Προσφορά στην ιστορική μνήμη για το πώς οικοδομήθηκε το αντικομμονιστικό κράτος μετά την απελευθέρωση της χώρας μας από τους Γερμανούς, και πώς επιχειρείτε η παραχάραξη της πρόσφατης ιστορίας μας είναι το παρακάτω κείμενο.
Ας ξαναδούμε, λοιπόν. ποια είναι η παράταξη που στέκεται με την "σωστή πλευρά της ιστορίας".
Χτες με αφορμή την επέτειο του θανάτου του άθλιου Αρχιεπίσκοπου Δαμασκηνού γράφαμε ποιο ήταν το ποιόν του. Υπήρξε ένας δοσίλογος, πιστός υπηρέτης των Γερμανικών κατοχικών στρατευμάτων, ενώ μετά την απελευθέρωση ένας σφοδρός αντικομμουνιστής που "ευλογούσε" τα εκτελεστικά αποσπάσματα που σκότωναν κομμουνιστές και πατριώτες, κατόπιν αποφάσεων έκτακτων στρατοδικείων.
Σήμερα είναι σκόπιμο να δούμε ποια ήταν η "υποδοχή" της αγγελίας του θανάτου του από το αστικό προσωπικό και από τον ελεγχόμενο τύπο τη εποχής.
Ολο το βρόμικο παρελθόν του και η πιστή συνεργασία του με τους κατακτητές ξεχάστηκε. Αυτό που ήταν πρωτεύον υπήρξε το γεγονός ότι ο αρχιπαπάς: "Είχε λάβει σαφή και έντονον θέσιν και ίσως αι σχετικές προκηρύξεις του είναι τα καυστικότερα και ουσιαστικότερα κείμενα αποστάζοντα γνώσιν, οξείαν επιχειρηματικότητα και καθαράν φως που έχουν γραφτεί εις την Ελλάδα εναντίον της κομμουνιστικής αιρέσεως", όπως έγραφε ο ελεγχόμενος τύπος της εποχής.
Στην ίδια κατεύθυνση και η ιεραρχία του παπαδαριού με την ανακοίνωση της "Ιεράς" Συνόδου": "Το κενόν το δημιουργηθέν δια της αποδημίας αυτού είναι δυσαναπλήρωτον. Η Εκκλησία πενθεί τον άξιον Αυτής πρωθιεράρχην και το ευσεβές Ελληνικός Εθνος την Μέγαν Εθνάρχη".
Ομοιες αντιδράσεις και από το αστικό κράτος. Στην μέρα της κηδείας ανακοινώνει εθνικό πένθος με κλειστά όλα τα δημόσια σχολεία
Ο δε πρωθυπουργός Σοφούλης προβαίνει στην εξής δήλωση: "Ο θάνατος του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού αποτελεί μεγάλην απώλειαν δια την Εκκλησία και συνεπώς δια το Εθνος. Ούτος υπήρξεν έξοχος Ιεράρχης".
Στην ίδια κατεύθυνση και ο Γ. Παπανδρέου: "Πενθούμε τον αδόκητον θάνατον του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού. Υπήρξεν εμπνευσμένος δημιουργός αλλά δεν ήτο μόνο εκκλησιαστικός Αρχηγός. Κατέστη κατά την διάρκεια της Κατοχής και αρχηγός του Εθνους. Οπως οι μεγάλοι Ιεράρχες του Γένους, κατά τους σκοτεινούς καιρούς της δουλείας επεβάλλετο εις τους κατακτητές, δια να μειώνει τας δοκιμασίας του ποιμνίου και ενίσχυε το φρόνημα της Εθνικής Αντιστάσεως, ορθών το ανάστημα του και εκτιθέμενος εις κινδύνους. Αλλά και μετά την Απελευθέρωσιν, μοναδικαί υπήρξαν και πάλιν αι υπηρεσίες του. Η Ελληνική Εκκλησία και η Πατρίς θα ενθυμούνται πάντοτε με βαθειάν τιμήν και ευγνωμοσύνιν, τας ιστορικάς υπηρεσίας του".
Να θυμίσουμε ότι αυτοί οι "λιβανωτοί" απευθύνονται σε ένα νεκρό τον οποίο ακόμα και ο Τσόρτσιλ αποκαλούσε «Κουίσλιγκ» και ήταν δύσπιστος στην ανάδειξή του σε αντιβασιλέα, διότι υπήρξε «όργανο των Γερμανών»,
Δημοσίευση σχολίου