Ευκαιρία, λοιπόν να παραθέσουμε κι' εμείς μια σχετική τοποθέτηση.
Προφανώς οι πολιτικοί υπηρέτες των καπιταλιστών δεν έχουν καμιά διάθεση να υψώσουν κανένα τείχος στον φασισμό. Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, το έγραφε πολύ χαρακτηριστικά:
"Αυτοί που είναι αντίπαλοι του φασισμού χωρίς να 'ναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται για τη βαρβαρότητα που αιτία τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν μ' ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ' τ' αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποιηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι".
Και εδώ καλό είναι να θυμηθούμε την ρήση του Γερμανού στοχαστή Χορκχάιμερ: «Όποιος δε θέλει να μιλήσει για τον καπιταλισμό, καλά θα κάνει να σωπαίνει και για το φασισμό».
Στις μικροπολιτικές σκοπιμότητες που επικρατούν, πόσο μάλλον τώρα που έχουμε μπει σε μια προεκλογική περίοδο, θεωρούμε ότι στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας, πρέπει να ορθώνουμε μέτωπο και σε αντιδραστικές μεθοδεύσεις που παρουσιάζονται με αντιφασιστικό περιτύλιγμα.
Και ερχόμαστε στο συγκεκριμένο θέμα. Ακούμε τον Θ. Καμπαγιάννη να μας λέει:
"Αντιμετωπίζουμε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Την τελευταία δεκαετία είχαμε μια ναζιστική εγκληματική οργάνωση που ενδύθηκε τον μανδύα του πολιτικού κόμματος και κατάφερε να μπει στην βουλή, Yπάρχει ήδη η πρωτόδικη απόφαση για την τέλεση βαρύτατων κακουργημάτων από την συγκεκριμένη εγκληματική οργάνωση Και το πολύ σοβαρό ζήτημα είναι να μην έχουμε ξανά την παρένθεση μιας εγκληματικής οργάνωσης υπό την μορφή εκλογικού συνδυασμού, ένα θέμα το οποίο η κυβέρνηση το χειρίζεται ανεύθυνα".
Μια παρατήρηση για τα παραπάνω, Ο νεοναζισμός και ο φασισμός δεν «εξαφανίζονται». Συνυπάρχουν με τον καπιταλισμό. Είναι εγγενής τάση και ανάγκη του καθεστώτος της αστικής δικτατορίας. Βρίσκονται δεμένοι μαζί της όπως το νύχι με το κρέας, aνεξάρτητα από τις μορφές, τις αυξομειώσεις και τις μορφές δράσεις που επιλέγουν αυτά τα φασιστικά συνονθυλεύματα.
Oσο, δε, αφορά την ναζιστική συμμορία του Μιχαλολιάκου -η οποία σύμφωνα με τον επίδοξο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ., Ανδρέα Λοβέρδο ήταν "το πρώτο κίνημα που γεννήθηκε αυθεντικά μετά την Μεταπολίτευση, κάνοντας ακτιβισμό πάνω σε μεγάλα προβλήματα, όπως το μεταναστευτικό, το παρεμπόριο και η έλλειψη ασφάλειας και αστυνόμευσης"- αποτέλεσε καθαρά ένα δημιούργημα του συστήματος.
Εκμεταλλεύτηκε χρονικές πολιτικοοικονομικές συγκυρίες, και δημαγωγώντας σε υπαρκτά προβλήματα, κατόρθωσε να ενσωματώσει ένα σημαντικό τμήμα πολιτικά καθυστερημένων μαζών και να προσλάβει χαρακτήρα μαζικού κόμματος. Από την φύση της, η Χ.Α., δεν μπόρεσε να αποβάλει τον παραστρατιωτικό-συμμοριακό, εγκληματικό χαρακτήρα της και μέσα στην υπερβολή της, το αστικό πολιτικό σύστημα αναγκάστηκε να την θέση στο περιθώριο.
Και φυσικά η νεοναζιστική πολιτική συγκρότηση του πρώην υπαρχηγού του Μιχαλολιάκου, προϊδεάζει ότι δεν έβαλε τα θεμέλιας σε ένα σύγχρονο ακροδεξιό κόμμα, αλλά σε ένα πολιτικό μόρφωμα που πιθανόν να εξελιχθεί σε μια εγκληματική -με ποινικούς όρους- συμμορία, στο πρότυπα της Χ.Α.
Ακούμε, λοιπόν τον Θ. Καμπαγιάννη να μας λέει: "Η διάταξη η οποία φέρνει η κυβέρνηση αυτή την στιγμή είναι μια διάταξη η οποία δημιουργεί μα επικίνδυνη μεθόδευση. Δίνει την δυνατότητα στον Αρειο Πάγο να κρίνει τα κόμματα με βάση τον σκοπό τους. ..." και συμπληρώνει: "Χρειάζεται μια διάταξη η οποία να πατάει πάνω στο κεκτημένο της πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης η οποία ποινικοποιεί όχι την ιδεολογία όσο απεχθείς και να μας είναι η ναζιστική ιδεολογία, Αυτό που πρέπει να ποινικοποιηθεί είναι η ναζιστική εγκληματικότητα και να έχει συνέπεια προφανέστατα σ' αυτούς οι οποίοι καταδικάστηκαν ως διευθυντές ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης. να μην έχουν την δυνατότητα να σχηματίσουν εκλογικούς συνδυασμούς".
Το σκεπτικό του δικηγόρου εστιάζεται ότι είναι επικίνδυνη ατραπός να κατευθυνθούμε σε μια διαδικασία κατά την οποία θα έχουν αρμοδιότητα οι δικαστές να κρίνουν εάν ένα κόμμα αποσκοπεί στην ελεύθερη λειτουργία του πολιτεύματος, όπως σχεδιάζει η κυβέρνηση. Εκτιμάει ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να καταψηφίσουν την συγκεκριμένη διάταξη. θεωρώντας την κυνική και επικίνδυνη.
Ολη η τοποθέτηση του κ. Καμπαγιάννη είναι πολύ ενδιαφέρουσα και σας προτείνουμε να την παρακολουθήσετε στο παρακάτω βίντεο.
Μην έχοντας τις νομικές γνώσεις για να αναφερθούμε στα όποια νομοθετικά και Συνταγματικά προβλήματα μπορεί να υπάρξουν από την κυβερνητική μεθόδευση να απαγορευτεί στο κόμμα του Κασιδιάρη να λάβει μέρος στις βουλευτικές εκλογές, προσεγγίζουμε το θέμα αποκλειστικά πολιτικά.
Και φυσικά έχει απόλυτο δίκιο ο Θανάσης Καμπαγιάννης ότι οι δικαστές δεν έχουν καμιά δουλειά να επιτρέπουν και να απαγορεύουν ιδεολογίες.
Ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται με "θεσμικές" κινήσεις. Προσωπικά δεν το έχω διαχειριστεί αν πρέπει να υπάρξει νομοθετική παρέμβαση. έστω και στα πλαίσια που το τοποθετεί ο αγωνιστής δικηγόρος. Αυτό που είναι πρωτεύον, κατά την άποψη μου, είναι η κοινωνική απομόνωση του φασισμού και όταν χρειαστεί, τα πρόσωπα που τον πρεσβεύουν να πάρουν την απάντησή που τους αρμόζει στους δρόμους.
Οσο για τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, που υποτίθεται γίνονται για να ανακοπεί η κοινοβουλευτική εμφάνιση ξανά ενός καθαρόαιμου φασιστικού μορφώματος αφήνουμε τον Μπρεχτ να δώσει την απάντησή του: "Μια διακήρυξη ενάντια στο φασισμό δεν μπορεί να έχει ίχνος ειλικρίνειας, όταν μένουν ανέπαφες οι κοινωνικές καταστάσεις, που τον παράγουν σαν φυσική αναγκαιότητα. Οποιος δε θέλει να εγκαταλείψει την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, όχι μονάχα δε θ' απαλλαγεί από το φασισμό, αλλά θα τον χρειάζεται".
+ σχόλια + 5 σχόλια
Μεγάλη προβολή κανετε στον Καμπαγιαννη...
Εμενα βεβαια μου κανει λιγο εντυπωση οτι ο το Σεκ στο οποιο ανηκει ο Καμπαγιαννης ηθελε παντα εκτος νομου τη Χρυση Αυγη .Τωρα που ο χουντοκουλης παει ( για δικα τπυ συμφεροντα) να τους οεταξει εκτος εκλογων 'τωρα θυμαται ο Καμπαγιαννης τον καπιταλισμο κλπ .Ειναο εκτος γραμμης Σεκ ; Αλλαξε το Σεκ γραμμη ; Καλοπροαιρετα αναρωτιεμαι ...
Ό,τι και να λέει η γραμμή του οιουδήποτε "ΣΕΚ" ή άλλου κόμματος, ο Καμπαγιάννης έχει δίκιο. Ουαί κι αλίμονο αν παραδοθεί στην αστική και άκρως αντιδραστική δικαστική κλίκα το δικαίωμα να κρίνει, έτσι γενικώς και αορίστως, τη ... "δημοκρατικότητα", τη "συνταγματικότητα " συνεπώς και τη νομιμότητα ή όχι της δράσης των πολιτικών κομμάτων. Δεν καταλαβαίνει ο σ. Δροσινός ότι το νέο νομοθετικό τερατούργημα που ετοιμάζει ο Μητσοτάκης δεν αφορά τους ναζιστές, αλλά είναι μακροπρόθεσμα όπλο στη φαρέτρα του συστήματος εναντίον των κομμουνιστών; Θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβουμε ότι, όταν ένας νόμος δεν λέει ευθέως πως απαγορεύεται ο ναζισμός ή πως απαγορεύεται η φασιστική προπαγάνδα και η παρακρατική φασιστική βία, αλλά μιλάει γενικώς και αορίστως περί "δημοκρατικότητας" ή μη των κομμάτων, τότε το αστικό καθεστώς δεν έχει διόλου στο στόχαστρό του τους φασίστες αλλά αποκλειστικά το επαναστατικό εργατικό,- λαϊκό κίνημα; Κι αν δεν το χτυπήσει τώρα αμέσως, θα μπορέσει να το κάνει οπωσδήποτε στο μέλλον, σε οποιαδήποτε ευκαιρία, ιδιαίτερα αν αρχίσει να οξύνεται η ταξική πάλη στην Ελλάδα. Σύντροφε Δροσινέ, θυμήσου ότι πριν από λίγα μόλις χρόνια εκείνη η τέως δικαστική και προεδρική μούμια της αστικής εξουσίας ο Σαρτζετάκης , που όπως έλεγε ο Χάρρυ Κλυνν έμοιαζε σάν σαγανάκι με γυαλιά , με εκείνες τις χοντρογυαλούρες του στα μάτια, είχε υποστηρίξει επίσημα σε ακροδεξιά φυλλάδα, ότι έπρεπε να κριθεί ως ... αντισυνταγματική η δράση του ... ΚΚΕ; Καταλαβαίνεις για ποια μαύρη μαυρίλα μιλάμε εδώ;
Εγω καταλαβαίνω αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι γιατι τωρα η ευαθσθησια οτι το πλσισιο Μητσοτακη για τον Κασιδιαρη οδηγει σε επικινδυνες ατραπους κλπ .Εγω συμφωνω.Να σου κανω μια ερωτηση με το χερι στην καρδια.Γιατι ο ιδιος ή εσυ δεν σκεφτηκες οτι το πλαισιο διωξης της χρυσης αυγης το 2015 του Σαμαρα δεν ειχε περιεργες ουρες που μπορει να χρησιμοποιηθουν και αλλου; Λεω λοιπον απεριφραστα οτι οι αποψεις αλλσζουν αναλογα με ρα πολιτικα συνφεροντα( στην περιπτωση μας της κουμουνδουρου) που ενω το 2015 ξαι στο εφετειο χαιροντουσαν με τα οσα γινονταν; 'τωρα ξαφνικα αναρωτιουνται μηπως τα οσα κανει η οποια κυβερνηση εχουν και ισχυ για αλλου .Καταλαβα καλα λοιπον τις επιλεκτικες ευαισθησιες
Σε ό,τι μας αφορά, σύντροφε Δροσινέ,νομίζω ότι ούτε εγώ ούτε εσύ έχουμε επιλεκτικές ευαισθησίες. Και φυσικά δεν είναι η στάση κανενός ΣΥΡΙΖΑ που καθορίζει το σκεπτικό μας. Άλλωστε και το επίσημο ΚΚΕ κατήγγειλε τις βαθύτερες προθέσεις του τερατουργήματος που ετοιμάζουν οι δήθεν ....αντιφασίστες Μητσοτάκης και ... Βορίδης (Θού Κύριε!) Όσον αφορά τη δίωξη που λες του 2013, καταρχάς αυτή αφορούσε συγκεκριμένα ποινικά εγκλήματα - κακουργήματα, δολοφονίες, για τις οποίες αποδεδειγμένα είχαν δοθεί σχετικές εντολές δράσης στα δολοφονικά εκτελεστικά όργανα από τις ιθύνουσες περσόνες του νεοναζιστικού μορφώματος. Υπό την έννοια αυτή η δίωξη των συγκεκριμένων ναζιστών ήταν -τυπικά τουλάχιστον- δίωξη ποινικών εγκλημάτων, κακουργημάτων του κοινού ποινικού δικαίου και γι'αυτό δεν μπορεί κανείς να εκφράσει αντίρρηση. Κάθε άλλο: το λαϊκό κίνημα απαίτησε και απαιτεί την καταδίκη των φονιάδων και τη διάλυση των παρακρατικών ναζιστικών συμμοριών. Τώρα αν πίσω από τον τρόπο που μεθόδευσε ο "Ξεσαμάρωτος" την ιστορία αυτή υπάρχουν και πολλαπλές άλλες πολιτικές σκοπιμότητες, δεν θα πω ότι έχεις άδικο. Εκείνος ο ("καθωσπρέπει" ακροδεξιός και αντιδραστικός ως το μεδούλι) αρχηγός της δεξιάς, αν και μέχρι εκείνη την ώρα είχε ο ίδιος ανοιχτό το δίαυλο επικοινωνίας με τα ναζιστικά κοινοβουλευτικά τσακάλια, έκρινε ότι η δολοφονία του Παύλου Φύσσα τού έδινε την ευκαιρία να στριμώξει τους ναζιστές και άλλους παρόμοιους κατάμαυρους ψηφοφόρους προς τη μεριά του μεγάλου, του επίσημου ...προβατώνα της συνολικής αντιδραστικής δεξιάς, που αυτός τον κουλάντριζε τότε. Παράλληλα δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι η κίνηση εκείνη ήταν ένα μήνυμα και προς το λαϊκό επαναστατικό κίνημα της χώρας μας, πως η αστική κυβέρνηση , το σύστημα συνολικά,όταν θέλει μπορεί να επιτεθεί και νομικά -με οποιαδήποτε δικαιολογία περί ποινικών αδικημάτων, ακόμα κι αν έχει προηγουμένως στήσει το ίδιο καθεστώς ή η ίδια η δεξιά κυβέρνηση μια χοντρή προβοκάτσια εναντίον των κομμουνιστών. Πρώτη φορά θα είναι στην παγκόσμια ιστορία που έγιναν τέτοια πράγματα αντιδραστικές κυβερνήσεις; Πόσω μάλλον που η τωρινή δεξιά μαύρη μαυρίλα σε όλη την Ευρώπη χορεύει στο χαβά της επίσημης αντικομμουνιστικής ευρω-χλαπάτσας περί των δύο άκρων και του συνταγματικού τόξου (και πιάσε το αβγό και κούρεψέ το!). Μπορούμε να αποκλείσουμε τέτοιες άκρες στο βαθύτερο σκεπτικό του κάθε "Ξεσαμάρωτου" ; Καθόλου. Όλα είναι πιθανά στο αστικό πολιτικό παιχνίδι. Στη σημερινή συγκυρία λοιπόν ο Μητσοτάκης με τον τρόπο που προωθεί τον επίσημο αποκλεισμό των καταδικασμένων ναζιστών από τις εκλογές, χωρίς διόλου να αναφέρεται ρητά ούτε στα ναζιστικά εγκλήματα της συγκεκριμένης συμμορίας ούτε στην εγκληματική φύση του χιτλερισμού συνολικά, αλλά γενικώς και αορίστως στον έλεγχο της ... πίστης των κομμάτων στη "δημοκρατία", (και χωρίς να βάζει ανοιχτά τον επιθετικό προσδιορισμό της δημοκρατίας που αυτός εννοεί, δηλαδή της αστικής), είναι ολοφάνερο ότι όχι βεβαίως άμεσα, αλλά οπωσδήποτε μακροπρόθεσμα φτιάχνει κανονικό δικαστικό οπλοστάσιο εναντίον του κομμουνιστικού κινήματος κι όχι εναντίον των ναζιστών ! Για τους ναζιστές, όπως έκανε ακριβώς και με τους χουντικούς και με όλο το μοναρχοφασιστικό συρφετό, σκοπό έχει σε μια πορεία να τους ενσωματώσει και αυτούς, κατά πλειοψηφίαν, (και υποτίθεται και"αποκαθαρμένους" από την παρουσία μερικών στυγνών δολοφόνων) με τη μορφή "πατριωτικής δεξιάς" μέσα στο βρωμερό στάβλο της επίσημης λεγόμενης δεξιάς πολυκατοικίας. (Για το θέμα αυτό έχω γράψει το σχετικό άρθρο για τη σιδερένια φτέρνα, στις 22 του Γενάρη)
Δημοσίευση σχολίου