Νίκος Μπίστης: Ενας ογκόλιθος της πολιτικής πιρουέτας, επιλογή του Τσίπρα να ηγηθεί του προεκλογικού αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ

Του Γ.Γ

Δείτε το παρακάτω σχόλιο σαν παραπολιτικό, αν και μπορείτε να του δώστε και άλλες διαστάσεις με την εκτίμηση ότι όχι απλώς επιπλέουν οι φελλοί στην αστική πολιτική ζωή, αλλά και το πώς έφτασαν να πρωταγωνιστούν.

Οπως διαβάζουμε τώρα σε Συριζαίικη ιστοσελίδα, με επιλογή Τσίπρα, ένας ογκόλιθος της πολιτικής πιρουέτας, ανέλαβε να οδηγήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε νικηφόρα εκλογική μάχη. Και το όνομα αυτού Νίκος Μπίστης. Οπως μας γνωστοποιεί το δημοσίευμα, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, θεώρησε ότι ο Μπίστης έχει όλα τα προσόντα για να υπάρξει Συντονιστής της Επιτροπής Πολιτικού Αγώνα, ώστε το κόμμα του να θριαμβεύσει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές και μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων τους, να αναλάβει την κυβερνητική εξουσία.

Τώρα εμείς αν θεωρούμε επικοινωνιακό φάουλ του Τσίπρα να αναθέτει ένα τόσο κρίσιμο πόστο σε στέλεχος του κόμματος του, το οποίος δηλώνει δημοσίως, ότι "μία διαχειρίσιμη ήττα δεν θα το έβλαπτε", προσθέτοντας ότι αν στις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ υπολείπεται 5% της Ν.Δ "όλοι θα λένε είναι μια χαρά το αποτέλεσμα", προφανώς θα κάνουμε λάθος, μη διαθέτοντας την πολιτική αντίληψη του ηγέτη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.  

Προσωπική μου άποψη είναι ότι μόνο τυχαία δεν είναι αυτή η επιλογή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Γνωρίζοντας το ποιόν κάθε στελέχους του, θέλει να δώσει τα διαπιστευτήρια του στο σύστημα και αυτά επικεντρώνονται στην γνωστή ρήση "το κράτος έχει συνέχεια" και μια πιθανή κυβερνητική εναλλαγή δεν θα έχει καμιά ουσιαστική επίπτωση στην καθεστωτική λειτουργία.  

Να κάνω φραγκοδίφραγκα αυτό που θέλω να πω. 

Ο πολιτικός γυρολόγος Νίκος Μπίστης, δεν είναι χθεσινός στο πολιτικό σκηνικό. Μετά τα αποτελέσματα των εκλογών που έγιναν τον Απρίλη του 2000, όλα έδειχναν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, πάει για φούντο, και από πάνω από 5% που είχε, μετά βίας τι κόμμα -υπό την ηγεσία του Ν. Κωνσταντόπουλου τότε- απέκτησε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση λαμβάνοντας 3,2%. Και ως γνωστό τα ποντίκια είναι τα πρώτα που φεύγουν όταν βλέπουν ένα πλοίο να βυθίζεται.

Ετσι έκανε και ο Ν. Μπίστης μαζί με κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια και έφτιαξαν, λοιπόν ένα μόρφωμα, (Ανανεωτική Εκσυγχρονιστική Κίνηση της Αριστεράς, το ονόμασαν. Το θυμάται κανένας;). Αναζήτησαν, λοιπόν, την προσωπική τους πολιτική επιβίωση. Ηταν η εποχή που για τον Μπίστη "ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι μια φωνή λογικής", το χρονικό διάστημα που για τον ίδιο έπρεπε να διδαχθούμε από τον κεντροαριστερό «ρεαλισμό» των βραζιλιάνικων κυβερνήσεων, οι οποίες προτίμησαν να εφαρμόσουν τις συνταγές του ΔΝΤ αντί να το «ρίξουν» στο «αντάρτικο», όπως η Αργεντινή του Κίρχνερ και ο Ισημερινός του Κορέα ....

Ε. την συνέχεια την γνωρίζεται ... Αρχικά ο Σημίτης τον έβαλε σε κάποιες επιτροπές με Πανταγιά και Τσουκάτο, και στην συνέχεια τον διορίζει υφυπουργό Εσωτερικών.   

Στην πορεία "η φωνή της λογικής", ο Βενιζέλος, τον προωθεί μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, για να αποχωρήσει από κει τον Απρίλη του 2012 και να προσχωρήσει στην ΔΗΜΑΡ. Εγκαταλείπει σύντομα το κόμμα του Κουβέλη  για να κατέβει στις ευρωεκλογές του 2014 με το ΠΑΣΟΚικό ψηφοδέλτιο “Ελιά – Δημοκρατική Παράταξη".

Ξαναβρίσκει το ΣΥΡΙΖαίικο φως και όπως παρακολουθούμε όλο το τελευταίο διάστημα "αγκαλιά" με κάθε είδους κραγμένο δεξιό στέλεχος του κόμματος του (Στέλιος Κούλογλου, Νίκος Μουζέλης, κά) αγωνίζονται να "απαλλαγεί το κόμμα από τον πολακισμό". Ετσι θεωρούν κάθε φωνή η οποία ασκεί αντιπολίτευση, όπως αυτή του πρώην αν. υπουργού Υγείας.   

Υ.Γ: Το στίχο του Κώστας ΒάρναληΑ "Αχ, πού ‘σαι, νιότη, που 'δειχνες πως θα γινόμουν άλλος", τον γνωρίζεται. Ταιριάζει γάντι και στην περίπτωση του Νίκου Μπίστη.