O ρόλος του προέδρου της Δημοκρατίας, πέραν της παρουσίας του στις παρελάσεις, είναι να λειτουργεί σαν κοινωνικό αμορτισέρ, κάθε φορά που το πολιτικό σύστημα αμφισβητείται έντονα «από τα κάτω». Εστω κι αν η αμφισβήτηση είναι μόνο σε επίπεδο ιδεών. Γιατί οι αντισυστημικές ιδέες γενικώς βλάπτουν. Οδηγούν σε ίδιας κατεύθυνσης πράξεις.Ετσι έκανε και σήμερα
Το ανούσιο ευχολόγιο και οι τετριμμένες διαπιστώσεις που έκανε ο Παπούλιας στο προεδρικό μέγαρο θεωρήθηκαν απ’ τους τηλεοπτικούς δημοσιοκάφρους «βαρυσήμαντες δηλώσεις».
Δηλαδή η αποστροφή του λόγου του ότι «η πολιτική αντιμετωπίζεται ως όχημα προσωπικού πλουτισμού, ως μέσο μιας παχυλής ζωής» είναι κάτι καινούργιο;
Οποιον πολίτη να ρωτήσεις, που διαθέτει στοιχειώδης πολιτική αντίληψη το ίδιο θα σου πει.
Οσο με την έκφραση του «Ο πολίτης έχει την ευθύνη να απαιτεί καθημερινά, από αυτούς που τον αντιπροσωπεύουν, ήθος και παραδειγματική συμπεριφορά. Οφείλει να επιλέγει εκείνους που με τη διαδρομή τους στην πολιτική ζωή αποδεικνύουν διάθεση προσφοράς και αξιοπρέπεια», δείχνει να πετάει την μπάλα στην εξέδρα κάνοντας ότι αγνοεί πως διεξάγετε το θέατρο του κοινοβουλευτικού κρετινισμού.
Δημοσίευση σχολίου