Ειλικρινά, εγώ αυτή την θεσμολαγνεία δεν μπορώ να την καταλάβω. Προφανώς στερούμε την πολιτική αντίληψη που έχουν πολιτικοί ηγέτες σαν τον Τσίπρα, τον Κουτσούμπα και τον Βαρουφάκη. Δηλώνω και μια άλλη αδυναμία. Οτι μου απαγορεύει ο δημόσιος λόγος να εκφραστώ όπως θα ήθελα.
Την στιγμή που με αποκλειστική κυβερνητική ευθύνη ένας απεργός πείνας, αργοπεθαίνει, όταν το κρεσέντο μπατσάδικης καταστολής που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες μόνο νεκρό δεν είχε μέχρι τώρα, την περίοδο που το "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" είναι ο μοναδικός τρόπος άσκησης κυβερνητικής πολιτικής η συμμετοχή σ' αυτές τις ανούσιες φιέστες μου προκαλεί αηδία.
Πόσο μάλλον όταν γίνεται σε μια χρονική περίοδο στην οποία η Ελλάδα καίγεται απ' την μια άκρη στην άλλη, με το περιβαλλοντικό έγκλημα να είναι μεγαλύτερο από τις υλικές καταστροφές που δημιουργεί ο πύρινος όλεθρος. Οι πολιτικοί μας ταγοί όμως γιορτάζουν την μετατροπή που πήρε η αστική δικτατορία και από στρατιωτική απέκτησε κοινοβουλευτικό μανδύα.
Τώρα θα πείτε ότι εγώ "ζω στον παλαιοημερολογισμό του Στάλιν και του Λένιν" όπως λέει και ο σύγχρονος λόγος του "εκπροσώπου του θεού", "αγίου" Πειραιά, Σεραφείμ. Σωστό κι αυτό.
Δημοσίευση σχολίου