Τι χαμός κ αυτός με την απόλυση του Κούλογλου απ την Ε.Ρ.Τ. Καθημερινά γίνονται τόσες απολύσεις απ’ τα ΜΜΕ και ούτε στα ψιλά των εφημερίδων δεν περνάνε. Γιατί τόση ευαισθησία με την απόλυση Κούλογλου; Το θέμα πήγε στη Συνεδρίαση της ΕΣΗΕΑ, στην Βουλή, στην Ευρωβουλή … Τώρα ανακάλυψαν ορισμένοι ότι ο πρόεδρος της Ε.Ρ.Τ και ο Ρουσόπουλος αντιδρούν «αυταρχικά», «αντιδημοκρατικά» …
Η ουσία είναι άλλη. Ολοι οι δημοσιογράφοι και σε όλα τα ΜΜΕ είναι είδος αναλώσιμο και κάποια στιγμή αν ο ιδιοκτήτης – καπιταλιστής εκτιμάει ότι η δουλειά του δεν γίνετε όπως πρέπει δείχνει την έξοδο του στον υπάλληλο του. Το ίδιο συμβαίνει και στα κρατικά ΜΜΕ.
Δεν μπορεί να ξέρουμε τι έχει προκύψει στην συγκεκριμένη περίπτωση με τον Κούλογλου και δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα. Όχι όμως και να τον αγιοποιήσουμε όπως προσπαθούν να κάνουν ορισμένοι. Ενας τυχάρπαστος τύπος είναι που εξαργύρωσε ένα σύντομο πέρασμα που είχε από το ΕΚΚΕ (έχουν δει το φως της δημοσιότητας δημοσιεύματα που τον παρουσιάζουν να καρφώνει στην ασφάλεια μελή της φοιτητικής παράταξης του ΕΚΚΕ, ΑΑΣΠΕ). Ενας πατενταρισμένος αντικομουνιστής που αγαπημένος στόχος του είναι ηγέτες του ντόπιου και παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος.
Ένα παλιό δημοσίευμα του Ριζοσπάστη δίνει ανάγλυφα το ποιον του ανθρώπου: Αξίζει να αγωνίζεται η εργατική τάξη, η νεολαία, ο λαός, για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τους ίδιους, για να έρθει ο σοσιαλισμός; Πήγαν χαμένες οι θυσίες τόσων και τόσων κομμουνιστριών και κομμουνιστών, όπου Γης; Εγιναν στο κυνήγι μιας ουτοπίας, μιας μεγάλης ουτοπίας; Σε αυτά τα ερωτήματα, στα οποία οι κομμουνιστές έχουν αβίαστα έτοιμη την απάντηση, και μαζί τους πολλοί τίμιοι άνθρωποι, που διατηρούν έστω και ψήγματα αξιοπρέπειας και αγωνιστικότητας και που γνωρίζουν καλά, ότι δίχως το κομμουνιστικό κίνημα η ανθρωπότητα θα βρισκόταν άγνωστο πού, σε αυτά, λοιπόν, τα ερωτήματα, η ΝΕΤ, γενικά η ΕΡΤ, και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Στ. Κούλογλου, που, για να εξυπηρετήσει σαφείς σκοπιμότητες, αποφάσισε να γίνει και «ιστορικός», είναι προκλητικά κατηγορηματικοί. Δεν το συζητούν καν: Οχι, δεν αξίζει να αγωνίζεται κανείς! Οι θυσίες πήγαν χαμένες! Η καλύτερη κοινωνία ήταν απλώς μια ουτοπία! Η μεγάλη ουτοπία του 20ού αιώνα!!!...
Συμπέρασμα: Καθίστε στ' αυγά σας. Υποταχθείτε στον ιμπεριαλισμό, κι ας σας κάνει αλοιφή. Ο μόνος δρόμος είναι αυτός της «νέας τάξης»...
Και σε ό,τι αφορά τον Κούλογλου, θα λέγαμε, ο μόνος δρόμος είναι αυτός της κυβερνητικής πολιτικής - και όχι μόνο - που αναγνωρίζει και αμείβει καλά τους υπαλλήλους της, όπως τον κύριο Στ. Κούλογλου και όλους αυτούς, που άφησαν κάπου στο νεανικό παρελθόν τις «επαναστατικές» ανησυχίες τους, για να δουν τα πράγματα με κυνικό «ρεαλισμό» και να προσαρμοστούν ανάλογα! Οπως ο κύριος Κούλογλου... Ο οποίος ανέλαβε να «διαφωτίσει» το τηλεοπτικό κοινό, για την ιστορική διαδρομή του κομμουνιστικού κινήματος, με την εκπομπή του, σε έξι συνέχειες, «Κομμουνισμός, η μεγάλη ουτοπία του 20ού αιώνα»!...»
Φυσικά τέτοιες αντικομουνιστικές πένες δεν χάνονται. Σύντομα θα βγάζει το παντεσπάνι του από άλλα μετερέζια
Δημοσίευση σχολίου