Φερετζές

 Πηγή: Ριζοσπάστης

Αν υπάρχει κάτι που αποφεύγουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ενόψει της συζήτησης για τις υποκλοπές στη Βουλή την ερχόμενη βδομάδα, είναι να τεθεί επί τάπητος το σκοτεινό και επικίνδυνο θεσμικό πλαίσιο που νομιμοποιεί την παρακολούθηση οποιουδήποτε, με την επίκληση λόγων «εθνικής ασφάλειας». 

Η μεν ΝΔ προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα με συμψηφισμούς για όσα συνέβαιναν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός με τη σειρά του ζητάει ονόματα για το ποιοι άλλοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι βρέθηκαν παρακολουθούμενοι και γιατί, κάνοντας αστείους διαχωρισμούς ανάμεσα σε «νόμιμες» και «παράνομες» παραβιάσεις των προσωπικών δεδομένων και του απορρήτου των επικοινωνιών. Δεν λέει βέβαια κουβέντα για τους νόμους που και ο ίδιος διατήρησε ή ενίσχυσε, και με την κάλυψη των οποίων έχουν εκδοθεί τα τελευταία δέκα χρόνια 100.000 και πλέον εισαγγελικές άδειες για παρακολουθήσεις, με πρόσχημα την «εθνική ασφάλεια». Οσο για το ΠΑΣΟΚ, όλη η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από την παρακολούθηση του προέδρου του και τα ερωτήματα για το σύστημα «Predator». 

Τι κρύβεται από πίσω; Οτι όλοι τους συμφωνούν να παρακολουθείται ο λαός, ίσως με έναν καλύτερο θεσμικό «φερετζέ», για να σώζονται τα προσχήματα περί «δημοκρατίας». Κάπως έτσι όλα αυτά τα χρόνια η άρση του απορρήτου γίνεται κανόνας και η προστασία του εξαίρεση, καθώς όλο αυτό το θεσμικό πλαίσιο στοχοποιεί τον «εχθρό λαό», σε συνθήκες μάλιστα που πολλαπλασιάζονται τα αδιέξοδα της αστικής διαχείρισης και μεγαλώνει η ανησυχία των επιτελείων για το ενδεχόμενο να βρει αγωνιστική - ριζοσπαστική διέξοδο η δυσαρέσκεια που συσσωρεύεται.