Απ' την Τσαρική Ρωσία στην ΕΣΣΔ του Στάλιν

Γράφει ο mitsos175

Ρωσία πριν την Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση: Μια χώρα γεωργική, που κυβερνάται από ανίκανους και διεφθαρμένους. Μια χώρα που, αν και πλούσια σε φυσικές ύλες - η μεγαλύτερη σε έκταση, είναι γεμάτη φτωχούς, εξαθλιωμένους ανθρώπους, οι οποίοι υποφέρουν από την καταπίεση ιερέων, αυλικών, πλουσίων εκμεταλλευτών.
Μια χώρα που πολεμά και ηττάται συνεχώς, αφού η ανικανότητα των στρατηγών του Τσάρου, η άθλια, αυταρχική συμπεριφορά προς τους στρατιώτες και βέβαια ο φτωχός εξοπλισμός, θάβουν στα πεδία των μαχών τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των Ρώσων ηγεμόνων. Μια χώρα “υποανάπτυκτη”.

Ο Λένιν έθεσε τις βάσεις. Δεν ήταν εύκολο. Η ΕΣΣΔ είχε έναν αιματηρότατο εμφύλιο, μια ξένη επέμβαση, κι ένα μεγάλο πόλεμο. Η χώρα ήταν κυριολεκτικά ερείπια. Οι λιγοστές υποδομές είχαν καταστραφεί από τον εμφύλιο, που κράτησε ως το 1922 και σε κάποιες περιοχές ως το 1923. Αρρώστιες και πείνα ήταν επακόλουθα του πολέμου. Ο Λένιν έκανε πολύ σημαντικά πράγματα, δεν πρόλαβε όμως.

Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, ο Στάλιν, παρέλαβε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Σύμμαχοι της ΕΣΣΔ; Κανείς!
Οι αντεπαναστάτες, παρά τη συντριβή τους, καιροφυλακτούσαν, ενώ τα πάντα έπρεπε να στηθούν από την αρχή και σε καθόλου εύκολες συνθήκες. Ο Στάλιν είχε ένα μεγάλο προτέρημα: Ατσάλινο χαρακτήρα. Ότι έκανε, το έκανε για τη χώρα του. Δεν δημιούργησε δυναστείες, όπως άλλοι πολιτικοί, δεν πλούτισε ο ίδιος. Απλός, ικανός και αδιάφθορος. Ήταν το καταλληλότερο πρόσωπο να πάρει τις δύσκολες αποφάσεις. Σωστές αποφάσεις που μεταμόρφωσαν το νέο κράτος σε μια σπουδαία υπερδύναμη.
Εκβιομηχάνιση και Κολεκτιβοποίηση, δεν υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο. Και τα δυο μαζί έγιναν τα θεμέλια του πιο ισχυρού κράτος στον κόσμο.

Ο Στάλιν συναντώντας έντονη αντίδραση στο εσωτερικό, ακόμα και σαμποτάζ, από αντεπαναστάτες, πέτυχε να κάνει τη Σοβιετική Ένωση ένα σύγχρονο κράτος. Να δημιουργήσει τις υποδομές, ώστε όλος ο λαός ν' απολαμβάνει βασικά αγαθά. Αγαθά που ήταν μόνο για λίγους τον καιρό του Τσάρου. 

Η τεράστια επιτυχία του φάνηκε στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Η ΕΣΣΔ δέχτηκε αιφνιδιαστική επίθεση από τη ναζιστική Γερμανία, η οποία είχε στην κατοχή της ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη.
Παρά τις απώλειες και τη συστηματική καταστροφή που έκαναν οι ναζί εισβολείς, οι Σοβιετικοί παρήγαγαν τεράστιο αριθμό εφοδίων και όπλων πράγμα που τους επέτρεψε να νικήσουν μόνοι τους τον Άξονα.
105.250 άρματα μάχης τα οποία ήταν ανώτερα όλων των άλλων, παρήχθησαν στα εργοστάσια της ΕΣΣΔ. Για σύγκριση οι ΗΠΑ, που στο έδαφος τους δεν έπεσε ούτε σφαίρα, παρήγαγαν 88.410 ενώ οι ναζί 46.860!
Στα πυροβόλα, τα οποία επίσης ήταν τα καλύτερα του πολέμου, οι Ρώσοι παρήγαγαν 517.000, οι ΗΠΑ 257.400, οι Γερμανοί 160.000.
Στα αεροπλάνα οι Ρώσοι είχαν περάσει τους Γερμανούς στην παραγωγή με 158.220 αεροπλάνα έναντι 119.907. Μόνο οι ΗΠΑ παρήγαγαν περισσότερα (300.557) ενώ η Ιαπωνία 76.300.

Τα σχέδια του Στάλιν ήταν το μόνα που μπορούσαν να έχουν επιτυχία λαμβανομένου του αρχικού συσχετισμού των δυνάμεων. Όσο δε η Σοβιετική Ένωση αντιμετώπιζε μόνη της το σύνολο του Γερμανικού στρατού, ο Στάλιν για τους Δυτικούς ήταν ήρωας, λαμπρό παράδειγμα ηγέτη, έξυπνος, δραστήριος, ικανότατος, ατρόμητος, αποφασιστικός κα.
Τα διθυραμβικά σχόλια των Δυτικών θα έδιναν τη θέση τους στους μύδρους, όταν ο νικητής θα κάθονταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους συμμάχους του. Τότε, σαν νέος εχθρός, θα έπρεπε να σπιλωθεί, να συκοφαντηθεί, να χτυπηθεί εκεί ακριβώς που πριν εγκωμιάζονταν! Αλλά, αυτά έχει η πολιτική.

Ο Στάλιν είναι από τους πιο πετυχημένους ηγέτες. Παρέλαβε μια αδύναμη ηττημένη χώρα, παρέδωσε μια αήττητη υπερδύναμη. Αυτό είναι ασυγχώρητο όχι μόνο για τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά και τους εσωκομματικούς. 
Βλέπετε, πάντοτε κάποιοι ήταν στη σκιά του άστρου του. Ίσως γιατί δεν μπόρεσαν ποτέ να λάμψουν οι ίδιοι. “Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει, αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει”.

Ο Στάλιν έσωσε τον κόσμο από τους ναζί, αυτό ότι κι αν κάνουν, ότι κι αν πουν, δεν ξεχνιέται. .