Μια μελαγχολική πραγματικότητα

Κάποια στιγμή όλοι/ες που ευαγγελιζόμαστε και παλεύουμε για μια ριζική κοινωνική ανατροπή της υπάρχουσας κατάστασης, πρέπει να κοιταχτούμε στον καθρέπτη. 

Τι φταίει και έχει εμπεδωθεί μαζικά η "λογική" της  "ανάθεσης", του κοινοβουλευτικού κρετινισμού, με άλλα λόγια; 

Γιατί έχει επικρατήσει η αντίληψη της "αναποτελεσματικότητας των αγώνων" και εκτός από αναλαμπές το εργατικό κίνημα βρίσκεται σε λήθαργο; 

Δυστυχώς αυτό που αναφέρει το παραπάνω σκίτσο του Δεμερτζόγλου, είναι μια πραγματικότητα και καλό θα είναι να την κοιτάζουμε κατάματα.. 

Αν δεν ψάξουμε να βρούμε τα αίτια γιατί υπάρχει αυτή η κατάσταση και να πάρουμε πρωτοβουλίες ώστε να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση και η τάξη μας να βρει το ταξικό της προσανατολισμό τότε το μέλλον μας θα είναι πολύ .. άνυδρο που έλεγε και ο ποιητής.

***

Και αν σας πει κάποιος ότι μπορείτε να ανυψωθείτε πνευματικά, μένοντας κολλημένοι στο βούρκο, πιάστε τον κι αυτόν και σπάστε του το κεφάλι στο λιθόστρωτο. Μόνο η βία ωφελεί όπου εξουσιάζει η βία, μόνο οι άνθρωποι ωφελούν όπου υπάρχουν άνθρωποι

Μ. Μπρεχτ: "Η Αγία Ιωάννα των Σφαγείων"