Του Ζήση I. Καραβά. - Από το βιβλίο "Δεκέμβρης του '44. Η αναπόφευκτη σύγκρουση"
Τι ήταν τελικά εκείνος ο «ματωμένος Δεκέμβρης» του 44; Οι ιστορικοί ονόμασαν τα γεγονότα απλώς «Δεκέμβρης ’44», «Δεκεμβριανά του 44» και «Μάχη του Δεκέμβρη» ή «Μάχη της Αθήνας».
Από την πλευρά των νικητών ο «πιστεύομεν και εις την λαοκρατίαν» τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου είδε τον «Δεκέμβρη 44» ως «δώρον του Υψίστου» (φυσικά προς την εθνικόφρονα παράταξή του και τους Αγγλους πάτρονές της).
Από την πλευρά της Αριστεράς, παρότι ηττημένης, ακόμη και σήμερα οι περισσότεροι λένε και γράφουν «ο κόκκινος Δεκέμβρης» ή «ο μεγάλος Δεκέμβρης».
Ομως το μεγάλο ερώτημα που τίθεται χρόνια τώρα και βασικά συζητιέται με έντονες διχογνωμίες στους κόλπους της Αριστεράς -που ήταν και η χαμένη της μεγάλης όσο και άνισης σύγκρουσης- αφορά το αν μπορούσαν να αποφευχθούν τα γεγονότα του ’44.
Να αποφευχθούν δηλαδή από την πλευρά του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ - ΚΚΕ. Γιατί από την αντίπαλη πλευρά (τη λεγάμενη «εθνική παράταξη» και τον Τσόρτσιλ που ήθελε πόση θυσία να κρατήσει την Ελλάδα στη βρετανική σφαίρα επιρροής) η σύγκρουση ήταν προαποφασισμένη και προσχεδιασμένη με στόχο τη «συντριβή του Ε AM - ΚΚΕ».
Επρεπε λοιπόν το καθοδηγούμενο από το ΚΚΕ ΕΑΜικό κίνημα να απαντήσει ενόπλως (μέσω του ΕΛΑΣ) μετά το αιματοκύλισμα της 3ης του Δεκέμβρη στην πλατεία Συντάγματος και να γενικευτούν έτσι οι συγκρούσεις των Δεκεμβριανών που αποτέλεσαν και την πρώτη (μεγάλη) πράξη του ελληνικού εμφυλίου (1946-49); Αλλο βέβαια το «έπρεπε» και άλλο το (αν) «μπορούσε» να αποφευχθεί ο Δεκέμβρης του 44 και κατ’ επέκταση ο Εμφύλιος - από την πλευρά του ΚΚΕ και της Αριστερός πάντα... Συνέχεια εδώ
Δημοσίευση σχολίου