Στο τόσο λεπτομερές και εμπεριστατωμένη άρθρο του έγκριτου νομικού επιστήμονα και κοινωνικού αγωνιστή του λαού μας για το δίκιο και τη λευτεριά, Κώστα Παπαδάκη, σχετικά με το νομοθετικό όργιο φασιστικοποίησης της κοινωνικής ζωή της χώρας μας από τους 157 βρικόλακες - δήμιους της μαύρης δεξιάς του απαίσιου Μητσοτάκη στα τρία ακριβώς χρόνια που αυτοί δυναστεύουν τον τόπο, νομίζω ότι πρέπει, ως επίλογος και αφορμή για ένα νέο σχολιασμό, να προστεθεί ατόφιο το σημερινό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας "Ριζοσπάστης" (8-7-2022) από τη σελίδα 3, που μας φανερώνει ότι το βαρέλι του φασισμού δεν έχει πάτο και ακόμη δεν έχουμε δει πάρα ελάχιστα από τη φάτσα του τέρατος:
"ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
«Πράσινο φως» για οπλισμένους στρατιωτικούς σε ρόλο αστυνομικών!
Την έξοδο στρατιωτικών οπλισμένων και έτοιμων να ανοίξουν πυρ εκτός στρατοπέδων, σε ρόλο αστυνομικών, προβλέπει απόφαση των υπουργών Άμυνας και Προστασίας του Πολίτη «για την οπλοκατοχή, οπλοφορία, οπλοχρησία προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, πέραν της φύλαξης στρατοπέδων, ζωτικών χώρων και εγκαταστάσεων από τα όργανα υπηρεσίας».
Με τη συγκεκριμένη απόφαση, που αναρτήθηκε χτες στη «Διαύγεια», το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων θα μπορεί να κυκλοφορεί οπλισμένο και με άδεια να ανοίξει πυρ για την εκπλήρωση συγκεκριμένων αποστολών πέραν της φύλαξης στρατοπέδων, ζωτικών χώρων και εγκαταστάσεων από τα όργανα υπηρεσίας, τα τμήματα φυλακής ή ασφάλειας και τα στελέχη της στρατονομίας.
Με απλά λόγια, η κυβέρνηση οπλίζει τους στρατιωτικούς και τους εντάσσει στους μηχανισμούς εσωτερικής αστυνόμευσης και καταστολής, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να πυροβολούν με διαταγή του ΓΕΕΘΑ! Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι η εντολή για την ανάπτυξη ένοπλων στρατιωτών σε ρόλο αστυνομικών σε όλη τη χώρα επαφίεται αποκλειστικά στον αρχηγό ΓΕΕΘΑ.
Χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι στην απόφαση καθορίζονται ως «αποστολές»: «Η συνοδεία και προστασία υψηλών προσώπων της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας των ΕΔ έως το επίπεδο των διοικητών μειζόνων διοικήσεων εντός και εκτός στρατιωτικών χώρων, καθώς και η συνοδεία χρηματαποστολών, υλικών και μέσων στρατιωτικού ενδιαφέροντος, που μεταφέρονται εκτός στρατιωτικών χώρων, μέσω της παρουσίας και δράσης ειδικά εκπαιδευμένου προσωπικού».
Να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα η συνοδεία των ανώτατων αξιωματικών από στρατονόμους δεν ήταν ένοπλη, δημιουργώντας εύλογα ερωτήματα σχετικά με τον λόγο για τον οποίο αλλάζει αυτό. Παραπέρα, με βάση ακριβώς την ορολογία της απόφασης περί «υλικών και μέσων στρατιωτικού ενδιαφέροντος», ολοφάνερα ανοίγει ο δρόμος ώστε οι αυτοκινητοπομπές του ΝΑΤΟ που θα διασχίζουν τη χώρα, ή τα τρένα που θα μεταφέρουν από την Αλεξανδρούπολη πολεμικό υλικό προς τη Βουλγαρία και τα σύνορα με τη Ρωσία, να φρουρούνται από ένοπλους στρατιωτικούς, με ελεύθερο να ανοίξουν πυρ εναντίον όποιου επιχειρήσει να εκφράσει τη δικαιολογημένη αντίθεσή του στη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό ορμητήριο.
Σημειωτέον, πληροφορίες αναφέρουν ότι για την απόφαση αυτή μοντέλο αποτέλεσαν οι «ελευθερίες» που έχει η αμερικανική Στρατονομία, σε άλλη μια περίπτωση στοίχισης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στα αμερικανοΝΑΤΟικά «πρότυπα λειτουργίας», ειδικά σε μια εποχή που η ιμπεριαλιστική κόντρα του ευρωατλαντικού άξονα με Ρωσία και Κίνα φουντώνει και πασχίζουν να σφραγίσουν κάθε αρμό στο εσωτερικό του, και πρώτα απ' όλα βέβαια ενάντια στον «εχθρό λαό».
Άλλωστε, ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο, πληροφορίες αναφέρουν ότι στο ΓΕΕΘΑ προωθήθηκε και αλλαγή του πειθαρχικού κώδικα των στελεχών προς το ακόμα αυστηρότερο και αντιδημοκρατικότερο, με πρόσχημα τις τάχα διαρροές για τις παρτίδες οπλισμού που έστειλαν στην Ουκρανία, στην προσπάθειά τους για φίμωση κάθε αντίθετης φωνής σε άθλιες μεθοδεύσεις.".
***
Τα μαύρα καθάρματα δεν αστειεύονται και δεν ορρωδούν μπροστά σε τίποτα. Εμείς, ως εργατική τάξη και ως εργαζόμενος λαός, τι κάνουμε για να απαλλάξουμε τον τόπο και τη ζωή μας από αυτές τις μαύρες μαγάρες;
+ σχόλια + 6 σχόλια
Το έχω πει σε παλιότερα σχόλιά μου φίλε Νίκος από Βόλο. Τουφέκια αυτοί, τουφέκια η εργατική τάξη και ο εργαζόμενος λαός, όχι όμως ότι γίνεται μέχρι τώρα: απέναντι στην στην ένοπλη κρατική καταστολή - πανό και συνθήματα... Είναι ξεκάθαρο πλέον το σχέδιο που ακολουθεί η ντόπια κομπραδόρικη αστική καπιταλιστική τάξη (που έλεγε και ο μακαρίτης Νίκος Μπελογιάννης)... Η απάντηση από το λαό πρέπει να είναι ένοπλη...
Πάντως έτσι ή αλλιώς, φίλε Αντώνη, με τα νομοθετικά μέτρα επιβολής του φασισμού στην κοινωνική και πολιτική ζωή,που λαμβάνουν διεθνώς οι αντιδραστικές κυβερνήσεις του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, δεν αφήνουν και πολλά πλέον περιθώρια στη συνήθη συνδικαλιστική και πολιτική αντιπαράθεση "κοινοβουλευτικού τύπου" . Όλα αυτά που κάνουν, στενεύοντας διαρκώς, κάθε μέρα και ώρα, το πλαίσιο των πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, σε συνδυασμό με τη γενικότερη κατάσταση του μιλιταρισμού και του πολέμου που επεκτείνονται, επιταχύνουν τη διαδικασία αντικατάστασης "του όπλου της κριτικής, από την κριτική των όπλων" . Σίγουρα δημιουργούνται οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για ένοπλη πάλη των λαών και μάλιστα μέσα στην ίδια την ευρωπαϊκή ήπειρο. Το ζήτημα είναι ότι αυτή η πάλη πρέπει να καθοδηγηθεί από οργανωμένα επιτελεία της εργατικής τάξης κι εκεί ακριβώς βρίσκεται σήμερα η καθοριστικής σημασίας έλλειψη για το λαϊκό κίνημα: τα υπάρχοντα "κομμουνιστικά κι εργατικά" κόμματα, κάθε απόχρωσης, είτε είναι αλωμένα από τον αναθεωρητισμό και το ρεφορμισμό είτε είναι διαλυμένα, είτε είναι μεν επαναστατικά στην ιδεολογία αλλά πολυδιασπασμένα, σεχταριστικά ως εκεί που δεν πάει άλλο, και ελάχιστης ή πολύ μικρής σχετικά επιρροής. Τα περισσότερα από αυτά δεν έχουν ούτε ενότητα μεταξύ τους μέσα στη χώρα τους και σε διεθνές επίπεδο ούτε βέβαια στρατηγική και τακτική που να οδηγεί στη συγκέντρωση δυνάμεων για ένοπλη επαναστατική πάλη στην ήπειρό μας, με αφαίρεση του στρατιωτικού οπλισμού από την αστική τάξη και συγκρότηση επαναστατικού στρατού σε κάθε χώρα . Με την έννοια αυτή, περιμένουμε και θα περιμένουμε για πολύ ακόμα, ωσότου να αλλάξουν τα πράγματα στο λαϊκό κίνημα και να ωριμάσει ο περίφημος υποκειμενικός παράγοντας! Και μάλλον αυτό θα γίνει βασανιστικά, μέσα σε πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες τρισχειρότερες ακόμη και από τις σημερινές, σε συνθήκες ανοιχτής κι απροκάλυπτης σιδερένιας φτέρνας, όταν οι αλυσίδες της σκλαβιάς θα έχουν γίνει ακόμη βαρύτερες. Στη διαδικασία αυτή πάντως της ωρίμανσης του υποκειμενικού παράγοντα της επανάστασης, ρόλο παίζουν οι διαρκείς αποκαλύψεις για την καθημερινή κτηνωδία του καπιταλισμού. Με την έννοια αυτή πρότεινα χτες στο Βαθύ Κόκκινο και αυτό αναδημοσίευσε το άρθρο του Ριζοσπάστη για τη νέα χουντικού τύπου απόφαση της αντιδραστικής δεξιάς για την οπλοφορία και οπλοχρησία των καραβανάδων. Και το έκανα, παρόλο που δεν νομίζω ότι η ηγεσία που εκδίδει σήμερα την εφημερίδα Ριζοσπάστης έχει κάποια πραγματικά επαναστατική στρατηγική και τακτική, που να οδηγεί στη συσπείρωση των δυνάμεων της επανάστασης στην Ελλάδα. Ας είναι όμως κι έτσι, οι αποκαλύψεις μάς χρειάζονται, απ' όπου κι αν προέρχονται.
Φίλε Νίκος από Βόλο σωστά αυτά που λες και παρατηρείς. Ήθελα να προσθέσω όμως ότι η επαναστατική στρατηγική του Κ.Κ.Ε. εξαρτάται και σε μεγάλο βαθμό από το ποσοστό του λαού που έχει ταξική συνείδηση. Δυστυχώς αυτή την στιγμή είναι μικρό. Αυτό δυστυχώς επηρεάζει και την στρατηγική του Κ.Κ.Ε. Όταν το Κ.Κ.Ε. δίνει το χέρι στους εργαζόμενους να σηκωθούν και αυτοί δεν το παίρνουν για να σηκωθούν μένοντας με τις αυταπάτες τους, πώς φίλε μου Νίκος από Βόλο να δώσω ευθύνη στο κόμμα που ψηφίζω τόσα χρόνια; Δε νομίζω πως φταίει το Κ.Κ.Ε. για αυτόν τον τρόπο σκέψης που διακατέχει μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού. Ειδικά μάλιστα μετά την καταιγίδα των βάρβαρων και αντιλαϊκών μέτρων που πάρθηκαν τα τελευταία 17 χρόνια τουλάχιστον και έδειξαν σε όλους ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος όχι μόνο στην Ελλάδα και παγκόσμια.
Αντώνη, οι όποιες διαφωνίες με ιδεολογικές επιλογές, μεθόδους και τακτικές της τωρινής ή της χτεσινής ηγεσίας δεν αφορούν -σε καμία περίπτωση- καμία απολύτως δική μου απαξίωση απέναντι στον κόσμο του ΚΚΕ, απέναντι δηλαδή σε αγωνιστές του λαού μας που μάχονται στα πόστα τους καθημερινά φιλότιμα μια ολόκληρη ζωή για το δίκιο και τη λευτεριά στον τόπο. Σέβομαι απολύτως αυτό στον κόσμο με τον οποίο έχω συμβαδίσει χέρι -χέρι, όπως λένε, για πολλά χρόνια. Συμφωνώ επίσης μαζί σου στο θέμα της ευθύνης του καθενός από εμάς τους απλούς ανθρώπους του λαού για τις επιλογές που κάνουμε, για το αν δείχνουμε διάθεση για συμμετοχή στην καθημερινή πάλη στο πόστο του ο καθένας ή αντίθετα δείχνουμε αδράνεια, αδιαφορία και ατομικισμό. Προ ημερών ένας κύριος με έβριζε κυριολεκτικά σε σχόλιο που έγραψε πάνω σε ένα δικό μου κείμενο, επειδή τόλμησα να αποδώσω ευθύνη στους εργαζόμενους των περιοχών της Ουκρανίας που τώρα υποφέρουν από τον πόλεμο (Μαριούπολη πρώην Ζντάνοφ...), επειδή πριν δεκαετίες αδιαφόρησαν κι αδράνησαν απέναντι στις εξελίξεις που έφεραν σταδιακά την πλήρη καπιταλιστική παλινόρθωση στην ΕΣΣΔ (1956-1991). Κι όμως εγώ δεν διαγράφω ποτέ τις ευθύνες κανενός μας για τις συμφορές που ακολουθούν στην ολιγωρία μας, αφού θεωρώ πολύ σωστό εκείνο που έγραψε κάποτε, αν θυμάμαι καλά, ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης: Οι ευθύνες μας αρχίζουν από τα ίδια τα όνειρά μας! Να είσαι πάντα καλά!
Να 'σαι και συ πάντα καλά Νίκος από Βόλο! Καταλαβαίνω απολύτως το πνεύμα με το οποίο γράφεις! Απλά μια διευκρίνηση έκανα, δεν είπα ότι εκφράζεις απαξίωση απέναντι στο κόσμο του Κ.Κ.Ε., σε καταλαβαίνω απόλυτα! Πολλούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς!
Δημοσίευση σχολίου