Γαλάζιοι και πορτοκαλί ηλίθιοι.

Γράφει ο mitsos175

Βλάκες. Έχουμε μεγάλη ποικιλία ηλιθίων. Όλα τα μεγέθη, όλα τα χρώματα. Σήμερα θα μιλήσουμε για τους βλάκες με περικεφαλαία, τους μεγαλύτερους από όλους. Γαλάζια τρολλ της ΝΔ - φασιστόμουτρα, αλλά και ρεφόρμες του ΣΥΡΙΖΑ.

Τσακώνονται για την Πόπη Τσαπανίδου! Ούτε η Μαρία η Πενταγιώτισσα τέτοιο σουξέ. Οι νεογιδοκράτες μαλάκες, σαν πιο φασίστες, άρχισαν και τα σοβινιστικά, πράγμα που δείχνει πόσο ζωντόβολα είναι. Γιατί, αν υπήρχαν αντιδράσεις στο ΣΥΡΙΖΑ για την επιλογή της εκπροσώπου, χάρη στα βλήματα της ΝΔ, σώπασαν όλοι, ενώ οι Συριζαίοι υπερασπίζονται την κυρία Τσαπανίδου από τις αήθεις επιθέσεις. Μάλιστα η λύσσα των κομματόσκυλων της ΝΔ δείχνει πως τους τσούζει.

Για τη ΝΔ να πω, πως κόμμα που έχει τη Σπυράκη και άλλα λαμόγια ΑΡΔ, καλά θα κάνει να το βουλώσει. Οι Αριστεροί, μιλάμε για πραγματικούς Αριστερούς όχι για το ΣΥΡΙΖΑ, έχουν δίκιο να αναρωτιόνται αν η κυρία Τσαπανίδου είναι η ίδια που έλεγε όχι στο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος.

Θα απαντήσω λοιπόν στο ερώτημα που έθεσα. Είναι η ίδια και απαράλλαχτη! Δεν άλλαξε καθόλου. Φυσικά ταιριάζει γάντι με το ΣΥΡΙΖΑ. Κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι. Ο λόγος είναι πάρα πολύ απλός. Ο ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσε την πολιτική του ναι, παρά την αντίθεση της πλειοψηφίας. Οποιοσδήποτε μεγαλοαστός ταιριάζει στο ΣΥΡΙΖΑ. Όπως ταίριαζε κι ο Καμένος, ο οποίος, αν ήταν πιο έξυπνος, θα πήγαινε στο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους ΑΝΕΛ και θα είχε ακόμα μισθό βουλευτή, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μερικούς ψήφους παραπάνω.

Ποια πολιτική έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ; Τι επέλεξε; Το Μνημόνιο, το Ευρώ, την ΕΕ, τον καπιταλισμό. Γιατί λοιπόν να μην ταιριάζει η Τσαπανίδου; Όσον αφορά τα γαλάζια καθίκια, που έχουν την ίδια πολιτική, μόνο που κλέβουν πιο πολλά σαν πιο έμπειροι, λυσσάνε, γιατί προφανώς την ήθελαν στη δική τους ομάδα. Είναι όπως στο ποδόσφαιρο που βρίζουν τον παίχτη μέχρι να φορέσει τη φανέλα που προσκυνούν.

Όμως η πολιτική δεν είναι ποδόσφαιρο. Πρέπει να έχουμε υπόψη πως τα πρόσωπα δεν έχουν μεγάλη σημασία. Πχ όταν ο Χίτλερ διέταζε να γίνουν σφαγές, κάποιοι το απολάμβαναν, τα καθάρματα οι ναζί, κάποιοι έλεγαν στον εαυτό τους «εκτελούμε διαταγές». Το αποτέλεσμα όμως ήταν ακριβώς το ίδιο, θάνατος και καταστροφή. Αν ένα κόμμα είναι αστική συμμορία, οι επιμέρους διαφορές στα πρόσωπα παίζουν τον τελευταίο ρόλο.

Γι αυτό ακριβώς όμως γίνεται η φασαρία! Γιατί τι να πει η μια συμμορία για την άλλη; Πως κάνουν ακριβώς την ίδια πολιτική; Επικεντρώνονται λοιπόν σε επουσιώδεις διαφορές. Τι φορά ο καθένας, το ύψος (θυμάστε με το Μεϊμαράκη) και άλλες τέτοιες τρίχες. Γράφουν και σαχλαμάρες όπως «τι σημαίνει για το ΣΥΡΙΖΑ η επιλογή της Πόπης Τσαπανίδου». Απολύτως τίποτα! Για να ασχοληθούμε, να ξεχάσουμε τα σημαντικά.

Πρέπει να γίνει κατανοητό από τους ψηφοφόρους, πως όποια αστική συμμορία κι αν επιλεγεί, το αποτέλεσμα θα είναι λίγο πολύ το ίδιο. Λεηλασία, ρημαδιό. Εμείς στο ΚΚΕ τα λέμε εδώ και δεκαετίες. Υπάρχουν ικανότατοι σε όλα τα αστικά κόμματα. Η ικανότητα τους όμως δεν χρησιμοποιείται για το καλό όλων παρά μόνο για το δικό τους.