα χέρια των Φουρθιώτηδων, να έχει μείνει με σταυρωμένα τα χέρια στη δολοφονία Καραϊβάζ όταν ο εκτελεσθείς δημοσιογράφος άρχισε και μιλούσε για τους διαύλους επικοινωνίας των υψηλών δωμάτων της εξουσίας με τα υπόγεια των νονών;
Δημοσίευση σχολίου