Όργιο λεηλασίας των λαφύρων και σφαγές αμάχων ακολούθησαν την αθέτηση της συμφωνίας, που προέβλεπε την προστασία των οθωμανών και τη διεκπεραίωσή τους στις ασιατικές ακτές, ύστερα από τη συνθηκολόγηση και παράδοση του κάστρου του Ακροκορίνθου, τον Ιανουάριο του 1822.
Κατά τη μεταφορά τους ως τα πλοία, αιχμάλωτοι και άμαχοι δέχθηκαν επιθέσεις από ομάδες ρωμιών και ληστεύτηκαν, γυναικόπαιδα αρπάχθηκαν και πολλοί άνδρες σφαγιάσθηκαν. Οι εναπομείναντες μπαρκαρίστηκαν σε δυο καράβια, που τα βούλιαξαν και τους έπνιξαν όλους. Από τους 600 που παραδόθηκαν, κανείς στο τέλος δεν επέζησε.
Ακόμη πιο θλιβερή ήταν η τύχη όσων γυναικών επέζησαν. Υπέστησαν κάθε λογής προσβολές και ταπεινώσεις. Όσες δεν ήταν νέες κι όμορφες, ήταν άχρηστες. Αυτές, απλά τις βασάνιζαν και τις έσφαζαν. Τις πιο καλοδιατηρημένες τις πουλούσαν.
Στον Ακροκόρινθο (όπως και σε πολλές άλλες παρόμοιες περιπτώσεις) πουλούσαν οθωμανές, γυναίκες και κορίτσια, 30 ως 40 γρόσια τη μία, ανάλογα με την ηλικία και την ομορφιά τους. Κι αγόραζαν όλοι: Έφοροι, προεστοί, ακόμα κι οι εθελοντές φιλέλληνες! ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου