Μια απάντηση στην "ανάλυση" της "διακεκριμένης" Σώτης Τραιανταφύλλου.

Διαμένοντας μόνιμα στο Παρίσι η "διακεκριμένη ιστορικός και συγγραφέας" Σώτη Τριανταφύλλου, επέλεξε να δώσει μια συνέντευξη στον "αξιόλογο" δημοσιολόγο Δημήτρη Δανίκα "χωρίς στρογγυλές επιφάνειες. Χωρίς «ναι µεν, αλλά». Χωρίς αστερίσκους", για να κάνει το ψυχογράφημα της ελληνικής κοινωνίας, και να μοιραστεί μαζί μας τις βαθυστόχαστες απόψεις της.

Μάθαμε, λοιπόν ότι σαν λαός είμαστε φουλ στις παθογένειες και στην τρισέλιδη συνέντευξη της, στο "Πρώτο Θέμα", δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο στο οποίο η "διανοούμενη" να ξεφεύγει απ' την ρητορική της "Αποκάλυψης" του Ιωάννη. Παντού ανακαλύπτει ότι τούτος ο λαός είναι προορισμένος για καταστροφές και συμφορές. 

Αλλά όταν όταν ένας λαός εμφορείται από "Οκνηρία • Αναβλητικότητα • Αρνηση ατοµικής ευθύνης • Αποφυγή ενηλικίωσης • Αµοραλισµό • Αριστερίλα • Αµορφωσιά • Χωριάτικο πείσµα • Χωριάτικο φθόνο • Λατρεία της µετριότητας • Αγένεια • Φτωχή σκέψη" και δεν συμμαζεύεται, δεν είναι ικανός για τίποτε άλλο.  Ευτυχώς, για την "διακεκριμένη" που μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση, γιατί διαφορετικά "θα ήμασταν ακόμα πιο ψεκασμένοι Βαλκάνιοι". Αγιο είχαμε δηλαδή ..

Η "κυρία" μας συνιστά να εμπεδώσουμε ότι η “17 Νοέμβρη” που αποτελούταν από "ανόητους και ψυχοπαθείς αριστερούς και αναρχικούς σκότωνε κόσμο" για να κυκλοφορήσει στην συνέχεια "γελοία και κακογραμμένα κείμενα, Αναλύσεις για γέλια και για κλάματα". "Και η ελληνική Αριστερά επικροτούσε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο", προσθέτει η "κ" Σώτη.

Κι αν αυτά αφορούν το παρελθόν και η σημερινή κατάσταση ελάχιστα έχει αλλάξει αφού "η τρομοκρατία στην καθημερινή ζωή, είναι δεδομένη: η αριστερή αντίληψη και το αριστερό λεξιλόγιο είναι ένα κατεστημένο". Και μην ξεχνάτε ότι αυτές οι απόψεις έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα αφού προέρχονται από ένα άτομο που κατάγεται "από οικογένεια που στήριζε το ΚΚΈ", όπως θεωρεί αναγκαιότητα να υπογραμμίσει στην συνέντευξη της η "διανοούμενη". 

Κι κάτι τελευταίο για να διευρύνεται τις θεωρητικές σας γνώσεις δια στόματος Σώτης: "Ή Αριστερά και ο αναρχισμός είναι συγκοινωνούντα δοχεία με το κοινωνικό περιθώριο. Ή ίδια η παλαιο-μαρξιστική ανάλυση για τις κοινωνικές αιτίες του εγκλήματος δικαιολογεί όλες τις ανθρώπινες παρεκκλίσεις, δεν αναγνωρίζει την ατομική ευθύνη".

Αποδεχόμενοι κάποια από τα χαρακτηριστικά που μας αποδίδει η "διακεκριμένη", όπως  "Αριστερίλα • Αµορφωσιά • Χωριάτικο πείσµα • Αγένεια • Φτωχή σκέψη" θα κάνουμε και εμείς την εκτίμησή μας που καταλήγει ότι σε κάποια άτομα σαν την "διανοούμενη" χρειάζονται να τους επιβάλεις τρέξιμο στον ανήφορο με την απειλή βρεγμένης σανίδας.