1923. Ο υψηλός πληθωρισμός άρχισε να οξύνει την οικονομική και πολιτική κρίση στη Γερμανία, πυροδοτώντας μια σειρά από απεργίες και κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα.
Συμμορίες φασιστών άρχισαν να κινητοποιούνται ξανά στις μεγαλουπόλεις της Γερμανίας, προβάλλοντας αντισημιτικά και αντικυβερνητικά συνθήματα.
Στις αρχές Αυγούστου, ο Στάλιν έστειλε επιστολή στην αρμόδια επιτροπή της ΚΔ για το γερμανικό ζήτημα, καλώντας τα στελέχη της ΚΔ να αποθαρρύνουν τους γερμανούς κομμουνιστές από μια άμεση και πρόωρη προσφυγή στην ένοπλη εξέγερση και να μην τσιμπήσουν σε καμία περίπτωση στις προβοκάτσιες των φασιστικών επιδρομών, όπως είχε συμβεί το Μάρτη του 1921. Η Γερμανία δεν ήταν ακόμη σε επαναστατική κατάσταση. Το KPD δεν μπορούσε να καταλάβει άμεσα στην εξουσία. Η πλειοψηφία των εργατών ήταν ακόμη με τους σοσιαλδημοκράτες.
Τον Αύγουστο, ο πληθωρισμός άρχισε να φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη, οδηγώντας το εργατικό εισόδημα στα τάρταρα. Σε έκκληση των κομμουνιστών για γενική απεργία, ο επικεφαλής των σοσιαλδημοκρατικών συνδικάτων Οτο Βελς αρνήθηκε κάθε κουβέντα για πάλη ενάντια στην κυβέρνηση.
Εντούτοις, ένα μαζικό κύμα απεργιών καθώς και καταλήψεων εργοστασίων άρχισε να ξεσπά ξανά σε όλη τη Γερμανία, κινητοποιώντας πάνω από 3,5 εκατομμύρια εργάτες. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου