Οχι, ούτε οι αρθρογράφοι του βαρόνου των ΜΜΕ, λειτουργούν αυτόνομα, ούτε ο ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου ομίλου ΜΜΕ, είναι διχασμένη προσωπικότητα. Απλώς "έτσι παίζετε το παιχνίδι" που θα 'λεγε και ο μακαρίτης Ν. Κακαουνάκης.
Προσέξτε. Από την μια, ο Μαρινάκης, βάζει το πρώτο του δημοσιογραφικό πιστόλι - για αρκετούς θεωρείται και ο εξ απορρήτων του πλουτοκράτη- Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο, να γράψει ένα ολόκληρο σεντόνι, όπου ενώ παραδεχόταν ότι "η σύνδεση Μαξίμου και υποκλοπών είναι δεδομένη", εκτιμούσε ότι "υπήρχαν παράκεντρα, στην καρδιά του κέντρου εξουσίας" και εντόπιζε το όλο θέμα στο πρόσωπο του πρωθυπουργικού ανιψιού Γρ. Δημητριάδη. Ζητούσε από τον πρωθυπουργό "να ρίξει άπλετο φως σε αυτή την υπόθεση, να εισπράξει ένα κόστος και να προχωρήσει παρακάτω". Με απλά λόγια δηλαδή, παρουσίαζε τον Μητσοτάκη, θύμα του περιβάλλοντος του.
Στην ίδια κατεύθυνση κινείτε με αλλεπάλληλα δημοσιεύματα στα "Νέα" και το "Βήμα" ο Β. Λαμπρόπουλος κάνοντας λόγο για τον "ρόλο του δραστήριου πρώην στενού συνεργάτη του Πρωθυπουργού Γρηγόρη Δημητριάδη" σε σχέση με το παράνομο κακόβουλο λογισμικό Predator, προσπαθώντας να απαλλάξει απ' τις ουσιαστικές ευθύνες τον Μητσοτάκη.
Σε λίγες μέρες όμως είχαμε άλλη μπεγκλεριά, Ο γνωστός αντικομμουνιστής και σφόδρα αντισύριζα δημοσιογράφος των "Νέων" Γ, Π. Μαλούχος κάνει με τα κρεμμυδάκια τον Μητσοτάκη: "Ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να πείσει τόσον καιρό την κοινή γνώμη ότι ο ίδιος δεν είχε ιδέα. Είναι γελοίο. Και το ξέρει πολύ καλά πρώτος απ' όλους.... Ασφαλώς και είναι απολύτως αδύνατον όχι απλώς να μη γνώριζε, αλλά και να μην ενέκρινε. Από την αρχή. Τα πάντα. Οσο κι αν προτιμά σήμερα να προσποιείται τον εντελώς ανεπαρκή που δήθεν έχασε τον έλεγχο ακόμα και του ίδιου του γραφείου του και στήθηκε μέσα του το παρακράτος...", μας έγραψε σε άρθρο του.
Μετά απ' όλα αυτά, έρχεται σήμερα ο Γ. Παπαχρήστου να μιλήσει με το στόμα του εργοδότη του και να απαντήσει στον ισχυρισμό του Μητσοτάκη, στην συνέντευξη που έδωσε στον Χατζηνικολάου, ότι "κάποιοι έχουν μπλέξει τους ρόλους τους. Νομίζουν ότι μπορούν να εκβιάζουν", εννοώντας φυσικά τον Μαρινάκη. Παρακάτω δώστε βάση στην κατακλείδα του κειμένου του αρθρογράφου των "Νέων": "...αν δεχτούμε, καλόπιστα, τον ισχυρισμό του -σ.σ του Μητσοτάκη- πως αγνοούσε ό,τι συνέβαινε μερικά μέτρα από το γραφείο του...". Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι στο μέλλον οι απόψεις που διατύπωσε από το ίδιο έντυπο, "Τα Νέα", ο Γ, Μαλούχος, ότι δηλαδή ο ίδιος ο Μητσοτάκης έστησε και λειτούργησε τον κρατικό - παρακρατικό μηχανισμό των παρακολουθήσεων, αν προκύψουν νέα δεδομένα, μπορεί να γίνει η επίσημη γραμμή του συγκροτήματος ΜΜΕ του Μαρινάκη.
Το σημερινό κείμενο του Γ. Παπαχρήστου.
Κανένα στοιχείο περί εκβιασμού
Αν δεν ήταν δική του η ευθύνη που η χώρα είναι έτοιμη να βουτήξει στον βούρκο. Οχι μόνο γιατί επί τέσσερις μήνες δεν έκανε απολύτως τίποτε να αποτρέψει αυτή τη ζοφερή και άκρως ανησυχητική εξέλιξη, αλλά κυρίως γιατί πρώτος εκείνος τη σπρώχνει να πέσει μέσα. Η συνέντευξη της περασμένης Δευτέρας στον ΑΝΤ1 είναι μια κορυφαία απόδειξη. Παρουσιάστηκε ως υποκείμενο εκβιασμού, αλλά έχουν παρέλθει μερικά 24ωρα έκτοτε και δεν έχει παρουσιάσει ένα (αριθμός 1) στοιχείο που να τεκμηριώνει τον κατά βάση, συκοφαντικό αφού είναι αναπόδεικτος, ακραίο ισχυρισμό του.
Γιατί δεν έχει παρουσιάσει; Διότι προφανέστατα δεν υπάρχει εκβιασμός. Ηταν ένα κατασκεύασμα προκειμένου να αποδράσει από τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει εξαιτίας της δικής του απραξίας να ελέγξει ένα παράκεντρο εξουσίας που αναπτύχθηκε στο περιβάλλον του και το οποίο καταπάτησε θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα και έπληξε, ελπίζω όχι ανεπανόρθωτα, τους θεσμούς.
Αφού όμως δεν τεκμηριώνεται εκβιασμός και το διαρρεύσαν διάστημα από την καταγγελία του παρήλθε χωρίς να δύναται να τον αποδείξει, το ελάχιστο που θα έπρεπε να πράξει είναι να ανασκευάσει. Αυτό επιβάλλει το δημοκρατικό ήθος και η ευπρέπεια ενός πολιτικού ο οποίος κατέχει το υψηλότερο αξίωμα στη δρώσα πολιτική.
Καθώς, μάλιστα, η μικρά κοινωνία της πολιτικής και της δημοσιογραφίας βοά ότι επίκεινται σύντομα και νέες αποκαλύψεις, ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να αντιληφθεί ότι αναλαμβάνει βαρύτατες πολιτικές ευθύνες όσο συνεχίζει την ίδια τακτική: της σπίλωσης και της μετάθεσης ευθυνών σε ανθρώπους που δεν ευθύνονται. Και βεβαίως αναμένει από τον κ. Μητσοτάκη να αποδείξει πώς εκβιάζεται και, κυρίως, για ποιο λόγο.
Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να εξηγηθεί από την κυβέρνηση και τον ίδιο φυσικά, με καθαρό τρόπο, για ποιο λόγο το παράκεντρο εξουσίας που αναπτύχθηκε στο περιβάλλον του χρησιμοποίησε τα παράνομα κατασκοπευτικά λογισμικά για την παρακολούθηση ενός αριθμού πολιτικών, οικονομικών παραγόντων και δημοσιογράφων. Για ποιο λόγο και υπέρ ποίου συγκέντρωνε το υλικό των παρακολουθήσεων.
Σε ποιους το διέθετε, ποιοι το εκμεταλλεύονταν και με ποιο σκοπό. Διότι το πρώτο που μπορεί να σκεφθεί κανείς είναι ο εκβιασμός. Πράξη όχι μόνο πολιτικά καταδικαστέα, αλλά και ποινικά κολάσιμη.
Αν λοιπόν ο Πρωθυπουργός επιθυμεί να επέλθει «κάθαρσις»» στο σκάνδαλο, είναι απαραίτητο τώρα, πριν να είναι αργά, να αναλάβει εκείνος την πρωτοβουλία να ριχθεί άπλετο φως. Παντού. Να μη μείνει η παραμικρή σκιά. Πουθενά. Να πάρει κεφάλια, αν χρειαστεί. Και να αφήσει απερίσπαστη τη Δικαιοσύνη να ανακαλύψει και να οδηγήσει στο εδώλιο όσους καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού. Πιθανώς και τη δική του, αν δεχτούμε, καλόπιστα, τον ισχυρισμό του πως αγνοούσε ό,τι συνέβαινε μερικά μέτρα από το γραφείο του...
Δημοσίευση σχολίου