«Όταν πέθανε ο πατέρας μου ήμουν έξι χρονών. Δεν έχω πολλές αναμνήσεις από αυτόν. Γεννήθηκα μαζί με την Κουβανική επανάσταση όπου όλοι, ανάμεσά τους και ο πατέρας μου, δούλευαν πολύ για να οικοδομήσουν τη νέα κοινωνία. Αλλά έχω μία μοναδική ανάμνηση που την κρατάω σαν φυλαχτό. Λίγο πριν φύγει για την Βολιβία, ο πατέρας μου γυρνώντας από το Κονγκό, ήρθε στη Κούβα, χωρίς να το γνωρίζει κανείς παρά μόνο ο Φιντέλ. Μπήκε στη χώρα μεταμφιεσμένος, φαλακρός, με πρόσθετη οδοντοστοιχία και γυαλιά με χοντρούς φακούς.
Εμείς ήμασταν τέσσερα μικρά παιδιά, εγώ η μεγαλύτερη ήμουν έξι χρονων και ο μικρότερος αδερφός μου δύο. Η μητέρα μας μας έβγαλε έξω για φαγητό με έναν υποτιθέμενο φίλο του πατέρα μας. Αυτός ο κύριος ήταν πολύ σοβαρός, δεν είχε καμιά από τις συνήθειες του πατέρα μου, για παράδειγμα έπινε κόκκινο κρασί, χωρίς να προσθέτει νερό όπως το προτιμούσε ο Τσε.
Ενώ λοιπόν τρώγαμε τα παιδιά, παίζαμε και εγώ πάνω στο παιχνίδι χτύπησα το κεφάλι μου στο μάρμαρο του τραπεζιού. Τότε ο άγνωστος σηκώθηκε έντρομος με πήρε αγκαλιά και άρχισε να με εξετάζει. Ούτε τότε κατάλαβα ότι ήταν ο πατέρας μου. Αντίθετα είπα στη μαμά μου αυτός ο κύριος είναι ερωτευμένος με μένα. Δεν ήξερα ποιος ήταν, ένιωσα όμως την βαθιά αγάπη του».
Με αυτή τη συγκινητική ιστορία η Aleida Guevara March ξεκίνησε την ομιλία της στα δεκάδες παιδιά από το περιοδικό «Κόκκινο Αερόστατο» που είχαν συγκεντρωθεί το Σάββατο το πρωί στο STUDIO new star art cinema για να γνωρίσουν την κόρη του Τσε και να ακούσουν όσα είχε να τους διηγηθεί για τον θρυλικό πατέρα της. Στην εκδήλωση που έγινε παρουσία του πρέσβη της Κούβας Aramis Fuente Hernandez, η μουσικός Νατάσα Μουσάδη, τραγούδησε με την κιθάρα της, το τραγούδι «Τσε Γκεβάρα» του Μάνου Λοίζου. Ενώ παιδιά από το Κόκκινο Αερόστατο διάβασαν μία σύντομη βιογραφία του Τσε και αποσπάσματα από την επιστολή του Τσε στα παιδιά του. Πριν την ομιλία της Aleida Guevara March προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ «Μία φωτογραφία κάνει τον γύρο του κόσμου».
«Ήμουν πολύ μικρή όταν έμαθα ότι σκοτώθηκε» συνέχισε την διήγηση της. «Η μητέρα μας, όταν ειδοποιήθηκε για την δολοφονία του, μας μάζεψε και μας διάβασε την επιστολή που είχε γράψει για μας. Την διάβαζε και έκλαιγε. Ήταν πολύ δύσκολο για ένα κοριτσάκι όπως ήμουν τότε, να βλέπει τη μητέρα του να κλαίει. Αλλά κάτι είχα υποπτευθεί, γιατί την προηγούμενη μέρα, ο Φιντέλ, ο θείος Φιντέλ όπως τον έλεγα κάλεσε εμένα και την αδερφή μου να φάμε. Εκείνο το βράδυ μας είπε ότι ο πατέρας μας του έστειλε ένα γράμμα που του έγραφε ότι αν σκοτωθεί να μην κλάψουμε. Γιατί δεν πρέπει να θρηνούμε όταν κάποιος σκοτωθεί κάνοντας αυτό που θέλει. Ουσιαστικά μας προετοίμασε. Και με έβαλε να του δώσω τον λόγο μου ως επαναστάτρια ότι δεν θα κλάψω».
Η Aleida δεν έκλαψε τότε, αλλά χρειάστηκε χρόνο για να γνωρίσει τον πατέρα της. «Είμαι περήφανη που είμαι κόρη του Τσε. Και θα ήθελα να είναι κι αυτός περήφανος για τα παιδιά του. Η μητέρα μου μας έμαθε να τον αγαπάμε. Όταν ήμουν δεκαέξι μου έδωσε ένα βιβλίο. Όταν το διάβασα ενθουσιάστηκα και ήθελα να γνωρίσω τον συγγραφέα. Τότε μου αποκάλυψε ότι ήταν του Τσε. Στα εικοσιτρία μου διάβασα το ημερολόγιο για το ταξίδι που έκανε νέος στην Λατινική Αμερική. Είναι κάτι παράξενο, αλλά όταν διαβάζω τα βιβλία του, ανακαλύπτω κάτι καινούργο για τον πατέρα μου.
Ο Τσε έζησε λίγο, δολοφονήθηκε στα τριανταεννέα του χρόνια. Εγώ τα εξηνταένα μου χρόνια δεν έκανα ούτε τα μισά απ’ όσα έκανε αυτός στη σύντομη ζωή του. Αλλά αποτελεί παράδειγμα για μένα. Να είμαι πρωτοπόρος, να αγωνίζομαι, να μην το βάζω κάτω. Όλα τα παιδιά του, είμαστε παιδιά της Κουβανικής επανάστασης, τιμούμε τις αξίες που μας δίδαξε. Εγώ ως παιδίατρος, δούλεψα για δύο χρόνια στην Αγκόλα, ένα χρόνο στη Νικαράγουα και σε πολλά μέρη του κόσμου. Προσπαθώ να εφαρμόσω αυτό που λέει μία μιλόνγκα, ένα παραδοσιακό τραγούδι της Αργεντινής: αν πεθάνω μην κλαις για μένα, κάνε αυτό που έκανα και θα συνεχίζω να ζω..»
Όσο για την Κούβα είναι περήφανη ως κόρη του Τσε και παιδί της επανάστασης. «Ζούμε σε μία κοινωνία όπου δεν υπάρχουν τάξεις. Είμαστε όλοι εργαζόμενοι που δείχνουμε την αλληλεγγύη μας ο ένας στον άλλον. Η επανάσταση σημαίνει ότι έχεις την δυνατότητα να αλλάξεις όσα πρέπει να αλλάξουν. Δεν είναι μία στατική διαδικασία. Σημαίνει ότι πρέπει να σέβεσαι όλους πέρα από φύλο ή φυλή. Να προστατεύεις τα παιδιά και τους ηλικιωμένους. Να λες πάντα την αλήθεια στο λαό, να τον ακούς και να λύνεις τα προβλήματα με γνώμονα την επαναστατική ηθική. Δεν είμαστε τέλειοι, αλλά μαθαίνουμε από τα λάθη μας».
Δημοσίευση σχολίου