Γιορτάζουμε σήμερα την αρχή της φασιστικής επίθεσης εναντίον της χώρας μας. Κανονικά θα έπρεπε να γιορτάζουμε την επέτειο που έφυγαν οι κατακτητές, όμως αυτό δεν συμφέρει καθόλου τη δεξιά, αφού την Ελλάδα την απελευθέρωσε το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ. Να μη δείξουν και λίγο δικτάτορα οι δεξιοί μοναρχοφασίστες;
Οι δικοί μας ήρωες άφησαν τα κοκαλάκια τους στις μάχες, πέθαναν της πείνας, βασανιστήκαν, εκτελεστήκαν, όχι μόνο από τους ξένους κατακτητές αλλά και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Όχι μόνο στην Κατοχή, αλλά και στον Εμφύλιο και μετά από αυτόν. Είχαμε πολλούς ήρωες, αλλά σκότωσαν και φυλάκισαν τους περισσοτέρους, τιμώντας έτσι τις παραδόσεις. Οι Κομμουνιστές είχαν την τύχη του Κολοκοτρώνη, του Ανδρούτσου και άλλων Επαναστατών.
Μπορούσε να αποφευχθεί η καταστροφή; Αυτό θα πρέπει να μας προβληματίζει κάθε χρόνο. Λοιπόν ΟΧΙ! Εφόσον πήραν την εξουσία ναζί και φασίστες, ο πόλεμος ήταν αναπόφευκτος. Μπορεί η μεγαλύτερη ευκαιρία να χάθηκε, όταν η Γαλλία δεν αντέδρασε στην οχύρωση της Ρηνανίας από το Χίτλερ, αλλά όσο κυβερνούσε το τέρας, κάτι θα έβρισκε, για να κάνει τον πόλεμο που τόσο επιθυμούσε.
Βλέπετε, για να γίνει πόλεμος, δεν χρειάζεται να το θέλουν και οι δύο. Ερχόμαστε λοιπόν στους Γερμανούς και τους Ιταλούς. Δυστυχώς δεν αντιστάθηκαν στους ακροδεξιούς εγκληματίες όσο έπρεπε. Χίτλερ και Μουσολίνι μόλις κατέλαβαν την εξουσία άρχισαν τους εξοπλισμούς. Οι Δυτικοί δυστυχώς δεν άκουσαν τη Σοβιετική Ένωση που πρότεινε συμμαχία για να απομονώσουν το Ράιχ, να κόψουν την όρεξη του Χίτλερ για κατακτήσεις και να αναστείλουν τον πόλεμο.
Η υπογραφή της Συμφωνίας του Μονάχου αντί να απομακρύνει έφερε κοντύτερα τον πόλεμο, καθώς ο Χίτλερ πίστεψε πως ό,τι και να έκανε οι Γάλλοι και οι Εγγλέζοι, δεν υπήρχε περίπτωση να αντιδράσουν δυναμικά. Τους μόνους που φοβόνταν το 1939 ήταν οι Σοβιετικοί, κι όχι άδικα. Ο Κόκκινος στρατός ήταν τελικά αυτός που αντιμετώπισε το 90% της Βέρμαχτ συντρίβοντας την.
Κι ο Μεταξάς; Η Ιταλία τορπίλισε την Έλλη. Έπρεπε να το καταγγείλει και να απαιτήσει αποζημιώσεις. Ο στρατός το 1940 βασίστηκε στον ανεφοδιασμό στις γυναίκες. Άλλες έπλεκαν κι έστελναν στο μέτωπο, κι άλλες, στην Ήπειρο, κουβαλούσαν πυρομαχικά και όπλα.
Στην αρχή, λόγω του εδάφους, της Αντίστασης από τον κόσμο και φυσικά των λαθών από τους Ιταλούς, τα πηγαίναμε καλά. Εκπληκτικά καλά, αν λάβουμε υπόψη την κατάσταση που ήταν το στράτευμα, όπου υπήρχαν πολλές ελλείψεις σε υλικό. Μετά με την εμπλοκή και των Γερμανών, δεν ήταν δυνατό να κρατήσουμε επ’ αόριστο.
Μπορούσαμε όμως να κάνουμε μια νέα γραμμή άμυνας, αλλά οι στρατηγοί προτίμησαν για λόγους γοήτρου να είναι ο περισσότερος στρατός μας στην Αλβανία παρά το σπάσιμο του μετώπου στο κέντρο. Όπως επίσης ο Τσολάκογλου προτίμησε να κάνει ανακωχή ακούγοντας το πλέον «ειδικό» το Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα! Και πάλι μπορούσε να σωθεί η Κρήτη, όμως δεν έδωσαν όπλα στους Κρητικούς, που τα ζητούσαν επίμονα!
Μάθετε ιστορία, δείτε ποιοι πολέμησαν και ποιοι όχι. Ποιοι έκαναν λάθη ή προδοσίες που στοίχησαν ακριβά. Είναι προκλητικό οι δεξιοί προδότες να μας παριστάνουν τους πατριώτες.
Δημοσίευση σχολίου