Του Κωστή ΜουδάτσουΠίνω στη τρέλα εκείνων που αγαπούν τις αναστάσεις
τις περιπέτειες και τις επαναστάσεις,
που δίνουν τη ψυχή τους σε ουτοπίες
στα όνειρα και στις αμαρτίες,
που με το χοχλακιστό αίμα της καρδιάς ομορφαίνουν τη ζωή
και της χαρίζουν νέα πνοή!
Βάνω ζωή στα χρόνια μου κι όχι χρόνο στο χρόνο
να ζει κανείς η να μην ζει και ν' αγαπά το κόσμο!
Στολίδι έχω στο λαιμό μια χαχαλιά ολπίδες
κι έχω καημούς στο μπέτι μου, στα μάτια ηλιαχτίδες!
Β..Κ: Μας έχει λείψει το αντάμωμα με τον σύντροφο Κωστή. Οι κατασκευασμένες εν ριπή οφθαλμού μαντινάδες του Κωστή, το να μας "μιλήσουν" τα μάτια ενός ανθρώπου του μόχθου, η τρυφερότητα ενός λαϊκού καλλιτέχνη, η σπιρτάδα της βιωματικής έμπνευσης. Χρόνια σου πολλά σύντροφε, έστω και από δω.
Δημοσίευση σχολίου