Θάβουμε Κοκό, μας επισκέπτονται κάτι μούτρα γαλαζοαίματα, όλοι διεφθαρμένοι αιμομίκτες, δεν έχουμε ούτε για φαϊ, τα σπίτια μας είναι ψυγεία μέχρι να τα πάρουν οι Τράπεζες, να μας πετάξουν στο δρόμο. Δε θα ασχοληθούμε μ αυτά.
Θα πούμε για το κέρατο, το οποίο είναι από τα λίγα πράγματα που δεν έχει σχέση με τάξεις. Το κέρατο όμως είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης των προκαταλήψεων θρησκείας και κοινωνίας με το φυσικό ένστικτο της αναπαραγωγής.
Ο άλλος ή η άλλη θέλει να κάνει σεξ, όπως πχ θέλει να φάει ένα καλό φαϊ που βλέπει. Θα κατηγορηθεί γι αυτό; Ναι! Γιατί υπάρχει η σχέση. «Δεν μπορείς, ρε φίλε, αλλού να τρως και να πίνεις, κι αλλού να πας και να το δίνεις». Η σχέση δημιουργεί ένα αίσθημα ιδιοκτησίας κι αυτό είναι το μόνο κακό. Γιατί δεν ανήκει κανένας σε κανένα.
Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να πεις αυτό που λέω εγώ στην Καλλιόπη, που την αγαπάω. «Προφυλάξεις να πάρεις. Όχι, δε σου θυμίζω τη μάνα σου, γιατί η μακαρίτισσα σου έλεγε να πάρεις ζακέτα, καμία σχέση».
Πρέπει να το πάρεις απόφαση, πως, αν ο άλλος / η άλλη είναι πολυγαμικός - η, δεν υπάρχει περίπτωση να καταπιέσει το ένστικτο. Υπάρχουν και μονογαμικοί και εντελώς αγαμικοί μη σου πω, αλλά πιο λίγοι νομίζω.
Εκείνο που πρέπει να υπάρχει είναι ειλικρίνεια. «Που πας; - Θα πηδηχτώ με τον παπά. - Βούτα κάνα πρόσφορο, τέλειωσε το ψωμί. Και μην ξεχνάς να του πεις να βάλει σκούφο!» Και μάσκα, μας κόλλησε κορονοϊό ο τράγος. Ευτυχώς τον πέρασα ελαφρά χάρη στα φάρμακα, ενώ η Καλλιόπη δεν τον κατάλαβε καν.
Οπότε πρέπει να το πάρεις απόφαση και θα σου πρότεινα να το γυρίσετε σε ελεύθερο έρωτα, να κάνεις σεξ με όσους περισσότερους ή περισσότερες μπορείς. Με προφυλάξεις πάντα, γιατί εδώ καταντήσαμε, να φοβόμαστε ακόμα κι αυτό. Όχι μόνο για τα νοσήματα, αλλά μην έρθει κι άλλο στόμα, όταν δεν μπορούμε να φάμε εμείς οι ίδιοι.
Βέβαια ο καθένας πρέπει να σκεφτεί μόνος του. Μπορώ να ζήσω με κάποιον που είναι μοιχός; Άλλοι μπορούν, άλλοι δεν το ανέχονται. Καλά κάνουν και οι μεν και οι δε. Ζυγίζουν τα πράγματα και παίρνουν τις αποφάσεις οι ίδιοι για τη δική τους ζωή.
Βγήκε λοιπόν η Σακίρα κι έκραξε τον πρώην της. Ωραίο τραγούδι, είπε όμως αυτό που τραγούδαγε η Ρίτα εδώ και δεκαετίες. Οι σαραντάρες ίσον με δυο εικοσάρες. Αν όμως ρωτήσεις τους περισσότερους άντρες, τις δυο εικοσάρες θα διαλέξουν και μάλιστα ταυτόχρονα, εφόσον είναι ίδιες με τη σαραντάρα. Δεν πρόκειται όμως ποτέ να το παραδεχτούνε μπροστά στο έτερον ήμισυ, κι ας μην το χουν σε εκτίμηση. Γιατί δεν είναι να βρεθείς με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και κατάγματα σε όλο το κορμί σε ένα διαλυμένο Νοσοκομείο…
Υπάρχουν κι εκείνοι που προτιμάν τη μια σαραντάρα. Υπάρχουν εκείνοι που θέλουν και τη σαραντάρα και τις δυο εικοσάρες, όπως εγώ! Βέβαια το ίδιο σκέφτονται και πάρα πολλές γυναίκες, αλλά επειδή είναι διαφορετική και άνιση η κοινωνία, απατούν σε γενικές γραμμές πιο έξυπνα. Ο Κοκός μπορεί να ήταν και Έλληνας. Η Φρίκη ήταν πολύ ναζιάρα άκουσα, κι ο Παύλος κοιμήσης. Ναζί όχι ναζιάρα; Πάντως το κέρατο δεν τα κοιτάει αυτά.
Μην το σκέφτεστε αγάπες μου. Κάντε αυτό που σας αρέσει, αλλά ξεκαθαρίστε το από την αρχή. Γιατί το ψέμα είναι κακό. Αν δείτε ζήλια, φύγετε αμέσως. «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερο πουλί παρά σαράντα χρόνια το ίδιο το φαϊ».
ΥΓ Αν σταματήσει το κόμπλεξ, ίσως τα λιγούρια, οι άρρενες νοικοκυραίοι ψηφοφόροι, σταματήσουν να ψηφίζουν στήθος και μπούτι βάζοντας στο ζύγι και το χαρακτήρα. Ίσως γλυτώσουμε από την επόμενη Εύα.
Δημοσίευση σχολίου