Είναι αξιοσημείωτο σε πιο βαθμό έχει φτάσει η ηθική κατάπτωση των υπουργών της "άριστης" κυβέρνησης. Αποκαλύπτεται ότι ένας παρακρατικός-κρατικός μηχανισμός παρακολουθούσε ακόμα και τις πιο προσωπικές στιγμές του μισού υπουργικού συμβουλίου και κανένας τους, όχι απλώς δεν αφήνει την καρέκλα του, αλλά εξακολουθούν με δηλώσεις τους να στηρίζουν τον εγκέφαλο αυτής της δυσώδους ιστορίας,
Και η ξεφτίλα τους γίνεται ακόμα μεγαλύτερη αν σκεφτεί κανένας ότι υπήρξαν αστοί υπουργοί που είχαν την ευθιξία να απαρνηθούν τις κυβερνητικές καρέκλες, όταν θεώρησαν ότι θίγεται η προσωπικότητα τους είτε από προβοκατόρικα δημοσιεύματα του τύπου, είτε από διαφωνία ή υποτίμηση που δέχτηκαν από τον αρχηγό τους. Πρόχειρα μπορεί να θυμηθούμε τα ονόματα του Αναστάση Πεπονή, του Αντώνη Τρίτση, του Σταύρου Δήμα, του Χάρη Καστανίδη, του Παναγιώτη Λαφαζάνη ... Τούτοι οι υπουργοί του Μητσοτάκη, τους φτύνει ο αρχηγός τους και λένε ότι ψιχαλίζει.
Ερέθισμα μου γι' αυτή την ανάρτηση το δημοσίευμα που διαβάζω στην ιστοσελίδα της φυλλάδας "Δημοκρατία" το οποίο έχει τίτλο "Όλγα Κεφαλογιάννη: Η μόνη υπερασπίστρια της τιμής της παράταξης" και υπότιτλο "Η βουλευτής είναι ξανά εκτός «γραμμής» Μαξίμου, αλλά εντός των αρχών του κόμματος που υπηρετεί, με λάβαρό της τη θεσμικότητα και τη νομιμότητα"
Το ουσιαστικό πρόβλημα, κατά την άποψη μου, είναι ότι ενώ αποκαλύφθηκε ένα τεράστιο σκάνδαλο στα θεμέλια της αστικής τους δημοκρατίας, αυτό που παρακολουθούμε να παίζεται είναι ένα παιχνίδι κορυφών και να μην έχει την παραμικρή παρέμβαση ο λαϊκός παράγοντας, λες και είναι ένα θέμα που δεν αφορά όλους/ες μας. Το ότι δηλαδή η αστική δικτατορία, με κοινοβουλευτικό μανδύα, κάνει σμπαράλια λαϊκές κατακτήσεις που αποκτήθηκαν με αγώνες. Κι έτσι παρακολουθούμε τους κλασικούς χαφιέδες να αντικαθίστανται με ηλεκτρονικά λογισμικά.
Και εντάξει ... από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχουμε απαιτήσεις για διαφορετική στάση. Βουτηγμένο στον κοινοβουλευτικό κρετινισμό εναποθέτει την τακτική του σε μικροπολιτικές μεθοδεύσεις. Για τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ είναι γνωστό ότι τακτική του είναι να μεταβληθεί η οριακή πλειοψηφία που διαθέτει η Ν.Δ στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, η οποία, υποτίθεται, διερευνά το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Το κυβερνητικό κόμμα διαθέτει 10 βουλευτές έναντι 9 της αντιπολίτευσης. Η προσδοκία της αντιπολίτευσης είναι να διαφοροποιoύν ένας - δύο νεοδημοκράτες βουλευτές από την γραμμή του Μαξίμου. Αν κρατήσει την στάση που διαμηνύει η Ο. Κεφαλογιάννη και εφόσον ο Κώστας Τζαβάρας ο οποίος έχει δηλώσει ότι δεν θα διεκδικήσει πάλι βουλευτική έδρα, -έχει βλέψεις για την περιφέρεια Πελοποννήσου σαν υπερκομματικός υποψήφιος- ακολουθήσει την ίδια τακτική, οι συσχετισμοί στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας μεταβάλλονται. Σε μια τέτοια περίπτωση και εφόσον υπάρξει κοινή γραμμή μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης, τότε η Ν.Δ., θα έχει σοβαρό πρόβλημα.
Σε τελική ανάλυση όμως, όλες αυτές είναι διαδικασίες κρατάνε το λαό στο περιθώριο. Και εδώ βρίσκονται οι δικές μας ευθύνες. Δεν μπαίνει θέμα να υπερασπίσουμε τους αστικούς θεσμούς. Το ζήτημα είναι να αντισταθούμε σε ένα χτύπημα θεμελιωδών δικαιωμάτων που κατακτήσαμε με μάχες. Και αυτό δεν είναι άλλο παρά η προστασία της ιδιωτικής μας ζωής.
Δημοσίευση σχολίου