Του Γ. Γ.Ενδιαφέρον το κείμενο που υπογράφει ο Κώστας Βαξεβάνης και το τιτλοφορεί "Ο Μητσοτάκης στήνει τα δικά του ξερονήσια", μόνο που θα μας επιτρέψει να έχουμε κάποιες ενστάσεις.
Ο εκδότης του Documento, στην ιστοσελίδα της εφημερίδας μας κάνει μια αναλυτική περιγραφή για το πώς του προέκυψαν δικαστικές περιπέτειες μετά την κλήση που έλαβε από την ανακρίτρια του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου να απολογηθεί σε μια σειρά βαρύτατες κατηγορίες που προέκυψαν σύμφωνα με την δικαστική λειτουργό εξ' αιτίας δημοσιευμάτων του Documento για το σκάνδαλο Novartis.
"Ζούμε την πρωτοφανή για τη χώρα ποινικοποίηση της δημοσιογραφίας και εξόντωσης των δημοσιογράφων" σημειώνει ο δημοσιογράφος υπογραμμίζοντας ότι "Κάποτε το καθεστώς έστηνε ξερονήσια και φυλακές. Σήμερα ο Μητσοτάκης στήνει τα δικά του στρατοδικεία. Μόνο που δεν έχουμε χούντα. Ακόμη και αν θέλουν πολύ να έχουμε".
Δεν θα μπούμε αναλυτικά στο συγκεκριμένο θέμα στο οποίο αναφέρεται ο Κ .Βαξεβάνης. Θα επικεντρωθούμε τηλεγραφικά κάπου αλλού.
Προφανώς δεν είναι θέμα του Μητσοτάκη. Στον καπιταλισμό το Δίκαιο της εξουσίας υπερτερεί του Δίκαιου του αγώνα, για να χρησιμοποιήσουμε έναν "παλαιοκομμουνιστικό", ορισμό.
Και φυσικά δεν έχουμε χούντα αλλά ισχύει απόλυτα η ρήση του Λένιν: "Η αστική δημοκρατία είναι στην πραγματικότητα η δικτατορία της αστικής τάξης , η δικτατορία των εκμεταλλευτών πάνω στον εργαζόμενο λαό".
Επιφανειακή είναι και η άποψη του Κ, Βαξεβάνη ότι "η Δικαιοσύνη, απλώς κάνει δουλειά της που απ’ ό,τι φαίνεται δεν είναι άλλη, από το να δώσει ένα μάθημα σε όποιον τολμά να αποκαλύπτει και να ζητά τιμωρία για τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος".
Δεν είναι προσωπικό το θέμα κ. Βαξεβάνη και είναι λάθος σας να το περιορίζεται σ' αυτά τα στενά πλαίσια. Σε κανένα αστικό κράτος δεν υπάρχει δικαιοσύνη με την ουσιαστική έννοια του όρου.
Η δικαστική εξουσία είναι ένας πυλώνας του κράτους; στα χέρια της άρχουσας τάξης, που σκοπός της είναι να καταπολεμήσει την αντίσταση αυτών που είναι αντίθετοι σε αυτήν την τάξη.
Σε ποιο βαθμό το κατορθώνει και ποιο είναι το μέγεθος της αποτελεσματικότητα της είναι συνέπεια πολλών παραγόντων.
Εντελώς καλοπροαίρετα εμείς θα κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Θα αποδεχθούμε ότι στην ακροαματική δικαστική διαδικασία με κατηγορούμενο τον εκδότη του Documento, o Κώστας Βαξαβάνης, αποκαλύψει "κάθε πλευρά του σκανδάλου και κάθε παράγοντά της. Και δεν εννοώ το σκάνδαλο της Νovartis, αλλά αυτό που έχει ως συμμέτοχους θεσμούς και παραθεσμούς", όπως γράφει.
Εξοχα. Η ποιο αισιόδοξη κατάληξη αυτής της ποινής δίκης θα είναι η αθώωση του Κ. Βαξαβάνη, που εν τω μεταξύ θα του έχει στοιχίσει χρήμα, ταλαιπωρία, ενώ εκ μέρους του κράτους θα έχει περάσει το μήνυμα ότι η ερευνητική δημοσιογραφία διώκεται.
Από κει και πέρα όμως; Ολοι αυτοί που μεθόδευσαν όλο αυτό το σκηνικό, θα έχουν καμιά επίπτωση; Καμιά απολύτως. Οπως ακριβώς οι σκευωροί που οδήγησαν τον επονομαζόμενο "Ινδιάνο" να βρεθεί με δικαστική απόφαση, άδικα έξη μήνες φυλακή, όπως οι μηχανισμοί του κατασκεύασαν ενοχοποιητικές καταθέσεις σε βάρος ατόμων του "Ρουβίκωνα" και οδήγησαν μέλη αυτής της συλλογικότητας σε μια τεράστια περιπέτεια μέχρι να καταρρεύσει παταγώδικα η σκευωρία.
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το ζήτημα. Οτι η αστική δικαιοσύνη είναι δομικό στοιχείο του συστήματος, κάτι που δεν αγγίζει με την αρθρογραφία του ο Κ. Βαξεβάνης .
Σε μια κοινωνία "άνισων" ανθρώπων δεν μπορεί να υπάρξει "δίκαιο" για όλους. Είναι αυτό που έλεγε ο Μαρξ ότι δηλαδή το δίκαιο σε όλες τις ταξικές κοινωνίες εκφράζει και κατοχυρώνει τις σχέσεις κυριαρχίας και υποταγής, κατοχυρώνει και εκφράζει τη δικτατορία ορισμένης τάξης. Της αστικής στην συγκεκριμένη περίπτωση. «Το δίκαιο των άνισων είναι δίκαιο της ανισότητας», όπως έγραφε χαρακτηριστικά. Πολύ ξεκάθαρα μας το λέει αυτό και ο Λένιν. Το δικαστήριο των αστών πάντοτε ήταν και παραμένει «τυφλό, εκλεπτυσμένο εργαλείο ανελέητης καταπίεσης των τάξεων που εκμεταλλεύονται, που περιφρουρεί τα συμφέροντα των παραλήδων».
Εξυπακούεται ότι είμαστε αλληλέγγυοι στον Κ. Βαξεβάνη, στην δικαστική περιπέτεια που αντιμετωπίζει.
+ σχόλια + 2 σχόλια
Δηλαδή το όλο θέμα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μια ενδοαστική διαμάχη ; Δηλαδή ξεμπερδεύουμε απλώς παραθέτοντας (καλώς ασφαλώς) τις απόψεις των κλασικών; Ας θυμηθούμε την υπόθεση Ντρέιφους. Από νωρίς σχετικά είχε φανεί ότι ο Ντρέιφους ήταν αθώος ή τέλος πάντων είχε δικαστεί προκλητικά μεροληπτικά . Το ζήτημα ήταν : έπρεπε να αναθεωρηθεί η δίκη , ώστε να λάμψει η αλήθεια ή έπρεπε να σαπίσει στα κάτεργα , ώστε να μην τρωθεί το κύρος του γαλλικού στρατού (λίγα μόλις χρόνια πριν το μεγάλο πόλεμο); Κάποιοι υπεραριστεροί όπως ο Ζυλ Γκεντ έλεγαν να μην ανακατευτούν οι σοσιαλιστές σε αυτή την ενδοκαθεστωτική διαμάχη(παρεμπιπτόντως στον πόλεμο πήρε πατριωτική θέση...). Τελικά η νίκη στην υπόθεση Ντρέιφους ωφέλησε ή έβλαψε το λαό , τα κοινωνικά δικαιώματα , την (αστική φυσικά) δημοκρατία στη Γαλλία;
Προφανώς κ ο Βαξεβανης διωκεται απο το Μητσοτακεικο για πολιτικους λόγους.Μεχρι εδω καλά.Ποιος θυμαται την διωξη του για την δημοσιευση της λιστας Λαγκαρντ; Δεν ηταν " κουβας" για οσους σταθηκαν διπλα τπυ τοτε; Ο ανεξαρτητος τοτε " αντιμνημονιακος" Βαξεβανης εγινε εκδοτης με κομματικα λεφτα και πλασιε του μνημονιου.Απο την λιστα εσβησε τοτε τον Κοντομηνα( που επαιζε συριζα απο τον αλφα) και τα εριξε στο λαθος συντακτη του Όσο για την περιφημη λιστα που πηρε μυθικες διαστασεις βεβαιωθηκαν παραβασεις 2,2 εκατομμυριων ευρω! Αρα ή η λιατα ήταν ψιλομουφα ή η πρωτη φορα αριστερα που το χειριστηκε εκανε λαμογιά για την οποια ουδεποτε εγραψε ο Βαξεβανης.Συμπεραινω λοιπον οτι οποιος ξανασχοληθει με τον συγκεκριμένο πάλι θα εκτεθει οπως εκτεθηκαμε τοτε όσοι τρεχαμε στα δικαστήρια...
Δημοσίευση σχολίου