Η αρχική αποκάλυψη, από ναζί αξιωματικό εγκληματία πολέμου ότι ο Ναπολέων Ζέρβας ήταν συνεργάτης των Γερμανικών κατοχικών δυνάμεων,

Του Γ. Γ.

Σαν σήμερα 12 Ιούλη 1947 ο Ριζοσπάστης έχει πρωτοσέλιδα ρεπορτάζ από την 7η δίκη της Νυρεμβέργης όπου κατηγορούμενοι ήταν Γερμανοί αξιωματικοί οι οποίοι είχαν δράσει στην Ελλάδα και υπό τις διαταγές τους είχαν σκοτωθεί εκατοντάδες άμαχοι.  

Ενας απ' αυτούς ο διοικητής του ΧΧΙΙ Ορεινού Σώματος στρατηγός Χούμπερτ Λαντς, αναζητώντας ελαφρυντικά για τα εγκλήματα πολέμου που είχε κάνει ομολογεί στο δικαστήριο ότι είχε -μέσω συνδέσμων- στενή συνεργασία με τον επικεφαλής του ΕΔΕΣ, στρατηγό Ναπολέων Ζέρβα που αποσκοπούσε οι Γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις να τον συνδράμουν ώστε να εκκαθαρίσει ο ΕΔΕΣ το Μέτσοβο από τον ΕΛΑΣ.  

Δεν θα σταθούμε ιδιαίτερα σ' αυτό το γεγονός. Προτιμότερο είναι να διαβάσετε το κεφάλαιο που αφορά τον ΕΔΕΣ και περιέχεται σε μια έκδοση του "Ριζοσπάστη" το 1944 που είχε τίτλο "Προδότες και Εγκληματίες'.

Οσο αφορά την προσωπική συνεργασία του Ζέρβα με τις κατοχικές δυνάμεις αυτή είναι αναμφισβήτητη και αποδεικνύεται από μια σειρά ντοκουμέντα, ανάμεσα σ' αυτά και όσα γράφει στα απομνημονεύματά του, ο Γερμανός στρατηγός που αναφέραμε και ο οποίος καταδικάστηκε τελικά από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης, σε 12 χρόνια φυλακή.

Ο ίδιος, ο Ζέρβας, προσπαθούσε να κρατήσει μυστική την συνεργασία του με τους Γερμανούς και την πραγματοποιούσε μέσω έμπιστων αξιωματικών του. Οι λόγοι ήταν δύο. Δεν ήθελε να εκτεθεί στους Συμμάχους, αποσκοπώντας κυβερνητικά οφίκια μετά την απελευθέρωση -όπως και έγινε- και γιατί είχε αντίπαλο του στο εσωτερικό του ΕΔΕΣ  τον αστό αξιωματικό, αλλά τίμιο πατριώτη Κομνηνό Πυρομάγλου.

Τον αβυσσαλέο αντικομμουνισμό του ο Ναπολέων Ζέρβας, βρήκε την ευκαιρία να τον εκδηλώσει με την συγκρότηση της κυβέρνησης του Δημήτριου Μαξίμου, το 1947, που είχε βασικό στόχο την "αντιμετώπιση της κομμουνιστικής απειλής" και πρωτεργάτης σ' αυτό τον αγώνα, ανέλαβε ο Ζέρβας σαν Υπουργός Δημόσιας Τάξης. 
Επί θητείας του τα εκτελεστικά αποσπάσματα δούλευαν υπερορίες, ενώ τα έκτακτα στρατοδικεία έστελναν κατά εκατοντάδες τους κομμουνιστές και τους "συμπαθούντες" στα ξερονήσια. Την ίδια στιγμή οι παρακρατικές συμμορίες με την καθοδήγηση και υποστήριξη του Ζέρβα είχαν εξαπολύσει ένα όργιο τρομοκράτησης του δημοκρατικού λαού.

Εγραφε σε ένα πρωτοσέλιδο άρθρο του Ριζοσπάστη, που το τιτλοφορούσε «Αβυσσος Αβυσσον επικαλεί» ο Νίκος Ζαχαριάδης, στις 4/4/1947:  

«Πρόκειται για μια δολοφονική γκανγκστερική επιδρομή ενάντια στον άμαχο και άοπλο λαό. Πρόκειται για μια εύκολη αιματοχυσία σε βάρος του ειρηνικού πληθυσμού και αυτό γιατί ακόμα και το ίδιο το πρωτοπαλίκαρο του, ο ποντικός Ζέρβας, τόχει πιο εύκολο και βολικό να επιδίδεται σε λεονταρισμούς στη Βέροια -που κι αυτούς τους διαψεύδει την άλλη μέρα!- και να οργανώνει προσωπικά τη δολοφονία του Ζέβγου στη Θεσσαλονίκη, παρά να βγει και να μετρηθεί με το στρατηγό Μάρκο και το στρατό του».