Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ’ όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι’ αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.
Ενώ εμείς το μόνο πού διαθέτουμε είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;
Απόσπασμα από την ομιλία του Άρη Βελουχιώτη στην απελευθερωμένη Λαμία εκ μέρους του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ.
Ερέθισμα για τα παραπάνω αποτέλεσε ποστ στο f/b του δικηγόρου Θανάση Καμπαγιάννη, στο οποίο διαβάζουμε:
"Κάθε πολιτική διαφωνία σταματά εκεί που ξεκινά το συμφέρον της πατρίδας".
Τάδε έφη Κυριάκος Μητσοτάκης. Κήρυγμα μισαλλοδοξίας και ολοκληρωτισμού, που θέτει τους διαφωνούντες εκτός πατρίδας.
Αυτή ήταν και αυτή είναι πάντα η Δεξιά: πατριδοκάπηλη, εθνικιστική, επικίνδυνη. Τα ξερονήσια για τους διαφωνούντες είναι στο πολιτικό της DNA.
Ντροπή σ' όσους τα καταπίνουν αυτά και καμώνονται δήθεν το "κέντρο".
Μόλις πριν δυο μέρες έγραφα πώς εννοούν τον "πατριωτισμό" τα στελέχη της δεξιάς, Τώρα θεωρώ σκόπιμο να επαναφέρω μια περασμένη ανάρτηση με ιστορικά στοιχεία για τον διαχρονικό "πατριωτισμό" της δεξιάς,
Δεν έχω χρόνο να σχολιάσω αναλυτικά το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν θα συμμετέχει στη Διεθνή Διάσκεψη για τη Λιβύη, στο Βερολίνο, και στις κοκορομαχίες μεταξύ κυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ που ακολούθησαν.
Θα περιοριστώ σε μια ελάχιστη ιστορική αναφορά. Διαχρονικά το αστικό μας πολιτικό προσωπικό ήταν εθελόδουλο. Κανένας από τους ξένους "συμμάχους" του δεν το είχε σε εκτίμηση και πάντα έπαιζε τον ρόλο του καρπαζοεισπράκτορα.
Σήμερα που η χώρα μας έχει καταντήσει μια αποικία της Γερμανίας και μια απέραντη στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟ, δεν μπορεί παρά οι μεγάλες καπιταλιστικές -ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να συνεχίζουν το "φτύσιμο" στο υπηρετικό πολιτικό προσωπικό της Ελλάδας.
Ξέρετε ποιο είναι το πιο εντυπωσιακό στην υπόθεση; Οτι οι αστοί πολιτικοί δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αυτοεξευτελίζονται και μάλιστα μερικές φορές να καμαρώνουν για την κατάντια τους,
Πρόχειρα μου έρχονται στο μυαλό αρκετά τέτοια ιστορικά παραδείγματα.
Σε υπουργό της δοσιλογικής κυβέρνησης του Γ. Ράλλη, -και αργότερα παράγοντα της δεξιάς- ο διοικητής Αθήνας των στρατιωτικών Γερμανικών κατοχικών δυνάμεων Χέλμουτ Φέλμυ είχε διαθέσει πολυτελέστατο -για την εποχή του- αυτοκίνητο και οδηγό.
Ο λόγος ήταν, να στέλνει την γυναίκα του ο κατοχικός υπουργός, να την πηδάει όποτε γούσταρε, ο Γερμανός εγκληματίας πολέμου.
Ολοι/ες θυμόμαστε την ιστορική φράση, μνημείο υποτέλειας, που είχε πει ο τότε Υπ. Στρατιωτικών Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο οποίος -παρουσιάζοντας στρατιωτικό άγημα- απευθύνθηκε στον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλιτ, λέγοντας του; «Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας»!
Οσοι/ες έχουν στοιχειώδη γνώση της πρόσφατης ιστορίας μας γνωρίζουν τί συνέβαινε κατά την εποχή στην οποία ο Αμερικανός πρέσβης στην χώρα μας, Πιουριφόι, "γαμούσε και έδερνε" στην κυριολεξία.
Ηταν το ίδιο χρονικό διάστημα ατά το οποίο ο πράκτορας της CIA Τομ Καραμεσίνης, διοικούσε τις μυστικές υπηρεσίες και αυτός ουσιαστικά καθόριζε την πολιτική ζωή της χώρας μας.
Λίγο αργότερα, -το αναφέρει σε βιβλίο του ο Αντρέας Παπανδρέου- όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ., Λύντον Τζόνσον, κάλεσε τον ελληνα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου για να του δώσει εντελώς και αυτός κάποια στιγμή ο "γέρος της δημοκρατίας", πήγε να ψελλίσεις κάποιες ενστάσεις, επικαλούμενος το Σύνταγμα, έλαβε την απάντηση: «στ' αρχίδια μου το γαμημένο σύνταγμα σας». Κι ο τότε ελληνας πρωθυπουργός το βούλωσε εκτελώντας τις εντολές που είχε πάρει.
Ηταν η "κανονικότητα" της τότε εποχής που σήμερα με την κυβέρνηση των "αρίστων" επανέρχεται.
***
«Η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι εξωτερική στην πιο απόλυτη κυριολεξία. Σχεδιάζεται πάντα εκτός Ελλάδας!! »
Β. Ραφαηλίδης
Δημοσίευση σχολίου