Ο περιηγητής Θόρντον γράφει στα απομνημονεύματά του: «Οι Ελληνες έχουν τους μεγαλύτερους εχθρούς μεταξύ των. Αυτοί είναι οι κοτσαμπάσηδες. Κυλίονται προ των ποδών του Τούρκου και φορολογούν σκληρότατα εκείνους που ώφειλαν ν’ αγαπούν και να παρηγορούν. Χάρις εις την αναίδειάν των; την αλαζονείαν και την ιδιαιτέρως χαρακτηρίζουσαν αυτούς ταπεινότητα, έθεσαν όρια μεταξύ εαυτών και τον ελληνικού λαού. Το διεφθαρμένον αυτό γένος έχει όλα τα ελαττώματα των δούλων. Εις τας εκκλησίας κατέχουν πλησίον του επισκοπικού Θρόνου κάθισμα και με φαρισαϊκήν υπεροψίαν εξαγοράζουν μίαν ελεεινήν πρωτοκαθεδρίαν αντί της ευδαιμονίας των συμπατριωτών των. Κάτω από το μαχαίρι του Τούρκου ο Ελλην είναι δούλος, αλλ’ υπό την δύναμιν του συμπατριώτου απογυμνώνεται και γίνεται εκατοντάκις δυστυχέστερος».
Οσο καταπιεστικοί ήταν οι κοτζαμπάσηδες προς τους ομόθρησκους και ομογενείς ραγιάδες τόσο δουλικοί και τρισάθλιοι ήταν απέναντι στους Οθωμανούς.
Ενα γράμμα από τα Καλάβρυτα με ημερομηνία 3 Ιουνίου 1813 προς τον Κιαμίλ μπέη αποτυπώνει πλήρως την πραγματικότητα. Υπογράφεται από τον πλούσιο κοτζάμπαση Ασημάκη Φωτήλα, τον γαμπρό του Γιάννη Παπαδόπουλο ή Μουρτογιάννη και τον Δημητράκη Ζαΐμη, γαμπρό του Ιωάννη Περούκα, κοτζάμπαση στο Αργος.
«Μπέη μου. Μπέη εφένδη.
Εκλαμπρότατε και περιφανέστατε Μπέη εφέντη μου, την εκλαμπρότητα σου δουλικώς προσκυνώ, φιλώ την ένδοξον σκοόταν σου. Παρακαλώ τον μεγαλοδύναμο Θεό να στερεώνει και να μεγαλώνει τη δόξα σας. Αμήν. Και με τους δουλικούς μου προσκυνισμούς δεν παραλείπει να σας ενημερώσει ο δούλος σας ότι με την βοήθεια του Θεού και με το μεχρεμέτι σας [χάρη στην ευσπλαχνία σας] είμαστε καλά στην υγεία μας.
Τώρα, με την οκαζιόν [ευκαιρία] που έρχεται εκεί [στην Κόρινθο] από την Πάτρα ένα παιδί, δεν παραλείπω να ρωτήσω πάλι, διά το χουζούρι σας [αν είσαστε καλά από υγεία] που πιστεύω με την βοήθεια του Θεού. Και εμείς οι ταπεινοί σας δούλοι ευρισκόμαστε εις τον ντουάν σας [προσευχόμαστε μαζί μ’ εσάς], να είσαστε πάντα καλά. Ντουβλετού. [κραταιέ] Μπέη εφέντη, ο δούλος σου. κουσούρι δεν κάμνει εις το χισμέτι σου [δεν θα πάψει να σας υπηρετεί όσο ζει].
Ο ενδοξοσοφολογιώτατος Μπεης εφένδης μας συμπεριφέρετε, σε όλους μας, με όλο του το τζελεπιλίκι [με αξιοπρέπεια και ευγένεια]. Εγώ σας παρακαλώ, ως δούλος σας παλαιός και πιστός, να με υποστηρίζετε και να πλουώ το ναζάρι σας [να είμαι πάντοτε στην εύνοιά σας}.Ελπίζω ότι αυτό θα γίνει. Και εις τον δούλον σας δεν μένει άλλο παρά να σας υπηρετώ κατά την πολύχρονον ζωήν σας και καλήν στερέωσίν σας.
Οι σκλάβοι σου και πιστοί χαϊντουαζίδες [προσευχόμενοι] δούλοι σου, Φωτήλας και Παπαδόπουλος και Δημητράκης Ζαΐμης, δουλικώς προσκυνούν και φιλούν την ένδοξον σκούταν σου.
Τη 3 Ιουνίου Καλάβρυτα 1813»}
Δημοσίευση σχολίου